Παναγιώτης Ήφαιστος
Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές
Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
www.ifestos.edu.gr -- www.ifestosedu.gr -- info@ifestosedu.gr -- info@ifestos.edu.gr
Για μετάβαση στην κεντρική σελίδα, άνοιγμα σε άλλο παράθυρο, κλικ εδώ www.ifestos.edu.gr ή www.ifestosedu.gr
Ανακοίνωση δημοσίευσης βιβλίου Για επιπρόσθετες πληροφορίες βλ. πιο κάτω (και την ιστοσελίδα
των εκδοτών: www.piotita-publishers.gr)
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ
ΜΕΛΕΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ,
διαδρομή, αντικείμενο, περιεχόμενο και γνωσιολογικό υπόβαθρο.
Εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα 2003, αρ. σελίδων 734
Δεύτερη και Τρίτη έκδοση το 2004 και 2005
Η τέταρτη αναθεωρημένη και συμπληρωμένη έκδοση αναμένεται την άνοιξη του 2008.
-περιεχόμενα (κλικ για μετάβαση)
-περισσότερες πληροφορίες (κλίκ για μετάβαση)
-ευρετήριο επιστημονικών όρων, κύριων
-ονομάτων και εννοιών (κλικ για μετάβαση)
Ηθική κρίση και η διεθνής πολιτική: το έθνος-κράτος ως θεσμός ελευθερίας
και το διεθνές δίκαιο ως κατάκτηση πολιτισμού των διακρατικών σχέσεων.
Σύντομη περιγραφή:
το βιβλίο επιχειρεί
μια συνολική αποτίμηση των διεθνών σπουδών πανεπιστημιακού
επιπέδου και των διεθνών σχέσεων ως αντικείμενο επιστημονικής
μελέτης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδιαφέρει ζωτικά κάθε
πληροφορημένο πολίτη, κάθε στέλεχος
της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, τους δημοσιογράφους
του διπλωματικού ρεπορτάζ και όλα τα επιτελικά στελέχη των
υπηρεσιών του κράτους. Ενδιαφέρει επίσης άμεσα τους γονείς των
φοιτητών σε τμήματα διεθνών σπουδών της
Ελλάδας και του εξωτερικού, τους ίδιους τους φοιτητές, τους
υποψήφιους διδάκτορες, τα νεότερα στελέχη
της διεθνολογικής «κοινότητας» και εκείνους
τους καθηγητές πανεπιστημίου που
συμμετέχουν ως μέλη εκλεκτορικών σωμάτων στις κρίσεις μελών
διδακτικού προσωπικού σε μη διεθνολογικά
τμήματα
των κοινωνικών
επιστημών.
Μεταξύ πολλών
άλλων εξετάζονται ζητήματα όπως οι ποιοτικές προδιαγραφές των
πανεπιστημιακών τμημάτων, ζητήματα ακαδημαϊκής
δεοντολογίας, τα ποιοτικά κριτήρια των κρίσεων καθηγητών
πανεπιστημίου, η σημασία, οι μέθοδοι
και το περιεχόμενο των διδακτορικών διατριβών, οι παγίδες που
κρύβει μια απόφαση για μεταπτυχιακές
σπουδές στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα, ζητήματα που αφορούν την
διδασκαλία διεθνών σχέσεων στις Ένοπλες Δυνάμεις, ο
επαγγελματικός προσανατολισμός των υποψήφιων διεθνολόγων και η
κοινωνική χρησιμότητα των διεθνών σπουδών. Σε κάθε περίπτωση η
ανάλυση του βιβλίου ενδιαφέρει κάθε φορολογούμενο, ο οποίος
ασφαλώς δεν θα ήθελε αντί αξιολογικά ουδέτερης επιστημονικής
μελέτης των διεθνών σχέσεων στα δημόσια πανεπιστήμια να έχουμε
εκατοντάδες ακριβοπληρωμένους ακαδημαϊκούς που κρυμμένοι πίσω
από την ακαδημαϊκή ελευθερία καθημερινά θα διολισθαίνουν στο
βούρκο των ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων, των
αντιδεοντολογικών συμπεριφορών και της προπαγάνδας υπέρ των
ανελεύθερων καθεστώτων και ηγεμονικών συμφερόντων. Έτσι,
θίγονται βαθύτατα και με την αναγκαία οξύτητα η εισροή
ανορθολογισμού στην ενδοκρατική και διακρατική τάξη λόγω
φαινομένων διεθνολογικής τσαρλατανιάς εάν και όταν ο δημόσιος
διάλογος πλημμυρίζει από ακαδημαϊκά μεταμφιεσμένες
προπαγανδιστικές ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις.
Άξονας των αναλύσεων είναι οι βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις του εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι: από τη μια πλευρά βρίσκονται α) ο θεσμός ελευθερίας του έθνους-κράτους, β) οι διεθνείς θεσμοί και γ) το διεθνές δίκαιο ως αντιηγεμονικές κατακτήσεις του ανθρώπινου πολιτισμού στις διεθνείς σχέσεις, ενώ από την άλλη βρίσκονται τα αίτια πολέμου και κυρίως η άνιση ανάπτυξη, ο ηγεμονισμός και τα κατά καιρούς διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα παρακολουθήματά του. Το βιβλίο εισάγει νέα στοιχεία στην ανάλυση των διεθνών σχέσεων, όπως την έννοια του Διεθνούς Δέοντος, την διεθνή ηθική και πλούσιο προβληματισμό ως προς το ποια θα μπορούσε να είναι η βάση ηθικής κρίσης στην διαμόρφωση των αποφάσεων εξωτερικής πολιτικής. Η ανάλυση στο σύνολό της περιστρέφεται γύρω από τις οντολογικού περιεχομένου αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας και το γεγονός της Υπαρκτικής ετερότητας των συλλογικών οντοτήτων. Η προσέγγιση είναι ολιστική αντλώντας από όλο το κεκτημένο του κοινωνικού επιστητού: Στη βάση της Θουκυδίδειας παράδοσης και της Κονδύλειας κοινωνικής οντολογίας οικοδομείται ένα σύστημα ιδεών που ολοκληρώνει ζητήματα κοινωνικοπολιτικής οντολογίας των διεθνών σχέσεων, τον ρόλο της ισχύος υπό συνθήκες διεθνούς αναρχίας, τους διεθνούς θεσμούς, το διεθνές δίκαιο, την συλλογική ασφάλεια, τα αίτια πολέμου, τις διεθνείς επεμβάσεις, το θεμελιώδες κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο των εθνών-κρατών, τον χαρακτήρα των εθνικών-κρατικών ηθικοκανονιστικών δομών και τον αποσταθεροποιητικό ρόλο των ηγεμονικών ανταγωνισμών. Η ανάλυση περιέχει πλήθος περιπτωσιολογικών θεμελιώσεων από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου κατά του Ιράκ το 2003, της κρίσης ταυτότητας στην Ευρώπη λόγω αυτού του πολέμου και του σχεδίου Ανάν.
Εξετάζοντας τις διαμορφωτικές δυνάμεις του ιστορικού γίγνεσθαι κατεδαφίζονται οι εξομοιωτικοί διεθνιστικοί, κοσμοπολίτικοι και ηγεμονικοί παραλογισμοί. Έτσι, το έθνος-κράτος αναδεικνύεται ως α) θεσμός συλλογικής ελευθερίας, β) θεμέλιο πολιτισμού του διακρατικού βίου και β) καθεστώς ρύθμισης των διεθνών σχέσεων. Συμπληρώνουμε ότι ο συγγραφέας συμπεριλαμβάνει ειδικό κεφάλαιο για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Στο κεφάλαιο αυτό, μεταξύ άλλων, εξετάζεται ο ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων στον σύγχρονο κόσμο, η στρατιωτική διπλωματία, το περιεχόμενο των διεθνών σπουδών στις παραγωγικές σχολές, και οι σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας με την στρατιωτική ηγεσία σ’ ένα δημοκρατικό κράτος. Βασικό πόρισμα του συγγραφέα είναι πως το έθνος-κράτος συνιστά θεσμό συλλογικής ελευθερίας. Στο βαθμό λοιπόν που υπέρτατος σκοπός κάθε κράτους είναι η διασφάλιση-κατασφάλιση της εσωτερικής και εξωτερικής κυριαρχίας, τουτέστιν της συλλογικής ελευθερίας, τονίζεται η θεμελιώδης σημασία των Ενόπλων Δυνάμεων για την ελευθερία και την ευημερία μιας χώρας.
περιεχόμενα (κλίκ για πρώτη σελίδα)
KΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: ΣΧΟΙΝΟΒΑΣΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟΛΟΓΙΑΣ-ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ.
1.1. Μεθοδολογικές-επιστημολογικές πτυχές και η ανάλυση των διεθνών σχέσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό
1.1.1. Αντικείμενο και περιεχόμενο των διεθνών σπουδών και αξιολογική ουδετερότητα
1.1.2. Ο χαρακτήρας μιας γνωσιολογικής αποτίμησης των διεθνών σχέσεων
1.1.3. Επιστημονικοί έλεγχοι και κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον
1.1.4. Μελέτη των διεθνών σχέσεων: Αναπόφευκτες μεθοδολογικές, επιστημολογικές και βιβλιογραφικές επιλογές
1.2. «Γνώμη» και «γνώση», αισθητά-πνευματικά και η σχέση αιτίων-αιτιωδών σχέσεων και αποτελεσμάτων
1.2.1. Η σημασία του ορθώς και λελογισμένως διανοείσθαι περί τα διεθνή
1.2.2. Καταχρήσεις της επιστημονικής ιδιότητας και «μαγικές» εικόνες της επιστήμης
1.2.3. Αξιολογική ουδευτερότητα και οι θουκυδίδειες παραδοχές των διεθνών σχέσεων
1.3. Γνωστικές δομές, θεμέλια της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων
1.3.1. Οροθέτηση-οριοθέτηση του διεθνολογικού πεδίου ως είδους πολιτικής φιλοσοφίας των διεθνών σχέσεων
1.3.2. Διαφορές και ομοιότητες της πολιτικής φιλοσοφίας με την πολιτική φιλοσοφία των διεθνών σχέσεων
1.3.3. Διεθνείς Ηθικοκανονιστικές δομές: «κοινότητα κρατών» ή «διεθνής κοινωνία»
1.3.4. Επιστημονικές προσεγγίσεις και προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων: Ευθύγραμμη φαινομενολογία ή θεωρία;
1.4. Η θεμελιώδης διάκριση ενδοκρατικής τάξης-δικαιοσύνης και διακρατικής τάξης και οι μαγικές εικόνες των αξιώσεων εξομοιωτικών αλλαγών
1.4.1. Διακρατικό-ενδοκρατικό επίπεδο και η ερμηνευτική αξία των διεθνολογικών αναλύσεων
1.4.2. Επιστημονική οχλαγωγία, επιμιξίες σχολών σκέψης και επιστημονικά σφάλματα
1.4.3. Μαγικές και γενοκτονικές θεωρήσεις των διεθνών σχέσεων
1.4.4. Άσκηση βίας, κοινωνική νομιμοποίηση και οι διαφορές ενδοκρατικής και διακρατικής τάξης
1.4.5. Κοινωνική Ετερότητα, η τυπική λογική κάθε ορθολογισμού και ο πόλεμος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΗΘΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΚΤΙΚΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ, ΤΗΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΞΙΩΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ
2.1. Η αξίωση ελευθερίας ως οντολογική κατηγορία, η αναζήτηση ηθικών κριτηρίων, οι πιθανές οριοθετήσεις του Διεθνούς Δέοντος και τα αίτια πολέμου
2.1.1. Επιστήμη και αξιολογική ελευθερία: η αναζήτηση σκοπών και ηθικών κριτηρίων εξωτερικής πολιτικής και τα αίτια πολέμου
2.1.2. Η γένεση της αξίωσης συλλογικής ελευθερίας, η υφή της και ο εννοιολογικός προσδιορισμός της και η εκδήλωσή της
2.1.3. Συλλογική ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία ως οντολογικές κατηγορίες: συγκρίσεις των δύο επιπέδων, το νόημα των θεμελιωδών αρχών του διεθνούς δικαίου και η σχετικοποίηση των αξιών
2.1.4. Η συνύφανση Όντος και Δέοντος
2.1.5. Ηθικά κριτήρια και κοινωνικοπολιτικός κατακερματισμός: Κοινότητα κρατών ή παγκόσμια κοινότητα
2.1.6. Άσκηση βίας, κοινωνικά προσδιορισμένοι σκοποί και η διαλεκτική σχέση ηθικοκανονιστικού κατακερματισμού και αιτίων πολέμου
2.1.7. Οντολογικά θεμελιωμένα ηθικά κριτήρια, επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων, οι αντίπαλοί της και η έννοια του φασισμού στις διεθνείς σχέσεις
2.2. Συλλογική-πολιτική ηθική σε ενδοκρατικό και διακρατικό επίπεδο και η διεθνολογική κατάρτιση
2.2.1. Η διαλεκτική σχέση των ηθικών κρίσεων ενδοκρατικά και διακρατικά
2.2.2. Πώς θα ήταν ένας κόσμος δίχως αίτια πολέμου και το περιεχόμενο των διεθνολογικών σπουδών
2.2.3. Ποιοτικές βαθμίδες, τα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων και οι δεοντολογικές βάσεις των διεθνών σπουδών
2.3. Η διαλεκτική σχέση ατομικής-συλλογικής ηθικής, Διεθνούς Δέοντος και της κοινωνικής δομής του κόσμου
2.3.1. Ατομική-συλλογική ηθική και τα ηθικοπρακτικά ζητήματα της διεθνούς ή εναλλακτικά παγκόσμιας πολιτικής οργάνωσης
2.3.2. Διεθνιστικές-κοσμοπολίτικες αξιώσεις και το ζήτημα της συμμόρφωσης
2.4. Ηθική κρίση στη βάση της Υπαρκτικής ετερότητας και της ελευθερίας ή στη βάση της εξάλειψης της ετερότητας και της ελευθερίας;
2.4.1. Οι αναδιανεμητικές λειτουργίες της ισχύος στο διεθνές σύστημα
2.4.2. Τα αίτια των επιστημονικών σφαλμάτων και η πανεπιστημιακού επιπέδου διεθνολογική παιδεία
2.5. Κοινωνική ετερότητα και αξίωση ελευθερίας ως διαμορφωτικές οντολογικές κατηγορίες. Ηθική κρίση και το Διεθνές Δέον
2.5.1. Έσχατες οντολογικές θεμελιώσεις της διεθνολογικής σκέψης, περιορισμοί και προβλήματα
2.5.2. Διεθνές Δέον και πιθανές οντολογικές θεμελιώσεις
2.6. Ο καταστατικός χαρακτήρας των αξιώσεων ελευθερίας: Ισχύς και αποφάσεις στο μέτωπο των αξιώσεων ελευθερίας-ανεξαρτησίας
2.6.1. Το ηθικοκανιστικό γίγνεσθαι των εθνικών-κρατικών συστημάτων τάξης-δικαιοσύνης και οι διεθνείς κανονιστικές δομές
2.6.2. Οι συνέπειες του εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι, τα αίτια πολέμου, αυτοσυντήρηση και το διεθνές δίκαιο: εξορκισμός ή αντιμετώπιση των αιτίων πολέμου;
2.6.3. Ο καταστατικός χαρακτήρας των οντολογικά θεμελιωμένων αξιώσεων συλλογικής ελευθερίας-κυριαρχίας
2.7. Η θεώρηση του Χέγκελ για το κράτος, οι φυσιοκρατικές θεωρήσεις για το κράτος και ο διαμορφωτικός ρόλος της λαϊκής κυριαρχίας την ύστερη εποχή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ
3.1. Ανάλυση των διεθνών σχέσεων, ιστορικές ηθικοκανονιστικές δομές του κόσμου και οι βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις του ιστορικού γίγνεσθαι
3.1.1. Εισαγωγή: Υπαρκτική κοινωνική ετερότητα, αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας στον τόπο και στον χρόνο και τα αίτια πολέμου
3.1.2. Αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας, ηθικά κριτήρια και το ιστορικό κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι
3.1.3. Ηθικοκανονιστική διαμόρφωση του κόσμου: Πόλη-Κράτος versus διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός
3.2. Αξιώσεις πολιτικής κυριαρχίας και διεθνείς σχέσεις στην αρχαιότητα
3.3. Διεθνείς σχέσεις την κλασική εποχή και η διαπάλη συλλογικής ελευθερίας-ηγεμονισμού ως διαμορφωτικές δυνάμεις του ιστορικού γίγνεσθαι
3.3.1. Ο χαρακτήρας του συστήματος των Πόλεων και ο Πελοποννησιακός Πόλεμος
3.3.2. Πολιτική κυριαρχία-ανεξαρτησία και συλλογική ελευθερία στην κλασική εποχή
3.2.3. Διεθνείς θεσμοί και ανεξαρτησία-κυριαρχία την κλασική εποχή
3.2.4. Μέσα και προσεγγίσεις κατασφάλισης της συλλογικής ελευθερίας στην κλασική εποχή
3.2.5. Ο θεμελιώδης αντιηγεμονικός χαρακτήρας των αξιώσεων ελευθερίας και το κλασικό «ιδεώδες της ανεξαρτησίας»
3.4. Η διαδρομή της διαπάλης αξιώσεων ελευθερίας και ηγεμονισμού-διεθνισμού μέχρι και την ίδρυση του έθνους-κράτους ως θεσμού συλλογικής ελευθερίας τα νεότερα χρόνια
3.4.1. Η μακραίωνη καταστολή της συλλογικής ελευθερίας: ηγεμονισμοί, διεθνισμοί, αυτοκρατορικές αξιώσεις
3.4.2. Συγκεχυμένες και αντιφατικές αμφιταλαντεύσεις στην ιστορική φάση των προσπαθειών δημιουργίας θεσμών συλλογικής ασφάλειας ως θεσμών κατασφάλισης της πολιτικής κυριαρχίας
3.4.3. Στις συμπληγάδες των μεγάλων αποφάσεων: Κατευνασμός ή ελευθερία
3.4.4. Η αντιθετική σχέση παγκόσμιας ενότητας και κατακερματισμού στη βάση των αξιώσεων ελευθερίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΕΙΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΜΦΙΤΑΛΑΝΤΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
4.1. Το αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα επιστημονικής παρακμής των διεθνολογικών σπουδών
4..2. Η διαίρεση ανάμεσα στους φιλοσοφικά σκεπτόμενους νομικούς και τους διεθνολογικά σκεπτόμενους φιλοσόφους και η εξέλιξη της διεθνολογικής σκέψης
4.3. Η δυναμική της ακάθεκτης οντολογικής διαμόρφωσης του εθνικού-κρατικού κοινωνικοπολιτικού γεγονότος και οι αμφιταλαντεύσεις στο ιστορικό μεταίχμιο της νεότερης με την ύστερη εποχή
4.4. Το θεμελιώδες υπόβαθρο κάθε κοινωνίας, τα κοινωνικοπολιτικά εποικοδομήματα και η ανάλυση των διεθνών σχέσεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ΔΙΑΔΡΟΜΗ, ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
5.1. Θεμελιώδες επιστημονικό υπόβαθρο και θεωρητικά εποικοδομήματα
5.1.1 Το γνωσιολογικό του Παραδοσιακού Παραδείγματος και η ανάπτυξη της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων
.2. Τα τρία θεωρητικά εποικοδομήματα του Παραδοσιακού Παραδείγματος: Παγκόσμια Κυβέρνηση, συλλογική ασφάλεια και ισορροπία δυνάμεων
5.2.1 Η θεωρία της Παγκόσμιας κυβέρνησης, ο Καντ και ο John Rawls
5.2.2. Η θεωρία ισορροπίας δυνάμεων, οι ρεαλιστικές θεωρίες και οι αντίπαλοί τους
5.2.3. Θεωρία της συλλογικής ασφάλειας και οι παρανοήσεις ημιμαθών διεθνολόγων
5.2.4. Το Παραδοσιακό Παράδειγμα στη φάση της ύστερης ανάπτυξής του και θεμελιώδεις θεωρήσεις της θεωρίας διεθνών σχέσεων
5.2.4.1. Θεμελιακές αναλύσεις και εκτρωματικές προεκτάσεις τους
5.2.4.2. Βασικές πτυχές των ρεαλιστικών θεωριών: Αναρχία, θεσμοί, δίκαιο και εθνικές στρατηγικές
5.2.4.3. Η ανθρώπινη φύση και ο ρόλος της εθνικής-κρατικής δομής
5.2.4.4. Η ερμηνευτική σημασία της μαρτυρούμενης διυποκειμενικής
διακρατικής εμπρειρίας
5.2.5. Περιδιάβαση στον πυρήνα των θουκυδίδειων παραδοχών και του επιστημονικού στοχασμού περί τα διεθνή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ: ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΑ
6. 1. Επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων, η περιρρέουσα ιδεολογικοπολιτική ατμόσφαιρα και τα ρευστά πολιτικοστρατηγικά συμφέροντα
6.2. Εφήμερες και μονιμότερες παρουσίες στο πεδίο των διεθνολογικών αναλύσεων: Η συζήτηση στο εσωτερικό των φιλελεύθερων θεωριών και το χάος των κατηγοριοποιήσεων και των ταξινομήσεων
6.2.1. Ποιος είναι τελικά φιλελεύθερος; Ο Robert Keohane ή ο John Rawls;
6.2.2. Αυθαίρετες επιστημονικοφανείς «σχολές σκέψης» εφήμερων, ασήμαντων και ιδεολογικοποιημένων επίπλαστων θεωρητικών κατασκευών
6.3. Η συντριβή της νεοφιλελεύθερης θεωρίας στον στίβο των επιστημονικών συζητήσεων και οι διεθνείς σπουδές σε λιγότερο ισχυρά κράτη
6.4. Δημοκρατία και Πόλεμος πριν από Το Δίκαιο των Λαών του John Rawls
6.4.1. Οι πολιτικές, διεθνοπολιτικές και ιδεολογικοπολιτικές προεκτάσεις της συζήτησης «δημοκρατία και πόλεμος» και ο πόλεμος κατά του Ιράκ το 2003
6.4.2. Οι δημοκρατίες που μπορούν να πολεμούν τους άλλους
6.5. Η θεωρία διεθνών σχέσεων τραβάει το δρόμο της και η φιλελεύθερη θεωρία διστάζει στο σταυροδρόμι
6.5.1. Φυγόκεντρες τάσεις πριν από τον John Rawls, οι αναλύσεις σε στοχαστικά υπανάπτυκτες κοινότητες και ερωτήματα για τις διεθνολογικές σπουδές στην Ελλάδα
6.6 Η παρέμβαση του Rawls και η διεύρυνση του γνωστικού πεδίου της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων
6.6.1. Η βάση της διεθνολογικής σκέψης του Rawls και το άδηλο οντολογικό της θεμέλιο
6.6.2. Διεθνής διανεμητική δικαιοσύνη ή διεθνής ηγεμονική αυθαιρεσία;
6.6.3. Το Δίκαιο των Λαών και η διεθνής δικαιοσύνη: σχοινοβασία στα σύνορα διεθνούς-διακρατικής δικαιοσύνης και διεθνούς τάξης
6.6.4. Η ρεαλιστική ουτοπία του Rawls: Σχοινοβασία μεταξύ του ιδεατού και του πιθανώς εφικτού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
7.1. Επιστημονικά, λογικά και πολιτικά σφάλματα στις εκτιμήσεις των μετασχηματισμών του διεθνούς συστήματος
7.2. Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας των εκατέρωθεν παραδοχών της θεωρίας διεθνών σχέσεων και οι ηθικοπρακτικές προεκτάσεις αυτής της συζήτησης στο θέμα των διεθνών επεμβάσεων
7.3. Ο «παράνομος» και ανήθικος χαρακτήρας της άσκησης ηγεμονικής βίας στις διεθνείς σχέσεις και η διαφορά μεταξύ μιας διεθνολογικής και μιας νομοτεχνικής θεώρησης του διεθνούς δικαίου
7.3.1. Διάκριση μεταξύ αιτίων πολέμου ποικίλων βαθμίδων και αντιμετώπισή τους: Επίλυση διαφορών, διεθνές δίκαιο, ισχύς και αναρχία-κυριαρχία
7.3.2. Επέμβαση στο Ιράκ τον Μάρτιο του 2003, νομικοτεχνικές ερμηνείες των διεθνών θεσμών και οι πολιτικές όψεις των διεθνών θεσμών και του διεθνούς δικαίου
7.3.3. Η «Επέμβαση» στο επίπεδο της διεθνολογικής τσαρλατανιάς και «οι ιδεολογικές πεποιθήσεις σε λιγότερο ισχυρά κράτη ή ηττημένες πολιτείες»
7.3.4. Η ελληνική εκδοχή του θεωρήματος περί δημοκρατίας και πολέμου ή το παραλήρημα ασχετοσύνης και επιστημονικής αυθαιρεσίας
7.3.5. Άσκηση βίας στις διεθνείς σχέσεις: Σκοποί, μέσα και αίτια πολέμου, το έθνος-κράτος και οι διεθνείς θεσμοί
7.4. Ενδοκρατική-διακρατική ηθικοκανονιστική τάξη, η μελέτη των αιτίων πολέμου και οι διεθνολογικές σπουδές
7.5. Μερικά (μεγάλα) προβλήματα δόμησης της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων
7.6. Σχεδίασμα συγκρίσεων, συναρτήσεων και αποκρυσταλλωμένων εκτιμήσεων
7.6.1. Διακεκριμένοι και σημαίνοντες στοχαστές και η επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων
7.6.2. Συγκρίσεις και συναρτήσεις της παρούσης ανάλυσης με το θεωρητικό κεκτημένο των διεθνών σχέσεων
7.7. Σχηματική περιγραφή (κεφαλαίων 2-6): Οντολογικά διαμορφωμένες θεμελιώδεις κοσμοθεωρητικές δομές και τα κοινωνικοπολιτικά (εθνικά-κρατικά) εποικοδομήματά τους
7.7.1 Σχεδίασμα κοσμοθεωρητικών και κοινωνικοπολιτικών διαμορφώσεων
7.7.2. Αποκρυσταλλωμένα συμπεράσματα για τις θεμελιώδεις δομές και τα αξιολογικά ουδέτερα θεωρητικά εποικοδομήματα των ρεαλιστικών θεωριών
7.7.3. Σχεδίασμα θεμελιωδών ηθικών κριτηρίων εξωτερικής πολιτικής
7.7.4. Σχεδίασμα συμπερασμάτων «οικουμενικών “αξιακών” προεκτάσεων»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ: ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΟΛΙΣΘΗΡΟ ΕΔΑΦΟΣ
8.1. Πανεπιστημιακού επιπέδου διεθνείς σπουδές και η επαγγελματική και κοινωνική χρησιμότητά τους
8.2. Διεθνείς σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου: Αντικείμενο και περιεχόμενο και σχεδίασμα ενός επιστημονικά περιεκτικού προγράμματος σπουδών
8.3. Ολισθηρά γνωστικά πεδία: Νομικές σπουδές, στρατηγικές σπουδές, ιστορικές σπουδές και ευρωπαϊκές σπουδές
8.3.1. Ιδιομορφίες και ιδιαιτερότητες των διεθνών σπουδών
8.3.2. Διεθνείς σχέσεις και νομική ανάλυση
8.3.3. Στρατηγική ανάλυση και οι αντίπαλοί της
8.3.4. Ιστορική ανάλυση σε ολισθηρό έδαφος
8.3.5. Ευρωπαϊκές σπουδές
8.4. Δομή, περιεχόμενο, εκλογές καθηγητών και η κοινωνική χρησιμότητα ενός πανεπιστημιακού τμήματος διεθνών σπουδών
8.4.1. Διεθνολογικές σπουδές: Επιστημονική δομή, εκλογές καθηγητών και εγγενή προβλήματα σύμφυτα του χαρακτήρα της διεθνολογικής ανάλυσης
8.4.2. Η υπέρτατη σημασία των αξιοκρατικών κρίσεων καθηγητών στον κλάδο των διεθνών σπουδών και τα νεοεισερχόμενα στελέχη των διεθνών σπουδών
8.5. Επίπεδο σπουδών, κοινωνικές πτυχές της πανεπιστημιακής μόρφωσης και ο φοιτητικός συνδικαλισμός
8.6. Προδιαγραφές και προϋποθέσεις διδακτορικών διατριβών και μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ
9.1. Εθνική ασφάλεια, Ένοπλες Δυνάμεις και συλλογική ελευθερία
9.2. Στρατιωτική διπλωματία, θέση, ρόλος και αποστολές στη σύγχρονη διεθνή πολιτική
9.3. Παραγωγικές Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων
9.4. Περιεχόμενο σπουδών στις Ένοπλες Δυνάμεις
9.5. Ενδεικτικές θεματικές ενός προγράμματος σπουδών για σκοπούς διδασκαλίας των διεθνών σχέσεων και συγγραφής μελετών
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο ελληνικών επιστημονικών όρων, κυρίων ονομάτων και εννοιών
Ευρετήριο ξένων επιστημονικών όρων, κυρίων ονομάτων και εννοιών
ΠΙΝΑΚΑΣ 1. Σχηματική προβολή της μορφής και της οργανωτικής δομής του διεθνούς συστήματος
ΠΙΝΑΚΑΣ 2. Ηθική κρίση και διεθνής πολιτική: το έθνος-κράτος ως θεσμός ελευθερίας
ΠΙΝΑΚΑΣ 3. Θεωρία διεθνών σχέσεων
ΠΙΝΑΚΑΣ 4. Θεωρία διεθνών σχέσεων. Παραδοσιακό παράδειγμα
ΠΙΝΑΚΑΣ 5. Βασικές και αλληλοεξαρτώμενες ερμηνευτικές διατυπώσεις των αξιολογικά ελεύθερων ρεαλιστικών θεωριών
ΠΙΝΑΚΑΣ 6. Κατηγοριοποιήσεις στα εισαγωγικά κείμενα διεθνών σχέσεων
ΠΙΝΑΚΑΣ 7. Θεωρία διεθνών σχέσεων. Σχεδίασμα γνωστικών και θεματικών προσανατολισμών
ΠΙΝΑΚΑΣ 8. Διδακτορικά
ΠΙΝΑΚΑΣ 9. Έννοια εθνικού συμφέροντος στις διεθνείς σχέσεις και Ένοπλες Δυνάμεις
μερικές ακόμη πληροφορίες (κλίκ για πρώτη σελίδα)
Περαιτέρω πληροφορίες για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα των εκδοτών www.piotita-publishers.gr. Η κυκλοφορία του βιβλίου καθυστέρησε κατά ένα περίπου μήνα για να ενσωματωθούν πλήρως περιπτωσιολογικές αναφορές στον πόλεμο του Ιράκ του Μαρτίου 2003 και μερικώς μόνο στις εξελίξεις περί το Κυπριακό.
Η μελέτη αυτή είναι αυστηρά αξιολογικά ουδέτερη, χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει πως δεν στηλιτεύονται με σκόπιμη οξύτητα εκείνες οι διεθνολογικές τσαρλατανιές που είναι εχθρικές στην επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων. Βασική κριτική εξάλλου της ανάλυσης του βιβλίου αυτού είναι το γεγονός πως πολλές πλέον αναλύσεις –ακόμη και ανάμεσα σε νεότερα στελέχη των διεθνών σπουδών– διολισθαίνουν στο βούρκο των ακαδημαϊκά μεταμφιεσμένων προπαγανδιστικών ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων.
Τεράστιες επενδύσεις στις διεθνείς σπουδές, ενδεχομένως χωρίς αντίκρισμα
Κανείς πρέπει να διακρίνει μεταξύ γνώμης και γνώσης. Γνώση σ’ όλες τις επιστήμες συνδέεται με την θεωρητική κατάρτιση. Όσοι μεταμφιεσμένοι ακαδημαϊκοί παριστάνουν τους διεθνολόγους και ταυτόχρονα παρακάμπτουν το θεωρητικό κεκτημένο για να εκφράζουν προπαγανδιστικές γνώμες που στηρίζουν ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις το μόνο που επιτυγχάνουν είναι η αποδυνάμωση ή ο μηδενισμός των προσπαθειών επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων. Έτσι, ενώ η κοινωνία τους εμπιστεύεται σπάνιους πόρους με σκοπό να καλλιεργήσουν την επιστήμη οι δραστηριότητές τους είναι πρωτίστως πολιτικές και προπαγανδιστικές. Η ανάλυση διεθνών σχέσεων, όμως, υπόκειται τις συνέπειες και ενός άλλου φαινομένου: Πληθώρα ακαδημαϊκών –συχνά εξαίρετων επιστημόνων, όταν ενασχολούνται με το δικό τους γνωστικό αντικείμενο– επιδίδονται σε ανάλυση των διεθνών σχέσεων χωρίς να επιδεικνύουν τον παραμικρό σεβασμό στο διεθνολογικό επιστητό. Η κατάσταση αυτή γίνεται ανεξέλεγκτη εάν και όταν μη διεθνολογικά πανεπιστημιακά τμήματα των κοινωνικών επιστημών προκηρύσσουν θέσεις διδακτικού προσωπικού σε γνωστικά αντικείμενα που αφορούν την επιστημονική ανάλυση των διεθνών σχέσεων χωρίς όμως να πληρούνται, στο επίπεδο του ορισμού των μαθημάτων ή στο επίπεδο της διδασκαλίας, οι αναγκαίες και μη εξαιρετέες επιστημονικές προδιαγραφές του θεωρητικού κεκτημένου των διεθνών σχέσεων. Στην Ελλάδα, υπενθυμίζεται, πριν από ενάμιση περίπου δεκαετία άρχισε η επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων με πρωτοπόρους τους Γ.Κ. Τενεκίδη και τον Δημήτρη Κώνστα. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν πολλά ανεξάρτητα πανεπιστημιακά τμήματα διεθνών σπουδών ενώ πολλά τμήματα των κοινωνικών επιστημών συχνά προκηρύσσουν θέσεις για τη διδασκαλία μαθημάτων διεθνών σχέσεων. Τονίζεται πως για τον σκοπό αυτό η επένδυση της κοινωνίας είναι δισεκατομμύρια δραχμές με προσδοκία υποθέτω όχι την ανάπτυξη της επιστημονικής τσαρλατανιάς αλλά της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων.
Η παρούσα δημοσίευση δεν θα είχε γίνει εάν δεν ο υποφαινόμενος δεν πίστευε πως εισάγει νέα στοιχεία στις ήδη δημοσιευμένες εργασίες, δικές του και άλλων. Μετά από τρις περίπου δεκαετίες ενασχόλησης με το θέμα αυτό, σκοπός είναι μια «συνολική αποτίμηση» του γνωστικού πεδίου των διεθνών σχέσεων και η δημιουργία μιας πλατφόρμας θεωρητικού προβληματισμού που αφορά όποιον ενδιαφέρεται για τα στοιχειώδη, ουσιώδη και θεμελιώδη περί τα διεθνή. Η ανάλυση αυτή συνιστάται όλως ιδιαιτέρως σε μέλη εκλεκτορικών σωμάτων άλλων κλάδων του κοινωνικού επιστητού των οποίων οι συνελεύσεις συχνά προκηρύσσουν θέσεις μελών ΔΕΠ για διδασκαλία μαθημάτων διεθνών σχέσεων. Στο κεφάλαιο 8 του βιβλίου δίνονται νομίζω πληθώρα πληροφοριών για το ζήτημα των κρίσεων νέων διεθνολόγων αλλά επιπλέον στηλιτεύεται το επιστημονικά απαράδεκτο φαινόμενο του μετρήματος παραπομπών με… αριθμομηχανές αντί να κρίνεται το καθαυτό επιστημονικό περιεχόμενο ενός κειμένου. Κάθε εκλεκτορικό σώμα, υποστηρίζεται, επιβάλλεται να είναι επιστημονικά αρμόδιο: Τα μέλη των εκλεκτορικών σωμάτων απαιτείται να έχουν αυτοδύναμες επιστημονικές δεξιότητες εκτίμησης της καθαυτό επιστημονικής υπόστασης ενός κειμένου και όχι να κρίνουν με βάση την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο ή με βάση άσχετες παραπομπές μεταξύ ομοϊδεατών και ιδεολογικοπολιτικά συγγενών. Η θέση που υιοθετείται –με την οποία εκτιμάται πως δύσκολα θα διαφωνήσουν άλλοι συνάδελφοι του κοινωνικών επιστημών– είναι πως επιστήμη διεθνών σχέσεων δεν υπάρχει χωρίς βάσιμη θεωρία διεθνών σχέσεων. Δεν είναι δυνατό, υποστηρίζεται, να επενδύονται τεράστια ποσά στην δημιουργία τμημάτων διεθνών σπουδών και αυτό να σημαίνει δεκάδες άτομα που θα εκφέρουν κανονιστικά προσανατολισμένες ασυνάρτητες γνώμες χωρίς θεωρητικό θεμέλιο. Και όμως, προς αυτή ακριβώς την κατεύθυνση είναι που διολισθαίνουν οι διεθνείς σπουδές…
Ο πυρήνας του προβληματισμού της νέας στοχαστικής προσπάθειας είναι η θεμελίωση κοσμοθεωρητικά και κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένων κριτηρίων εξωτερικής πολιτικής. Έτσι, εισάγεται η έννοια του Διεθνούς Δέοντος ως κριτήριο ηθικής κρίσης περί τα διεθνή. Τα νέα στοιχεία που εκτιμούμε ότι εισάγονται αφορούν αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί κοινωνικοπολιτική οντολογία των διεθνών σχέσεων. Πιο συγκεκριμένα η μελέτη της διαχρονικής διευποκειμενικής εμπειρίας μαρτυρεί πως οι δύο σημαντικοί διαμορφωτικοί παράγοντες του ιστορικού εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι είναι η Υπαρκτική κοινωνική ετερότητα και οι αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας-κυριαρχίας. Αμφότερα είναι οντολογικού περιεχομένου. Ιστορικά, μαρτυρείτε η συντριβή των αυτοκρατορικών σχεδίων και των διεθνιστικών-κοσμοπολίτικων και/ή ηγεμονικών αξιώσεων και η επικράτηση των εθνικών-κρατικών αξιώσεων ελευθερίας. Αυτό το ιστορικό κοινωνικοπολιτικό γεγονός ενέχει ένα τριπλό αποτέλεσμα βαθύτατων προεκτάσεων: 1ον) Ο θεσμός του έθνους-κράτους είναι ο θεσμός συλλογικής ελευθερίας των κοινωνιών που κατέκτησαν την πολιτική τους κυριαρχία, 2ον) το καθεστώς διεθνών σχέσεων είναι η εσωτερική-εξωτερική κυριαρχία και 3ον) οι αρχές λειτουργίες του διεθνούς συστήματος είναι οι θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου περί διακρατικής ισοτιμίας, μη επέμβασης και εσωτερικής αυτοδιάθεσης που ενσαρκώνουν αυτό το καθεστώς. Όμως, μεταξύ της διεθνούς ειρήνης-σταθερότητας και της εφαρμογής του διεθνούς του διεθνούς δικαίου παρεμβάλλονται τα αίτια πολέμου. Έτσι, αίτια πολέμου, διεθνές δίκαιο και η φιλοσοφική έννοια της ελευθερίας εξετάζονται συνδυαστικά υπό το πρίσμα της διαχρονικής διυποκειμενικής εμπειρίας με σκοπό να φωτιστούν τα πραγματικά διλήμματα και τα πραγματικά προβλήματα των διεθνών σχέσεων.
Το σύστημα ιδεών που αναπτύσσεται περιστρέφεται γύρω από τρις άξονες: την ελευθερία, τους κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένους σκοπούς ενός έκαστου έθνους-κράτους και το αξιόπιστο επιστημονικό κεκτημένο της θεωρίας διεθνών σχέσεων για τα αίτια πολέμου. Οι αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας στη βάση της Υπαρκτικής ετερότητας και ετερονομίας κάθε κοινωνίας προκάλεσαν αγώνες ελευθερίας και κυρίαρχα κράτη εντός των οποίων κάθε λαός αναπτύσσει τον συλλογικό κατ’ αλήθειαν βίο. Έτσι, στην πορεία του ιστορικού γίγνεσθαι κάθε έθνος-κράτος αφενός έχει προικιστεί με ένα θεμελιώδες κοσμοθεωρητικό και κοσμολογικό υπόβαθρο απόρροια των αγώνων ελευθερίας-ανεξαρτησίας και αφετέρου πάνω σ’ αυτό οικοδόμησε το συμβατό με αυτό το υπόβαθρο κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Αυτήν την κοινωνική ετερότητα και ετερονομία αμφισβητούν κατά καιρούς παράλογα διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα δόγματα τα οποία όμως συγκρούονται και συντρίβονται πάνω στις αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας και εθνικής κυριαρχίας-ανεξαρτησίας.
Υπό αυτή την πιο πάνω έννοια η εθνική-κρατική κυριαρχία είναι θεσμός ελευθερίας ο οποίος αφενός προσφέρει την δυνατότητα σε κάθε κοινωνία να είναι συλλογικά ελεύθερη προσδιορίζοντας το δικό της κοινωνικοπολιτικό σύστημα και αφετέρου να ρυθμίζει τις συναλλαγές της με τις υπόλοιπες κοινωνίες. Αυτά τα κοσμοθεωρητικά και κοινωνικοπολιτικά γεγονότα ενσαρκώνονται στις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου περί διακρατικής ισοτιμίας, μη επέμβασης και δικαιώματος εσωτερικής αυτοδιάθεσης κάθε κυρίαρχου κράτους. Αυτές οι πτυχές, όμως, αφορούν την μια πλευρά του διεθνούς συστήματος. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι τα αίτια πολέμου. Συντομογραφικά, τα αίτια πολέμου αναφέρονται μεταξύ άλλων στους ηγεμονικούς ανταγωνισμούς, στην άνιση ανάπτυξη, στις επαναστατικά δόγματα (διεθνιστικό κομμουνισμό, διεθνιστικό φιλελευθερισμό, ναζισμό και όλα τα υπόλοιπα εξομοιωτικά δόγματα τα οποία η ανάλυση ορίζει ως «φασισμό των διεθνών σχέσεων» ίδιο των ηγεμονικών και αναθεωρητικών κρατών και των νεροκουβαλητών τους στα μικρότερα κράτη).
Παρακμιακά φαινόμενα και διεθνείς σπουδές
Χωρίς αναστολές, χωρίς συμβιβασμούς και ενάντια στη συμβατική σοφία που θέλει «όλες τις γνώμες –ακόμη και τις προπαγανδιστικές κραυγές– να ακούονται», κατεδαφίζει την διεθνολογική τσαρλατανιά και άλλα φαινόμενα που εμποδίζουν την επιστημονική ανάπτυξη των διεθνών σπουδών. Έτσι, στηλιτεύονται με οξύτητα, μεταξύ άλλων, γνωστά σε όλους μας παρακμιακά φαινόμενα που αφορούν α) τις διαδικασίες εκλογών μελών ΔΕΠ στα πανεπιστήμια εάν και όταν ενδεχομένως αναπαράγουν φαύλο κύκλο ημιμάθειας, β) τις ανεκδοτολογικές βιβλιοκριτικές δημοσιογραφικού χαρακτήρα που εξαθλιώνουν τον στοχασμό, γ) την άναρχη δημιουργία διεθνολογικών τμημάτων ή εδρών διεθνών σχέσεων χωρίς να συνεκτιμούνται επαρκώς αναγκαία και μη εξαιρετέα επιστημονικά και επιστημολογικά κριτήρια, δ) τις κρίσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται… αριθμομηχανές για να μετρούνται επιστημονικά ανυπόστατες παραπομπές στα υποβαλλόμενα έργα, ε) την καλλιέργεια της διεθνο-ιστορικής ανεκδοτολογίας και της πολιτικολογίας από μερικά αρχαιότερα στελέχη του κλάδου, στ) τον πιθηκισμό επιστημονικά ανύπαρκτων σχολών σκέψης, ζ) την εξειδίκευση πολλών στις… ταξινομήσεις σχολών σκέψης, η) τον εθισμό νεότερων διεθνολόγων στην ιδεολογικοπολιτική προπαγάνδα αντί στην ασκητική προσήλωση στο ακαδημαϊκό λειτούργημα, θ) την εκμετάλλευση του ακαδημαϊκού τίτλου για κοινωνικές αναρριχήσεις, ι) την μετατροπή των πανεπιστημίων σε πάρεργο, κ) την συζήτηση σε επίπεδο ανεκδοτολογίας αντί σε επίπεδο κόσμιων επιστημονικών δημοσιεύσεων, λ) τις πρακτικές που υπονομεύουν το ακαδημαϊκό λειτούργημα καθιστώντας έτσι την ακαδημαϊκή ανεξαρτησία ακαδημαϊκή ασυδοσία, μ) τα φαινόμενα πρωταθλητισμού στις προπαγανδιστικές ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις και άλλα ανάλογα φαινόμενα που δικαιολογούν ενδεχομένως την καθιέρωση της «διεθνολογικής τσαρλατανιάς» ως κύριας πλέον έννοιας των διεθνών σχέσεων στο στερέωμα των διεθνών σπουδών.
Γράφοντας αυτό το βιβλίο είχαμε κατά νου, μεταξύ άλλων, τα εξής: α) Πως ο φοιτητής χρειάζεται κάτι πέραν των συχνά κακόγουστων ταξινομήσεων σχολών σκέψης β) πως ο καθηγητής ενός τμήματος των κοινωνικών επιστημών που συμμετέχει σε κάποιο εκλεκτορικό σώμα μιας θέσης διεθνών σχέσεων χρειάζεται μια αξιολογικά ουδέτερη και συνολική εκτίμηση του επιστημονικού κεκτημένου των διεθνών σχέσεων, γ) πως ο δημοσιογράφος που καλεί καθηγητές στις τηλεοράσεις ή που φιλοξενεί επιφυλλίδες «διεθνολόγων» χρειάζεται να γνωρίζει ποια είναι η επιστημονική υπόσταση κάποιων των κυρίων που συχνά χρησιμοποιούν τον τίτλο τους για να προβάλλουν μια κίβδηλη εγκυρότητα και να εκτονώνουν τον αβυσσαλέο υποκειμενισμό τους και δ) πως ο πληροφορημένος πολίτης για να διαμορφώνει γνώμη χρειάζεται να γνωρίζει ποια είναι η αντικειμενική εικόνα των διλημμάτων και προβλημάτων του διεθνούς συστήματος. Ο ακαδημαϊκός, υποστηρίζουμε, απαιτείται να κάνει σαφές πότε εκφράζει μια επιστημονική άποψη και πότε ο λόγος του εντάσσεται στη σφαίρα των πολιτικών εκλογικεύσεων.
Οι διεθνείς σπουδές, οι άλλοι τομείς του κοινωνικού επιστητού και τα νεότερα στελέχη της διεθνολογικής κοινότητας
Προστίθεται πως η ανάδειξη του έθνους-κράτους ως της βασικής μονάδας του διεθνούς συστήματος και της εσωτερικής-εξωτερικής κυριαρχίας ως βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου που θεμελιώνει το σύγχρονο καθεστώς διεθνών σχέσεων καθιστά τις διεθνείς σπουδές αντικείμενο που ενδιαφέρει όλους του κλάδους του κοινωνικού επιστητού. Αυτό μαρτυρείτε από το γεγονός πως ιστορικοί, οικονομολόγοι κ.λπ., αδιάκοπα εκφράζουν κρίση περί τα διεθνή. Μερικές από αυτές είναι έντιμοι επιστημονικοί στοχασμοί που αποφεύγουν καταχρηστικά και υπερβολικά άλματα, ενώ άλλες είναι ασυνάρτητες γνώμες που επιδεικνύουν ασέβεια στο διεθνολογικό επιστητό. Ένας ακόμη σκοπός του βιβλίου αυτού, λοιπόν, είναι να βάλει σε μια τάξη τον διεθνολογικό στοχασμό, να αποτιμήσει το θεωρητικό κεκτημένο και να το διακρίνει από τα ακαδημαϊκά μεταμφιεσμένα διεθνολογικά σκουπίδια τα οποία βρίθουν προπαγανδιστικών πολιτικών εκλογικεύσεων. Έτσι, η ανάλυσή μας παρακάμπτει την μανία των ταξινομήσεων και τα μεταπρατικά αναμασήματα θεωρημάτων και ιδεολογημάτων για να επιχειρήσει να θέσει το ζήτημα της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων σε μια στέρεα βάση που αποτιμά το αξιόπιστο και έγκυρο θεωρητικό κεκτημένο.
Η σημασία της γνωσιολογικής οριοθέτησης των διεθνών σχέσεων ενέχει μια ακόμη σημασία που αφορά τις συχνές προκηρύξεις θέσεων καθηγητών πανεπιστημίου σε πανεπιστημιακά τμήματα που ανήκουν σε άλλους τομείς των κοινωνικών επιστημών. Αν και υποστηρίζουμε πως η ορθότερη μέθοδος θα ήταν η πρόσκληση επισκεπτών καθηγητών-διεθνολόγων, εξετάζουμε πολλές πτυχές εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες τα εκλεκτορικά σώματα είναι μερικώς ή και ολικώς επιστημονικά αναρμόδια. Όπως υποστηρίζεται, αν και από τυπικής άποψης ορθές και βάσιμες, ενδέχεται να έχουμε ιλαροτραγικά φαινόμενα εάν και όταν κρυμμένοι πίσω από την ακαδημαϊκή ανεξαρτησία οι πανεπιστημιακοί περιφρονούν πάγιους κώδικες επιστημονικής δεοντολογίας. Επισημαίνουμε στους μη γνωρίζοντες πως –ορθώς, για να διαφυλαχθεί η ακαδημαϊκή ανεξαρτησία– τα διοικητικά δικαστήρια δεν αποφαίνονται για την έκφραση κρίσης αλλά ανεξαρτήτως περιεχομένου για το κατά πόσον έγινε μια τέτοια κρίση. Για παράδειγμα, ο ορισμός ενός μέλους του εκλεκτορικού σώματος δεν ελέγχεται για το κατά πόσον είναι αρμόδιο αλλά από τα κατά πόσον τα μέλη μιας Γενικής Συνέλευσης καθηγητών αιτιολόγησαν την επιστημονική του αρμοδιότητα.
Ενίοτε, η κριτική που ασκείται στα διεθνολογικά δρώμενα είναι αναπόφευκτα οξύτατη. Σημειώνεται εν τούτοις πως δεν αφορά τα νεότερα στελέχη της διεθνολογικής κοινότητας αλλά τα αρχαιότερα εάν και όταν αφήνουν τις διεθνολογικές σπουδές να κατηφορίζουν στον βάλτο της ημιμάθειας και στο βούρκο των ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων. Τα νεότερα στελέχη, σημειώνεται στο κεφάλαιο 8.4, καλό θα κάνουν να λάβουν υπόψη πως αν επιθυμούν έναν αξιοπρεπές προσωπικό και επαγγελματικό βίο χωρίς αναρριχήσεις, εξισορροπήσεις και εξευτελιστικές πελατειακές σχέσεις, θα πρέπει να αφοσιωθούν ασκητικά στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα. Αυτά τα στελέχη πρέπει να γνωρίζουν πως ανεξαρτήτως απογοητεύσεων συμφέρει σε τελική ανάλυση η ασκητική ακαδημαϊκή ζωή, η αφοσίωση στην επιστήμη, η αξιολογικά ουδέτερη συγγραφή επιστημονικών κειμένων, η παράκαμψη της εφήμερης συμβατικής δόξας και η ηθική ανταμοιβή των φοιτητών.
Ευρετήριο επιστημονικών όρων, κυρίων ονομάτων και εννοιών (κλικ για πρώτη σελίδα)
Αγαπάτε του Άλλους, θεώρημα διεθνών σχέσεων 410,
Αγγλοσαξονικά πρότυπα, νεοφιλελεύθεροι 418
Αγώνες ελευθερίας,
αδέσμευτο ιδεολογικοπολιτικών προκαθορισμών 219
αστάθμητοι παράγοντες 251
αφετηρία συλλογικών αξιώσεων ελευθερίας 124 (σημ. 21-4)
δηλώσεις φρονημάτων 219
εφιάλτες, Ιούδες και προδότες 219
ιστορικές συνθήκες και αξίωση συλλογικής ελευθερίας 127
λάθη που οδηγούν σε αποτυχίες 126 (σημ. 25)
Αγωνιστές ελευθερίας, μυθοποίησή τους 213-4
Αθεϊσμός, νεωτερικότητα 60
Αθήνα, δημοκρατία και πόλεμος 438
Αθηναϊκή Δημοκρατία, Μήλος 100
Αθηναϊκός Σύνδεσμος 260
Αιγαίο,
ηγεμονικές αξιώσεις vs αξιώσεις ανεξαρτησίας 138
ισορροπία δυνάμεων και στρατηγική ανάλυση 606
Αίτια πολέμου
αιτιώδεις παρεμβαλλόμενες μεταβλητές 114
αιτιώδεις σχέσεις και διεθνής ειρήνη-σταθερότητα 194
ανάλυση διεθνών σχέσεων 163
ανάλυση διεθνών σχέσεων 231 (σημ. 1)
άνιση ανάπτυξη
διεθνείς σπουδές 584
εθνική-κρατική ετερότητα 238
ηγεμονισμός κύρια 492
χαρακτήρας διεθνούς συστήματος 152 κ.ε.
εγγενές χαρακτηριστικό διεθνούς συστήματος 208 κ.ε.
αντι-ηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 κ.ε.
αντιμετώπισή τους 495 κ.ε.
απαισιόδοξη ανάλυση Gilpin 385 κ.ε.
απαισιόδοξη πρόβλεψη για άνιση ανάπτυξη 497 (σημ. 21)
απαισιοδοξία και εξέλιξη διεθνούς συστήματος 211
δημοκρατία και πόλεμος 436 κ.ε.
διαλεκτική σχέση με διεθνείς κανονιστικές δομές 162-3
διαμόρφωση και δομή διεθνούς συστήματος 566
Διεθνές Δέον, ορισμός 107
διεθνές δίκαιο
διεθνής ηθική 183
ηθικοκανονιστικές διαμορφώσεις 142
αξίωση συλλογικής ελευθερίας-κυριαρχίας 241
ηθική κρίση 106 κ.ε.
λειτουργίες 123
διεθνής αναρχία και ειρήνη 324
διεθνής ηθική και διακρατικό σύστημα 182
διεθνής κοινότητα 102
εθνική ανεξαρτησία μη ηγεμονικών κρατών, οντολογικό κατηγόρημα 135-6
ενδοκρατική-διακρατική τάξη, συγκρίσεις και συναρτήσεις 534 κ.ε.
εξαλείφονται στο ενδοκρατικό επίπεδο 536
επαναστατικές κοσμοθεωρίες και εθνική ανεξαρτησία 138
εποχή μεσοπολέμου 276 κ.ε.
θεμελιώδης ανάλυση Θουκυδίδη 355 κ.ε.
θεωρία διεθνών σχέσεων και πολιτική φιλοσοφία 575
ισορροπία δυνάμεων διαλεκτική σχέση 352-3
κακόγουστες ταξινομήσεις σχολών σκέψης 411
κατασφάλιση εθνικής ανεξαρτησίας 135-6
κοινότητα κρατών 154
κύρια αίτια 567
νομικοί-διεθνολόγοι vs διεθνολόγοι πολιτικών όψεων 502 κ.ε.
ολιγωρία και εθελοτυφλία ή και στοχαστική αυτοκτονία αναλυτών 191
ορθολογισμός και ανορθολογισμός 211-2
ποικίλες βαθμίδες 493 κ.ε.
πολιτική φιλοσοφία διεθνών σχέσεων 147 κ.ε.
προγράμματα σπουδών 586
ροκανίζουν θεμέλια διεθνούς τάξης 211
σύγχρονα κύρια αίτια 492
σχετικοποίηση αξίωσης εθνικής ανεξαρτησίας 136-8
τραγικές συγκρούσεις 136 (σημ. 42)
φασιστικά ιδεολογήματα 167-8
χαρακτήρας διεθνούς συστήματος 209
χαρακτήρας διεθνούς συστήματος 302
χαρακτήρας διεθνούς συστήματος 316 κ.ε.
Ακαδημαϊκή ανεξαρτησία,
δεοντολογικά ζητήματα 390
εκλεκτορικά σώματα 412
έλεγχοι και εξισορροπήσεις 217 (σημ. 155)
συμβόλαιο τιμής με την κοινωνία 655
δεοντολογικές υποχρεώσεις 47 (σημ. 35)
Ακαδημαϊκή ζωή,
ακαδημαϊκή ανεξαρτησία 217 (σημ. 155)
ασκητική μελέτη 35 (σημ. 21)
δελτία Τύπου πανεπιστημιακών τμημάτων 642
δεοντολογία και ζητήματα ακαδημαϊκής τιμής 652
ζητήματα αξιοπρέπειας και δεοντολογίας 550-1
ποιότητα συνάρτηση επιστημονικών ελέγχων 327
σημασία εκλεκτορικών σωμάτων 43
χαριτωμένες πλευρές 79 (σημ. 68)
Ακαδημαϊκή ιδιότητα,
αξιολογική ελευθερία 58
επιστημονική εγκυρότητα 51 (σημ. 39)
καταχρηστικές στάσεις 58
πολιτική στράτευση 59 (σημ. 48)
Ακαδημαϊκή κοινότητα, διεθνολογική και ιδιομορφία διεθνούς πολιτικής 428 (σημ. 51)
Αλγερινοί, αγώνας ελευθερίας και χαρακτηρισμοί 216
Αλέξανδρος, 269
ανορθολογισμός αναλύσεων διεθνών σχέσεων 217 (σημ. 156)
Αλλαγή, ηθικά κριτήρια και πολιτικές προϋποθέσεις 161 (σημ. 85)
Αλληλεγγύη, John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 470 κ.ε.
Αλληλεξάρτηση,
αριθμομηχανές και εκλογές καθηγητών 401
δημοκρατία και πόλεμος 438
διεθνείς σπουδές 595
«Άλλος», «Άλλοι»
αγαπάτε αλλήλους 490
αγαπάτε αλλήλους αντί αγαπάτε τον «Άλλο», προτιμητέο 603 (σημ. 25),606
αγώνες ελευθερίας και υπονομεύσεις 128
αναλύσεις αρμοδιότητας Ψυχιάτρου 609 (σημ. 35)
ανεξιχνίαστα κίνητρα και προθέσεις των θεωρητικών του «Άλλου» 326
αντιπρόσωποί τους περιττοί αν εκλείψουν τα αίτια πολέμου 163
βραβεύσεις και ρόλος διπλωματικών αποστολών 159 (σημ. 82)
διεθνολογική τσαρλατανιά 86 (σημ. 79)
ερμηνείες περί «Άλλου» και ανωμαλίες διεθνούς συστήματος 254
θεωρία διεθνών σχέσεων: «αγαπάτε τους Άλλους» 410
ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 490
κανονιστικά προσανατολισμένα τμήματα 658 (σημ. 136)
παρακμιακές θεωρήσεις και υποβάθμιση διεθνών σπουδών 196
πνευματικά σκουπίδια και ανάλυση των διεθνών σχέσεων 91
προσχώρηση και πίστη-νομιμοφροσύνη 67 (σημ. 58)
στρατηγική ανάλυση 602 (σημ. 25),606
φασιστοειδείς ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 509
Αλυτρωτικά αιτήματα, αίτιο πολέμου 494
Αμερικανική ανεξαρτησία, επανάσταση,
εξομοιωτικά δόγματα: συνέπειες ανεξαρτήτως προθέσεων 232-3
προθέσεις και εξομοιωτικές λογικές 232-3
αντιλήψεις για το σύστημα ισορροπίας δυνάμεων 279
Έθνος-κράτος, σύμφωνα με την νεότερη λαϊκή του μορφή 301 (σημ. 4)
Αμφικτίονες 262
Αναγκαιότητα,
αξίωση συλλογικής ελευθερίας 130
ελευθερία και σχέδιο Αναν 39, βλ. επίσης Αναν, σχέδιο
λόγω… εξωγήινων 224 (σημ. 163)
Ανάλυση διεθνών σχέσεων, βλ. επίσης Θεωρία διεθνών σχέσεων και Διεθνές σπουδές
άλλο πολιτικός συμβιβασμός και άλλο επιστημονικοί συμβιβασμοί 190 (σημ. 120)
«Άλλος» 67 (σημ. 58) βλ. επίσης «Άλλος»
αναδιανομές στις διακρατικές σχέσεις 55ν (σημ. 45)
αναλύσεις περί το κυπριακό 40 κ.ε.
ανάλυση πρακτικών ζητημάτων 58
ανεκδοτολογία και συζητήσεις στην Ελλάδα 321-3 (σημ. 1)
ανεκδοτολογία και φήμες 218
ανίατες εξομοιωτικές ασθένειες 340-1
ανορθολογισμός και εκατόμβες 117
ανορθολογισμός και ύπουλες ηγεμονικές μεταμφιέσεις 300
αντικείμενο-περιεχόμενο κατά Morgenthau 388
αντίπαλοι επιστημονικής μελέτης 158
αξιολογική ουδετερότητα και προπαγάνδα 108-9
απεχθής στήριξη ηγεμονικών συμφερόντων 138 (σημ. 48)
απλουστευτικές ερμηνείες και εκατόμβες 119
απουσία ελέγχων και εξισορροπήσεων 166
αυθεντίες δεν υπάρχουν 58
βάρος κληροδοτήματος μεσοπολέμου 277
γνώμη και γνώση 54 κ.ε.
γνωσιολογία νεότερων χρόνων 291 κ.ε.
διαβρωτικά φαινόμενα 216,318-9,509
διαμάχη και μετριοπάθεια, νηφαλιότητα 29
διαμορφωτικοί παράγοντες διεθνών κανονιστικών δομών 71 κ.ε.
διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός 548 κ.ε.
δύο δίσκοι: λάθος ανάλυση και οι συνέπειές της 193
εθνικό-κρατικό γεγονός μη αναστρέψιμο 148
εισβολή άλλων επιστημονικών κλάδων 294
ενδοκρατική-διακρατική τάξη 100 κ.ε.
επαναστατικά δόγματα και ευκολόπιστοι 184
επίπεδα ανάλυσης 161-2
επιστήμη vs προπαγάνδα και ουτοπία 337
επιστημονικά σφάλματα 190 (σημ. 120)
«επιστημονικό κουτόχορτο» 404-5 (σημ. 26)
επιστημονικοί έλεγχοι 216
επιστημονικοί και κοινωνικοί έλεγχοι 216,293,547 κ.ε.
επιστημονικοί προσανατολισμοί 155
ηγεμονικό διαίρει και βασίλευε 38
ηθική και αίτια πολέμου 106 κ.ε.
ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 59
ιδιομορφία διεθνούς πολιτικής 428 (σημ. 51),429
ιδιομορφίες 389
ινστιτούτα πολιτικής στις ΗΠΑ και αλλού 42,403 κ.ε.
ιστορική ανεκδοτολογία 126 (σημ. 24)
ιστορική στοχαστική διαίρεση 295 κ.ε.
κανονιστικά προσανατολισμένα θεωρήματα 57
κανονιστικές επιρροές 166
κανονιστική σκέψη ως φραγμός διεθνολογικού στοχασμού 73
κατώτερες και ανώτερες ποιοτικές βαθμίδες 73
λανθασμένες θεωρήσεις 194
λελογισμένως και συνετώς διανοείσθαι 184,293
μάστιγα χρηματοδοτήσεων 432 (σημ. 60)
μέθοδος Θουκυδίδη 63-4
μεταμφιεσμένη προπαγάνδα και αξιολογική ουδετερότητα 160
μεταφυσικές κατασκευές και εισροή ανορθολογισμού στο σύστημα 195
μέτρο στάθμισης αιτιωδών σχέσεων 123-4
νηφαλιότητα, μετριοπάθεια 81
ο γάιδαρος… πετάει 56 (σημ. 78)
οντολογογικές διαμορφώσεις διεθνούς συστήματος 195
οριοθέτηση ακαδημαϊκής ανάλυσης 58 κ.ε.
οχλαγωγικά φαινόμενα 83 κ.ε.,85 κ.ε.,399 (σημ. 22)
παράγοντες που τις διαφθείρουν 56 κ.ε.,86
παρενδυσιομανείς θεωρήσεις 81
περιεχόμενο και αντικείμενο 231
πληθώρα ανεξέλεγκτων σκουπιδιών 428 (σημ. 52)
ποικιλομορφία εθνικών-κρατικών ηθικών συστημάτων 166
ποιοτικές προδιαγραφές 33
πολιτική στράτευση 403 κ.ε.
πολιτικοί ακτιβιστές 79 (σημ. 68),83
πολιτικοί ηγέτες 121
προβλήματα θεωρίας διεθνών σχέσεων 46
προγράμματα σπουδών τμημάτων διεθνών σπουδών 75 κ.ε.
προπαγάνδα 49
προτάσεις πολιτικής, αρθρογραφία 34
σημασία μερικών κειμένων 32-3
σκοποί και μεθοδολογία 94
σπιθαμιαίοι αναλυτές 611
σύγκριση επιπέδων ανάλυσης 78
συλλογική αξίωση ελευθερίας 124 (σημ. 21-4)
συμβατότητα με οντολογικά χαρακτηριστικά διεθνούς συστήματος 234
συμπεριφοριστές 74
συναρτάται με την κοσμοθεωρητική και ηθικοκανονιστική δομή κόσμου 318
σύνδρομο «διακεκριμένων καθηγητών» 86
συνέπειες λαθών 52
συνήθη επιστημονικά σφάλματα 508
τι δεν είναι επιστημονική ανάλυση 635 (σημ. 90)
τρία παράλληλα ρεύματα 582
τρικυμισμένοι εγκέφαλοι 340
φαινομενολογία και πνευματικός κόσμος 100
φασισμός διεθνών σχέσεων 29
χαρακτήρας διεθνούς πολιτικής 30
Ανάν σχέδιο,
ανακάλυψη της ψυχής του «Άλλου» 484
αναλύσεις στην Ελλάδα 431
ανάλυση διεθνών σχέσεων 56 (σημ. 45),169 (σημ. 94)
ανελεύθερα καθεστώτα 72
αντίπαλοι ανθρώπινης ελευθερίας 607 (σημ. 32),38 (σημ. 23)
αντίπαλοι ελευθερίας Κυπρίων 527 (σημ. 65),481,606
διεθνείς θεσμοί 261 (σημ. 33)
ελευθερία των Κυπρίων και στρατηγική ανάλυση 610 (σημ. 37)
ιστορικό πρίσμα 618 (σημ. 51)
κανονιστική σκέψη 70
κατεδάφιση θεσμού ελευθερίας κυπρίων 406 (σημ. 27)
Κύπριοι διασώθηκαν λόγω πλεονεξίας των εχθρών τους 431 (σημ. 58)
μεταεθνική εποχή 39
πεποιθήσεις, στρατευμένες δραστηριότητες 404-5 (σημ. 26)
πολέμιοι των αξιώσεων συλλογικής ελευθερίας 477
Ράμφος 148 (σημ. 61),22 (σημ. 18)
Ράμφος Στέλιος και αναγκαιότητα 146 (σημ. 58)
Ανδρούτσος, συλλογική αξίωση ελευθερίας 124 (σημ. 21-4)
Ανεκδοτολογία,
αγώνες ανεξαρτησίας 217
αθέμιτες κριτικές 50 (σημ. 36)
αναλύσεις περί το κυπριακό 41-2
ανάλυση διεθνών σχέσεων 126 (σημ. 24)
διεθνείς σπουδές 634
Ανεξαρτησία, ως ιδεώδες στο κλασικό σύστημα 263 κ.ε.
Ανθρώπινα δικαιώματα,
ανυπόστατες θεωρήσεις και επεμβάσεις 189
αφωνία αναλυτών όταν εκδηλώνεται ηγεμονική κατάχρηση 326-7
διακρατική ισοτιμία και μη επέμβαση 71
εξομοιωτικές λογικές 282-3
παγκόσμια κοινωνική δικαιοσύνη ως ανήθικη αξίωση 155
στοχαστικοί πύργοι στην άμμο τη δεκαετία του 1990 108
Ανθρώπινη ελευθερία,
ανάλυση διεθνών σχέσεων και αξιολογική ουδετερότητα 109
καντιανή λογική και διεθνείς σχέσεις 136
Ανθρώπινη ετερότητα, ανθρώπινη φύση και θεσμοί 365
Ανθρώπινη υποκειμενικότητα, ρόλος κοινωνικοπολιτικού γεγονότος 484
Ανθρώπινη φύση,
ανθρώπινη ετερότητα 365
βασικές πτυχές ρεαλιστικών θεωριών 364 κ.ε.
εθνική-κρατική δομή ρόλος 364 κ.ε.
Ανθρώπινος υποκειμενισμός, ρόλος ηθικοκανονιστικών δομών 42
Ανθρωπολογία, εθνικές-κρατικές διαμορφώσεις 131
Ανθρωπολογικές δομές, συλλογικός κατ’ αλήθειαν βίος 574
Ανθρωπολογικό υπόβαθρο, εθνική-κρατική διαμόρφωση 315 (σημ. 24)
Άνιση ανάπτυξη,
Gilpin 357-8
Gilpin ανάπτυξε θουκυδίδειες παραδοχές 237
Waltz, Gilpin το υπενθυμίζουν 455 (σημ. 85)
ανατροφοδότηση διακρατικών εχθροτήτων 207
αντιηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 κ.ε.
απαισιόδοξη πρόβλεψη για αίτια πολέμου 497 (σημ. 21)
απουσιάζουν στην ενδοκρατική τάξη 536
εγγενές χαρακτηριστικό διεθνούς συστήματος 208 κ.ε.
εθνική ανεξαρτησία και αίτια πολέμου 137
εμπειρία κλασικής εποχής 254
εξαπάτηση 576 (σημ. 1)
ηγεμονισμός και αίτια πολέμου 117
θεμελιώδης ανάλυση Θουκυδίδη 355 κ.ε.
θουκυδίδεια εκδοχή 237
κακόγουστες ταξινομήσεις σχολών σκέψης 411
κλασικό σύστημα Πόλεων 268
κοινωνικοπολιτικά γεγονότα 97 (σημ. 90)
κοινωνικοπολιτική οντολογία διεθνούς συστήματος 492
μεταψυχροπολεμική εποχή και θουκυδίδεια παράδοση 478
παγκόσμιο κράτος 208
Παραδοσιακού Παραδείγματος, κεντρικό ζήτημα 334,442
Ανορθολογισμός, Ανορθολογισμός, βλ. ορθολογισμός
ανάλυση διεθνούς συστήματος 211-2
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
αντιηγεμονικό, αντιηγεμονικά, αντιηγεμονικές αξιώσεις 74 (σημ. 63),135-6,263 κ.ε.,264,350 (σημ. 29),352 κ.ε.,375,600
αξιώσεις, ισχύς 73
ερμηνεία ΟΗΕ 497
θεώρηση της ισχύος, ρεαλιστική θεωρία 350
Ανώτερη επιστήμη, κατά Κονδύλη 579
Αξιοκρατικές κρίσεις καθηγητών, ποιότητα διεθνών σπουδών 414
Αξιολογική ουδετερότητα, ελευυθερία,
ακαδημαϊκή ανεξαρτησία 390
ακαδημαϊκή ιδιότητα 58
αναλυτική προσέγγιση και Θουκυδίδης 63-4
αντικείμενο και περιεχόμενο διεθνών σπουδών 584
αντίπαλος προπαγανδιστικών εκλογικεύσεων 160
αξιολογικά ουδέτερες θεωρίες και ρυπογόνα φαινόμενα 457
αποτίμηση διεθνών σπουδών 33
διαμάχες διεθνολόγων 31
διεθνείς σπουδές συμβατές με ανθρώπινο πολιτισμό 232
Διεθνές Δέον 108
Διεθνές Δέον, κανονιστικά προσανατολισμένα θεωρήματα 198
διεθνολογική τσαρλατανιά 24
δικλείδα κατά διαφθοράς στοχασμού 57
εκλεκτορικά σώματα και διεθνείς σπουδές 643
εκτροχιασμός διεθνών σπουδών 404-5 (σημ. 26)
επιστημονική ανάλυση και θανάσιμοι αντίπαλοι 157-8
εχθροί επιστημονικής μελέτης 44
θουκυδίδεια παράδοση 62,214,342
θύματα πολιτικής στράτευσης 403
κανονιστική σκέψη και παγκόσμια ενότητα 73
μεταφυσική σκέψη 465
νεότεροι διεθνολόγοι στην Ελλάδα 421 (σημ. 41)
νηφαλιότητα, μετριοπάθεια 26,63
οπαδοί συμβατικά μεγάλων αναλυτών 53 (σημ. 40)
ποιότητα διεθνών σπουδών 116-7
πολιτικός ρεαλισμός και εκδοχές του 330
προγράμματα σπουδών διεθνών σχέσεων 587
προσδιορισμός ηθικών κριτηρίων διεθνούς πολιτικής 183-4
προϋπόθεση ακαδημαϊκών μελετών 544 (σημ. 95)
προϋπόθεση ρεαλιστικής θεωρίας 348
σεβασμός απροσμέτρητης ποικιλομορφίας διεθνούς συστήματος 589
σκοποί και ηθική στις διεθνείς σχέσεις 106 κ.ε.
στρατηγική ανάλυση 602 κ.ε.,606,612-3
ταγοί διεθνών σπουδών 390
ταγοί Παραδοσιακού Παραδείγματος 402
χαώδης διαφορά με κανονιστική σκέψη 453
Απάτριδες, τι είναι η πατρίδα μας; 214
Αποσχίσεις, απόσχιση
αίτια και αιτιολογήσεις 137
διδακτορικά 177 (σημ. 104),657 κ.ε.,659
διεθνές δίκαιο 177 (σημ. 104)
διεθνές δίκαιο και ηγεμονικές εκλογικεύσεις 137 (σημ. 44)
διεθνές σύστημα θεμελιώδη χαρακτηριστικά, 378 κ.ε., 479 (σημ. 4)
εγγενή χαρακτηριστικά διεθνούς συστήματος νεότερων χρόνων 238
ισχύς και κοσμοθεωρητική συνοχή 480
συνέπειες ελλιπούς κατάρτισης 294
Αποτρεπτική στρατηγική,
ιεροί σκοποί 608
πρώτο κτύπημα και στρατηγική ανάλυση 609 κ.ε.
αξιοπιστία – σταθερότητα 611
Αραφάτ,βραβεία 41
Αριθμομηχανές,
αξιολογητές, κρίσεις και εκλεκτορικά 482-3 (σημ. 8)
εκλεκτορικά σώματα 401,413,414,451
εκλεκτορικά σώματα και παραπομπές 75 (σημ. 64)
εκλογές καθηγητών σε πανεπιστήμιο του Ραγιαδιστάν 646 (σημ. 116)
παραπομπές και εκλογές καθηγητών 427-8, 641 κ.ε.
παραπομπές και εξαθλίωση επιστημονικών διαδικασιών 90
Αριστοτέλης 32,139 (σημ. 49)
διαφορά με νεότερα εξομοιωτικά δόγματα 222-3
κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένοι σκοποί 374
μαρτυρίες πνευματικής και αισθητής ηθικοκανονιστικής διαμόρφωσης 221
μονιστική θεώρηση κυριαρχίας 255
σύγχρονο εθνικό-κρατικό γίγνεσθαι 227-8
Ασφάλεια, συναρτήσεις διακρατικό-ενδοκρατικό 576
Αταξική κοινωνία,
αφωνία αναλυτών όταν εκδηλώνεται ηγεμονική κατάχρηση 326-7
συσχέτιση με συζήτηση για την δημοκρατία και τον πόλεμο 445
Ατλαντική Συμμαχία, Ελλάδα-Τουρκία 206
Αυξεντίου 514
αγώνες ελευθερίας 216
ιστορική ανεκδοτολογία 39
Αυτοδύναμη επιστημονική κρίση, εκλεκτορικών σωμάτων 645
Αυτοσυντήρηση-επιβίωση, εθνικό-κρατικό οντολογικό γίγνεσθαι, αφετηρία και πορεία 206 κ.ε.
Αφγανιστάν,
μαγικές θεωρήσεις για εύκολες λύσεις 456
διεθνολογική τσαρλατανιά, τυπικές θέσεις 511 κ.ε.
δικαίωμα μονομερούς επέμβασης 482 (σημ. 7)
επέμβαση και η γνώμη κάποιου Κύριου Burton 194
Βαθύτερα αίτια κοινωνικοπολιτικής ετερότητας, Υπαρκτική κοινωνική ετερότητα 128-30
Βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις ιστορικού γίγνεσθαι 114,230 κ.ε.
Βαληνάκης, Γιάννης 54 (σημ. 43)
Βαρβαρότητα,
ιστορικό σύνορο με πολιτισμό 227-8
παγκόσμιες ηθικοκανονιστικές δομές αναιρετικές της ελευθερίας 200
Βασικά δόγματα λαών, John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 471 κ.ε.
Βενιζέλος, Ελευθέριος, συμμαχία Ελλάδας-Τουρκίας 206
Βία, βλ. επίσης διεθνής βία
διεθνές σύστημα και επέμβαση 458-9
ενδοκρατικό-διακρατικό, σύγκριση 96 κ.ε.
κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένη και ηθικά κριτήρια 174
νομιμοποιημένο δικαίωμα άσκησης 242
Βιβλιογραφία, βιβλιοκρτικές
ανεκδοτολογικές υπονόμευσης συλλογικής ελευθερίας 518
βρίθει κειμένων προπαγανδιστικής υφής 326
δημοσιογραφικής υφής 23 (σημ. 9),430,649
δημοσιογραφικού χαρακτήρα ιδεολογικοπολιτικού προσανατολισμού 455 (σημ. 86)
διαφθορά από ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 636
διεθνείς σχέσεις 32
εκλεκτορικά σώματα 412-3
νηφαλιότητα και επιστημονικά σφάλματα 81 (σημ. 72)
προβλήματα διεθνών σπουδών 45
χωροταξικό πρόβλημα 326
Βιετνάμ,
δημοκρατία και πόλεμος 438
ηγεμονικές αξιώσεις vs αξιώσεις ανεξαρτησίας 138
Βρετανική Αυτοκρατορία,
αγώνες ελευθερίας, εθνικό-κρατικό γίγνεσθαι 219 (σημ. 157)
αγώνες ελευθερίας και οι αντίπαλοί της 216 (σημ. 153)
ηθικοκανονιστική συμμόρφωση και αιτιολογήσεις 179
Βρετανική σχολή διεθνών σχέσεων 162,172 (σημ. 100),559-60
Βυζαντινή Αυτοκρατορία 270
Γάιδαρος που… πετάει, ανάλυση διεθνών σχέσεων 156 (σημ. 78)
Γαλλία,
αντιρρήσεις επέμβασης στο Ιράκ το 2003 502
διαφωνία για επέμβαση στο Ιράκ 434
αγώνες ελευθερίας και εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι 219 (σημ. 157)
ηθικοκανονιστική συμμόρφωση και αιτιολογήσεις 179
Γαλλική Επανάσταση 377
έθνος-κράτος, σύμφωνα με την νεότερη λαϊκή του μορφή 301 (σημ. 4)
εξομοιωτικά δόγματα 119-20
επίδραση επί διεθνούς συστήματος λόγω λαϊκής κυριαρχίας 226
Γερμανία 1914, δημοκρατία και πόλεμος 439
Γιανναράς Χρ.,
αθέμιτες κριτικές 50 (σημ. 36)
αντιηγεμονικές θεωρήσεις 50 (σημ. 36)
διαχρονικές θεσμικές διαμορφώσεις 134 (σημ. 41)
εναντίον του επιθέσεις 224-5 (σημ. 165),648
έννοια της ελευθερίας 26 (σημ. 15)
θεωρήσεις περί ελευθερίας 130
θεωρήσεις περί πολιτικού ρεαλισμού 176 (σημ. 102)
θεωρήσεις συναφείς με τις διεθνείς σχέσεις 557
Θεωρία διεθνών σχέσεων 26 (σημ. 15)
κοινωνικοπολιτική οντολογία διεθνών σχέσεων 176
κριτική προκατειλημμένου διανοούμενου 46 (σημ. 32)
ναρκοπέδιο θεωρίας διεθνών σχέσεων 225 (σημ. 165)
οπισθοδρόμηση σε σχέση με αρχαιοελληνική φιλοσοφία 222 (σημ. 160)
ορισμός έννοιας ελευθερίας 199
πολιτική φιλοσοφία και διεθνείς σπουδές 60 (σημ. 52)
προκατειλημμένος διανοούμενος 116
Προτάσεις Κριτικής Οντολογίας 224
Υπαρκτική ταυτότητα ανόμοια και ανεπανάληπτη 132 κ.ε.
φιλοσοφική ανάλυση και εγχώριες προδιαγραφές 110 (σημ. 2)
Γιουγκοσλαβία, προσαρμογή πολιτειακών δομών στις κοινωνικές 205
Γκολ Ντε 74,95
εθνικό αίσθημα 273 (σημ. 41)
ευρωπαϊκή ολοκλήρωση 625,627
Γκρότιους 340,342
Γνωσιολογικά ζητήματα διεθνών σχέσεων, 295 κ.ε.
Γονείς φοιτητών, ποιοτικές προδιαγραφές διεθνών σπουδών 650
Γρίβας, αγώνες ελευθερίας 216
Δάντης 340
Δαρβινισμός, φασισμός διεθνών σχέσεων 156-7
Δαρβίνος, εξομοιωτικά δόγματα 119-20
ΔΑΣΕ, συγγραφείς ευθύγραμμων αναλύσεων 75 (σημ. 64)
Δελφική Αμφικτιονία 256,533
Δέον, κλασικές συναρτήσεις με Ον 110,145 κ.ε.
Δεοντολογία,
ακαδημαϊκό έργο 671 (σημ. 158)
ανάλυση διεθνών σχέσεων 216
ανάλυση διεθνών σχέσεων αντικείμενο και περιεχόμενο 232
αξιολογική ουδετερότητα 116
δημόσια και ιδιωτική σφαίρα 50
διεθνείς σπουδές 165 κ.ε.
διεθνείς σπουδές και ακαδημαϊκή ανεξαρτησία 47 (σημ. 35)
διεθνείς σπουδές και νεότερα στελέχη 651 κ.ε.
διεθνείς σπουδές και πόλεμος Ιράκ 2003 597
έννοια στον ακαδημαϊκό χώρο 216 (σημ. 154)
καθηγητές ως ακαδημαϊκό σώμα 590
κακοποίηση παραπομπών 50 (σημ. 36)
κατάχρηση ακαδημαϊκής ανεξαρτησίας 82 (σημ. 75)
πανεπιστημιακοί και αντιδεοντολογικές πρακτικές 116
Δημοκρατία και ειρήνη, πόλεμος
Dean Rusk για Βιετνάμ 440
Henry Kissinger για Χιλή 440
αδύναμος κρίκος φιλελευθερισμού 435
αίτια πολέμου 436 κ.ε.
άλλο ισχυρό άλλο αδύναμο κράτος, κατά Waltz 441
αμερικανικές διαχρονικές στάσεις 436 κ.ε.
αναλύσεις ερήμην πολέμων 433
απείρου κάλλους εκλογικεύσεις 441
βολικές εκλογικεύσεις 438
δημοκρατίες πολεμούν και μάλιστα βάρβαρα 530
διακεκριμένες θεωρήσεις Waltz 441-2
διεθνολογικές και διεθνοπολιτικές διαστάσεις 425 κ.ε.
ελληνική εκδοχή 524 κ.ε.
ηγεμονική-αναθεωρητική πολιτική 439,440
ΗΠΑ 18ο και 19ο αιώνα 442
ΗΠΑ και Παναμάς 442
ιδεαλισμός και ανθρώπινα δικαιώματα 444
Ιράκ πόλεμος 2003 440 (σημ. 72),596
σταυροφορίες ΗΠΑ κατά Waltz 440 (σημ. 73)
συσχέτιση με αταξική κοινωνία 445
τυποποιημένες δημοκρατίες δεν υπάρχουν 392 (σημ. 5)
φασιστοειδείς εκλογικεύσεις ΗΠΑ 442-4
χοροί και πανηγύρια ιθαγενών 430
Διαδρομή διεθνών σχέσεων, βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 230 κ.ε.
Διαίρει και βασίλευε, αίτιο πολέμου 495
Διάκος Αθανάσιος, τρόπο σουβλίσματος, ιστορική ανεκδοτολογία 216,514
Διακρατική τάξη, επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων 36
Διακρατικό σύστημα, σχέσεις ισχυρών-λιγότερο ισχυρών κρατών στην κλασική εποχή 266
Διακυβέρνηση, ενδοκρατική και ηθικές κρίσεις 160
Διανεμητική,αναδιανεμητική δικαιοσύνη,
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 463 κ.ε.
ανέφικτη παγκόσμια λόγω εθνικού-κρατικού οντολογικού γίγνεσθαι 208
αξίωση συλλογικής ελευθερίας 131
διαμάχη νεοφιλελεύθερων – ρεαλιστών 417
διεθνείς θεσμοί 576
διεθνής ηγεμονική αυθαιρεσία 454 κ.ε.
εθνική-κρατική ενσάρκωση 148
εθνική-κρατική συγκρότηση 69
επιλεκτικές επεμβάσεις 458-9
εσωτερική-εξωτερική κυριαρχία 202
ηθική και παγκόσμια νομιμοποιητικά κριτήρια 174-5
ηθική στις διεθνείς σχέσεις 172
ισχύς και διεθνής χώρος 576
κακόγουστες ταξινομήσεις σχολών σκέψης 411
κοσμοθεωρητική κα ηθικοκανονιστική ετερότητα 104
κοσμοθεωρητικός και ηθικοκανονιστικός κατακερματισμός 102
οικοδόμηση στη φάση του εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι 206 κ.ε.
Παραδοσιακό Παράδειγμα 457
τάξη-δικαιοσύνη 577
Διανοούμενος, προκατειλημμένος-αυτοευνουχισμένος 46 (σημ. 32)
Διαφωτισμός,
αντιθεολογικές θεωρήσεις 147
φυσιοκρατική πολιτική θεολογία 147 (σημ. 59)
Διδακτορικά,
αντικείμενο και μεθοδολογία 660 κ.ε.
βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 664
επαγγελματικός προσανατολισμός 674 κ.ε.
επιβλέπων 659 κ.ε.
επιστημονικό υπόβαθρο 657 κ.ε.
κίνδυνος αποβλάκωσης 658
κίνδυνος μετατροπής σε γενίτσαρο 658
κριτήρια και μεθοδεύσεις 659 κ.ε.
μεταπρατικές αντιγραφές ξένων προτύπων 663
μόνιμος προσανατολισμός και πολλές δαπάνες 674 κ.ε.
ουσιαστική και περιεκτική 664 κ.ε.
προκήρυξη Τμήματος Διεθνών Σπουδών Παντείου Πανεπιστημίου 667
προϋποθέσεις και προδιαγραφές 656 κ.ε.
σπουδές στο εξωτερικό και ποιοτικές προδιαγραφές 675
συνοπτική απεικόνιση φάσεων και περιεχομένου πίνακας 8 σ. 661
Δίδυμοι Πύργοι Νέας Υόρκης 407
Διεθνείς θεσμοί
αντιηγεμονική αποστολή 78,284,497,532
αντιηγεμονική-αντιδιεθνιστική αποστολή 120
αποστολή η διαφύλαξη εθνικής-κρατικής δομής 113 (σημ. 6)
αρχαιότητα, εξαρτημένες μεταβλητές 260 κ.ε.
διανεμητική δικαιοσύνη 576
διεθνή δικαστήρια και εξομοιωτικά δόγματα 113 (σημ. 6)
διεθνής τρόπος ζωής 317 κ.ε.
ενσωματωμένο στις ρεαλιστικές θεωρίες 344
εξαρτημένες μεταβλητές 336,349-50
θεμελιώδης παραδοχή Παραδοσιακού Παραδείγματος 346
ηθικοκανονιστικές δομές εθνικές-κρατικές και παγκόσμιες 239
θέση-ρόλος σε ιστορικό πλαίσιο 247 κ.ε.256 κ.ε.
θεσμοί διεθνούς τάξης 153
κλασική εποχή 257 κ.ε.
κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένοι σκοποί 98
μετάβαση από νεότερα χρόνια στην ύστερη εποχή 275 κ.ε.
νεοφιλελεύθεροι 396
νομικοί διεθνολόγοι 600 κ.ε.
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 488 κ.ε.
περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 76
πολιτικές όψεις και ροπή προς κατάχρηση από ηγεμονικές δυνάμεις 192-3
πολιτική φιλοσοφία διεθνών σχέσεων 147 κ.ε.
στοχαστικοί πύργοι στην άμμο της δεκαετίας του 1990 107-8
συνέπειες υπερεκτίμησής τους 118 (σημ. 10)
Διεθνείς κανονιστικές δομές,
διαλεκτική σχέση με κρατική κυριαρχία 70
διεθνής ποινική δικαιοσύνη 173
Διεθνείς σκοποί, συμβατοί με αξιώσεις ελευθερίας και Υπαρκτική ετερότητα 520
Διεθνείς σπουδές
αδιέξοδο ηγεμονικών ερμηνειών 543
αίτια πολέμου 584
αίτια πολέμου και πανεπιστημιακή μόρφωση 115
αιχμή του δόρατος 577
ακαδημαϊκές μεταμφιέσεις 26
ακαδημαϊκή ανεξαρτησία, συμβόλαιο τιμής με την κοινωνία 655
ακαδημαϊκή ελευθερία 47 (σημ. 35)
άκρως ενδιαφέρον γνωστικό πεδίο 586
άλλα τμήματα κοινωνικού επιστητού 636 κ.ε.
ανάλυση διεθνών σχέσεων στην Ελλάδα 399 (σημ. 24)
ανεκδοτολογία 22,634
ανεκδοτολογικές εξιστορήσεις 26-7
αντικείμενο και περιεχόμενο 425 κ.ε.
αντικείμενο και περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 587
αντικείμενο-περιεχόμενο κατά Morgenthau 388
αντικείμενο-περιεχόμενο, συνοπτικός πίνακας 7 592
αξιολογητές, κρίσεις, αριθμομηχανές και εκλεκτορικά 482-3 (σημ. 8)
απόκρημνα βράχια 20-1 (σημ. 2)
αποκρυστάλλωση εδραίων δεξιοτήτων 584
ασκητική μελέτη 35 (σημ. 21)
ασφαλιστικές δικλείδες 414
βιβλιογραφικά ζητήματα 44 κ.ε.,578
βραβεία 37
γνώμες, ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 421 (σημ. 41)
γνώμη και γνώση 52
γνωσιολογία νεότερων χρόνων 291 κ.ε.
γνωστικοί προσανατολισμοί 593 κ.ε.
γονείς φοιτητών 650
δαπανηρές επενδύσεις 115 (σημ. 8)
διαβρωτικά φαινόμενα 20 (σημ. 1),216,293,318-9
διαίρεση γνωστικών πεδίων 591
διακεκριμένοι και σημαίνοντες στοχαστές 551 κ.ε.
διακρατική διαπάλη 37
διδακτορικά 656 κ.ε.
Διεθνές Δέον και υφή διεθνούς πολιτικής 52
διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός 548 κ.ε.
διεθνολογική τσαρλατανιά, βλ. διεθνολογική τσαρλατανιά
δομή και περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 76 κ.ε.
δομή και περιεχόμενο συμβατά με συλλογική ελευθερία 170
δομή πανεπιστημιακών τμημάτων 633 κ.ε.
έγκυρη και αξιόπιστη γνώση 58,598
έδρες πολιτικής φιλοσοφίας 60 (σημ. 52)
έδρες διεθνολόγων σε άλλα τμήματα και εκλογές καθηγητών 645
ειδικοί ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων 327
εισβολή άλλων επιστημονικών κλάδων 294
εκλεκτορικά σώματα και επίπεδο σπουδών 50
ελευθερία ως υπόβαθρο συλλογισμών περί τα διεθνή 158
Ελλάδα 20,21 κ.ε.,43
έλλειμμα επιστημονικών ελέγχων 646
ενδείξεις έσχατη κατάντια 641 κ.ε.
ενδιαφερόμενες κοινωνικές ομάδες 19
Ένοπλες Δυνάμεις 677 κ.ε.
εξομοιωτικά δόγματα και ορθολογισμός 112
εξομοιωτικές λογικές 25 κ.ε.
εξομοιωτικές λογικές και μαγικά ραβδιά 66
επαγγελματικός προσανατολισμός 60 (σημ. 51),578,579 κ.ε.582,583 κ.ε.
επίπεδο σπουδών 654 κ.ε.
επιστήμη vs προπαγάνδα και ουτοπία 337
επιστημονικά περιοδικά 75
επιστημονικά σφάλματα 24,373
επιστημονικές και επιστημολογικές επιλογές φοιτητών 45
επιστημονική αναγνώριση με… αριθμομηχανές 642
επιστημονικοί έλεγχοι 20,511 (σημ. 36)
επιστημονικοί έλεγχοι και κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον 36 κ.ε.,547 κ.ε.
επιστημονικοί και κοινωνικοπολιτικοί έλεγχοι 293
επιστημονικοί χοίροι 43
ερωτήματα για περιεχόμενο 579 κ.ε.
ευρωπαϊκές σπουδές 619 κ.ε.
ευρωπαϊκές σπουδές και αντικείμενο σπουδών 620 κ.ε.
ζητήματα αξιοπρέπειας και δεοντολογίας 550-1
ηγεμονικό χοιροστάσιο 43
ηθική βάση 589
ηθικοπρακτική διάσταση 583
θεωρητικές τάσεις και διεθνείς σπουδές 450-1
ιδεολογικοποίηση και προπαγάνδα 412-3,622
ιδιαιτερότητες διεθνούς πολιτικής 646
ιδιομορφία διεθνούς πολιτικής 428 (σημ. 51) κ.ε.
ίδρυση πανεπιστημιακών τμημάτων 30
ινστιτούτα προτάσεων πολιτικής 42
ιστορική ανάλυση 614 κ.ε.
ιστορική στοχαστική διαίρεση 295 κ.ε.
καθηγητές 23 (σημ. 9)
κανονικοί φοιτητές 586
κανονιστικά προσανατολισμένη ανάλυση 45 (σημ. 31)
κανονιστική σκέψη 412 κ.ε.
κορμός γνώσης πίνακας 7 592
κρίσιμα ερωτήματα για εκλογές καθηγητών 450-1
κριτική αποτίμηση, προϋποθέσεις 32 κ.ε.
λάθος αίτημα η ελευθερία 158
λελογισμένως διανοείσθαι 56
λελογισμένως και συνετώς διανοείσθαι 293
μάστιγα χρηματοδοτήσεων 432 (σημ. 60)
μάστιγα χρηματοδοτήσεων 642 κ.ε.
μεταφυσικά προσδιορισμένοι σκοποί 157
μη διεθνολογικά τμήματα 594 (σημ. 24),645
νεότερα στελέχη 23 (σημ. 7)
νεότεροι διεθνολόγοι 654 κ.ε.
νεοφιλελεύθεροι και διεθνολογική τσαρλατανιά 43
νησίδες σοβαρότητας 42
νομικοί-διεθνολόγοι 21
νομικοί-διεθνολόγοι vs διεθνολόγοι πολιτικών όψεων 580 κ.ε.
νομοτεχνικές θεωρήσεις 77-8,548
ολισθηρά πεδία 598 κ.ε.
ολοένα βαθύτερη κατανόηση του διεθνούς συστήματος 587
οντολογικά θεμελιωμένα ηθικά κριτήρια 157
οντολογικά χαρακτηριστικά του διεθνούς συστήματος 25
ορθολογιστική δομή 590
οριοθέτηση του γνωστικού πεδίου 64 κ.ε.
πανεπιστήμια εξωτερικού 669 κ.ε.
πανεπιστήμια Ευρώπης 671 κ.ε.
πανεπιστημιακά τμήματα 578-9
πανεπιστημιακά τμήματα προδιαγραφές 427 κ.ε.
πανεπιστημιακή μόρφωση και περιγραφή, φαινομενολογία 77
παράγοντες που την φθείρουν και υποβαθμίζουν 20, 22 κ.ε.,56 κ.ε.
παραγωγικές σχολές Ενόπλων δυνάμεων 688 κ.ε.
παρακμιακά φαινόμενα 34-5,389 (σημ. 2)
παραλογισμοί μεταψυχροπολεμικής εποχής 455-6
περιεχόμενο 19 κ.ε.
πιθανοί ενδιαφερόμενοι 293
ποικιλομορφία διεθνών σχέσεων 583
ποιότητα συνάρτηση επιστημονικών ελέγχων 327
ποιοτικές βαθμίδες 115-6,165 κ.ε.
πρακτική κατάρτιση μετά την αποφοίτηση 76 (σημ. 66)
προγράμματα σπουδών 576,586
προγράμματα σπουδών και πανεπιστημιακή μόρφωση 75 κ.ε.
προγράμματα σπουδών και φασιστικά ιδεολογήματα 168
προδιαγραφές και διλήμματα φοιτητών 46-7 (σημ. 33)
προπαγάνδα 45 (σημ. 30)
προπαγάνδα και ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 403
προσόν: ολίγον κατά Κονδύλη και ολίγον κατά Γιανναρά 648
προτάσεις πολιτικής 23
προϋποθέσεις επιστημονικών προδιαγραφών 231
πρωταθλητές ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων 641
ρευστές ποιοτικές προδιαγραφές 669
ρευστότητα διεθνών σχέσεων 583
ρόλος διπλωματικών αποστολών 159 (σημ. 82)
ρόλος και σύγκριση Ελλάδας με άλλα κράτη 35
σπουδές στο εξωτερικό 668
στοχαστική διαφθορά 56-7
στρατηγική ανάλυση και διυποκειμενική εμπειρία 608
στρεβλές γνώσεις 584
σύγκριση επιπέδων ανάλυσης 78
σύγκριση με άλλους τομείς του κοινωνικού επιστητού 36 κ.ε.
συλλογική ελευθερία 589
συμβατές με χαρακτήρα διεθνούς συστήματος 578-9
συναρτάται με την κοσμοθεωρητική και ηθικοκανονιστική δομή κόσμου 318
συνέπειες υποβάθμισής τους 85
ταγοί θεωρίας 581 (σημ. 7)
ταγοί της επιστημονικής ανάλυσης 48
ταξινομήσεις σχολών 44,20, 552
τι δεν είναι διεθνείς σπουδές 635 (σημ. 90)
τι εξαιρείται ως μη επιστημονικό 635,646 (σημ. 117)
Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Παντείου 591
Τμήμα Ιδεολογικής και Πολιτικής Προπαγάνδας 158
υιός Σπυριδούλας και Βάρκα από τα Φάρσαλα 670 (σημ. 154)
Υπαρκτική ετερότητα 589
Υπαρκτική κοινωνική ετερότητα και επιστημονική δεοντολογία 166
υπαρξιακοί αντίπαλοι επιστημονικής μελέτης 157-8
υπέρτατη σημασία αξιοκρατικών κρίσεων 644 κ.ε.
φοιτητές και διλήμματα 19,75 (σημ. 65)
φύση διεθνούς συστήματος και διεθνούς πολιτικής 56 κ.ε.
χαρακτήρας διεθνούς πολιτικής 36,582
χοροί, ειδύλλια και κοινωνικέ σχέσεις 649
ψευτοδιεθνολογικές αναλύσεις 50
Διεθνείς σύστημα, βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 568 κ.ε.
Διεθνείς σχέσεις,
ανύπαρκτη παγκόσμια ηθικοφιλοσοφική ενότητα 104
αποτίμηση ως επιστήμη 31 κ.ε.
βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 491
διεθνής πολιτική και διεθνείς σπουδές 594 (σημ. 24)
διεθνολόγοι-νομικοί 600 κ.ε.
ηθικά κριτήρια 59
ιστορία διεθνών σχέσεων 245 (σημ. 15)
σύγκριση με διεθνή πολιτική 54 (σημ. 44)
Διεθνές Δέον,
αμφιλεγόμενες πτυχές 107-8
διαλεκτική σχέση εθνικής-κρατικής και παγκόσμιας κανονιστικής δομής 288-9
διαμορφωτικοί παράγοντες 52
Διεθνείς σκοποί, συμβατοί με αξιώσεις ελευθερίας και Υπαρκτική ετερότητα 520
επιφυλάξεις και ερωτήματα 197
έσχατες οντολογικές θεμελιώσεις 196 κ.ε.
ηθική και αίτια πολέμου 106 κ.ε.
ηθική κρίση εξωτερικής πολιτικής 48
μεταφυσικές αναζητήσεις ερήμην αιτίων πολέμου 317
ορισμός 107
πιθανές θεμελιώσεις 198 κ.ε.
συλλογική ελευθερία 27
συναρτάται με την κοσμοθεωρητική και ηθικοκανονιστική δομή κόσμου 318
συναρτημένο με αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας 290-1
σύνδεση κανονιστικού με το αιτιώδες και διεθνείς σπουδές 48
Υπαρκτική ετερότητα και συλλογική αξίωση ελευθερίας 93
Διεθνές δίκαιο,
αίτια πολέμου και αξίωση συλλογικής ελευθερίας-πολιτικής κυριαρχίας 241
αίτια πολέμου και πανεπιστημιακή μόρφωση 115
αίτια πολέμου, παραλείπονται 163-4
` ανάδειξη συνέπεια αξίωσης ελευθερίας-κυριαρχίας 226
αναδιανεμητική σημασία επεμβάσεων 459
ανάλυση συμβατή με θεμελιώδεις αρχές διεθνούς δικαίου 164
αναλυτές Παραδοσιακού Παραδείγματος 393
αντιηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 (σημ. 3)
αντιηγεμονική αποστολή 78,375,497,284,600
αντιθετικές περί ηθικής θεωρήσεις 150 (σημ. 67)
αποκλειστικά κράτη ή και άτομα; 204
απόσχιση 177 (σημ. 104)
απόσχιση, τάξη και δικαιοσύνη 479 (σημ. 4)
απρόσωπος νομοθέτης της ιστορίας 192
ασύμβατο με εξομοιωτικές λογικές 109 (σημ. 1)
ασυμβατότητα εξομοιωτικών δογμάτων 120
αφετηριακές και ύστερες τάσεις 424-5
δημοκρατία-πόλεμος και επέμβαση 444-5
διαμόρφωση κατά τη διάρκεια των νεότερων χρόνων 302
διεθνές σύστημα και αίτια πολέμου 162
διεθνής τρόπος ζωής 317 κ.ε.
διεθνιστικές-κοσμοπολίτικες εισροές 164
δίλημμα τάξης-δικαιοσύνης εθνικά ή παγκόσμια; 204
διολίσθηση προς νομοτεχνικές θεωρήσεις 493
εθνικό συμφέρον 210
έθνος-κράτος και συλλογική ελευθερία 142
ενσάρκωση αξιώσεων συλλογικής ελευθερίας-ανεξαρτησίας 133
ενσωματωμένο στις ρεαλιστικές θεωρίες 344
εξαρτημένη μεταβλητή λόγω αιτίων πολέμου 309-10
εξομοιωτικά δόγματα και συλλογική ασφάλεια 112
εξομοιωτικές και ιδεαλιστικές αιτιολογήσεις 60 (σημ. 50),444
επεμβάσεις και διανεμητική δικαιοσύνη, ελάχιστα απασχόλησε νομική επιστήμη 461
επέμβαση στο Ιράκ το 2003 498 κ.ε.
επιστημονικά σφάλματα και εξομοιωτικές λογικές 278
επιστημονικός όχλος 83
εφαρμογή συνάρτηση αντιμετώπισης άνισης ανάπτυξης, άλλων αιτίων πολέμου 209
ηθική και τυπικές λογικές 183
ηθικοκανονιστικές δομές εθνικές-κρατικές και παγκόσμιες 239
θεμελιώδεις αρχές ενσαρκώνουν συλλογική ελευθερία 114
θεμελιώδεις αρχές και διεθνές σύστημα 149
θεμελιώδεις αρχές και ρεαλιστικές θεωρίες 462
θεμελιώδεις αρχές και στρατηγική ανάλυση 604
θεμελιώδεις παραδοχές διεθνούς συστήματος 242
θέση στο ιστορικό γίγνεσθαι 114
θεωρία διεθνών σχέσεων 274
μετάβαση από νεότερα χρόνια στην ύστερη εποχή 275 κ.ε.
μικρός αριθμός υποκειμένων για να είναι δίκαιο σε εξαιρετικές περιπτώσεις 336
νομικισμός κατεδαφίστηκε μετά τον πόλεμο κατά Ιράκ το 2003 325
νομοτεχνικές θεωρήσεις και επεμβάσεις 202
ΟΗΕ, και περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 76
όλως περιέργως συχνά ασαφές 459 (σημ. 94)
οντολογικά θεμελιωμένα ηθικά κριτήρια 155
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
πανεπιστημιακή μόρφωση 60 (σημ. 50)
προορισμός-αποστολή η διαφύλαξη της ελευθερίας-κυριαρχίας 166-7
πυρήνας προβληματισμού 133 (σημ. 40)
ρόλος λόγω διεθνούς αναρχίας 312 (σημ. 21)
σύστημα ισορροπίας δυνάμεων νεότερων χρόνων 352-4
υπό το πρίσμα των συζητήσεων του μεσοπολέμου 279 κ.ε.
Διεθνές οντολογικό γίγνεσθαι, 214 κ.ε.
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-3
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο 78 (σημ. 68)
ad hoc Χάγης 60 (σημ. 50)
διασυρμός ηγέτη ηττημένης χώρας 456
διεθνείς κανονιστικές δομές 173
εντάσσεται στην λογική του συστήματος κυριαρχίας-αναρχίας 335
ηθική και διεθνείς σχέσεις 150-1 (σημ. 67)
μορφή διεθνών κανονιστικών δομών 71
νομικοί-διεθνολόγοι vs διεθνολόγοι πολιτικών όψεων 509
Ιράκ πόλεμος το 2003 434
συμβατό με πολιτικό πολιτισμό διεθνών σχέσεων 482
χαρακτήρας διεθνών κανονιστικών δομών 310
Διεθνές συμφέρον,
διεθνείς σκοποί και συμφέρον 520,539
διεθνές δίκαιο και εθνική ανεξαρτησία 210
Διεθνές σύστημα,
αίτια αστάθειας κλασικού συστήματος 268 κ.ε.
αίτια πολέμου και αιτιώδεις σχέσεις 123
αίτια πολέμου και ηθική κρίση 106 κ.ε.
αίτια πολέμου τα είκοσι χρόνια του μεσοπολέμου 276
αναρχία-κυριαρχία ως θεμελιώδη χαρακτηριστικά 323
άνιση ανάπτυξη, εγγενές χαρακτηριστικό διεθνούς συστήματος 208 κ.ε.
αντιηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 (σημ. 3)
αποκέντρωση τάξης-δικαιοσύνης 152 κ.ε.
αποσταθεροποιητικά αίτια και ανάλυση διεθνών σχέσεων 128 (σημ. 31)
απροσμέτρητη ποικιλομορφία και διεθνείς σπουδές 589
άσκηση βίας και τάξη-δικαιοσύνη 97 κ.ε.
αφετηρία θεωρίας διεθνών σχέσεων 161
βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 491
βασικά γνωρίσματα νεότερων χρόνων 237-8
διαλεκτική σχέση αξιώσεων ελευθερίας και ηθικοκανονιστικών δομών 128-9
διδακτορικά 664
διεθνείς σκοποί 520
διεθνής τρόπος ζωής 317 κ.ε.
δομή βάση θεωρήσεων Παραδοσιακού Παραδείγματος 328-38
δομή και διεθνείς σπουδές 78
δομή και συμβατότητα διεθνών σπουδών 578-9
εγγενή αίτια πολέμου και συνέπειες αγώνα επιβίωσης 211
εθνική-κρατική ετερότητα, προκαλεί διεθνή ανομοιομορφία 189
έθνος-κράτος, σύμφωνα με την νεότερη λαϊκή του μορφή 301 (σημ. 4)
ελευθερία και ετερότητα ως διαμορφωτικοί παράγοντες 72-3
εξομοιωτικά δόγματα 60
επέμβαση: ασυμφωνία παραδοχών 458-9
ηγεμονισμός ανέφικτος 149
ηθική και έλλειμμα κοινωνικοπολιτικών προϋποθέσεων 160-1
θεμελιώδεις παραδοχές και διεθνές δίκαιο 242
θεμελιώδεις πτυχές 162
κλασικό σύστημα πόλεων θεμελιώδη χαρακτηριστικά 263 κ.ε.
κοινότητα κρατών, διεθνής κοινωνία 70 κ.ε.
κοινωνική δομή και διεθνής ηθική 181
κοινωνικοπολιτικό γεγονός ελλείπει 67
κοινωνικοπολιτικό γεγονός και προσδιορισμένοι σκοποί 67
μαγικές εικόνες 60,95-6
μαγικές εικόνες δομής και λειτουργίας του 94 κ.ε.
μετάβαση από νεότερα χρόνια στην ύστερη εποχή 275 κ.ε.
μεταψυχροπολεμική εποχή 478 κ.ε.
μορφή και κυριαρχικές οριοθετήσεις 377,481
μορφή και χαρακτήρας 308 κ.ε.,313
μορφικά σταθερή ρευστό περιεχόμενο 481 κ.ε.
νεορεαλιστική θεώρηση 377 κ.ε.
νομοτεχνικές ερμηνείες vs διεθνολογικές 498 κ.ε.
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 488 κ.ε.
ομοιότητες κλασικού με σύγχρονο 253,256 κ.ε.
οντολογικά θεμέλια και δικαιοσύνη 479
ορθολογισμός και υποκειμενισμός 211-2
παγκόσμια κυβέρνηση ανέφικτη 149
περιεχόμενο αναλύσεών 72
προϋποθέσεις σταθερότητας στην αρχαιότητα 260
προϋποθέσεις σταθερότητας, ιστορική εμπειρία 250 κ.ε.
σύγκριση δύο επιπέδων 42
σύγχρονη εποχή και διακεκριμένοι καθηγητές 71
συμμαχίες στη κλασική εποχή 260
τραγικές διενέξεις και αξίωση ελευθερίας 131
χαρακτήρας λόγω αιτίων πολέμου 209
Διεθνή δικαστήρια, βλ. επίσης διεθνές ποινικό δικαστήριο
ad hoc δικαστήριο Χάγης 506,601
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και διεθνείς θεσμοί 113 (σημ. 6)
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και ad hoc δικαστήρια 78 (σημ. 68)
Διεθνής κοινωνία, μεταπρατική ηγεμονική προπαγάνδα 435
Διεθνής αλλαγή, δικαιοσύνη και απόσχιση 479 (σημ. 4)
Διεθνής αναρχία,
` ανθρώπινη φύση και εθνική-κρατική δομή 368-9
απόρροια εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι 207
βασικές πτυχές ρεαλιστικών θεωριών 359 κ.ε.,361 κ.ε.
δεν αποκλείει αλλά αντίθετα απαιτεί διεθνές δίκαιο 312 (σημ. 21),324,336
δίδυμη με κυριαρχία-ελευθερία 333-4
διεθνές δίκαιο, διεθνείς θεσμοί και άλλα κριτήρια 121
θεμελιώδης ανάλυση Θουκυδίδη 355 κ.ε.
θεμελιώδης παραδοχή Παραδοσιακού Παραδείγματος 346
θεωρήσεις Gilpin 384 κ.ε.
ιστορικές πτυχές 246 κ.ε.
νεορεαλιστική θεώρηση 378 κ.ε.
ορθολογισμός και λελογισμένως διανοείσθαι 360 κ.ε.
Παραδοσιακό Παράδειγμα 333-4
πολιτική φιλοσοφία διεθνών σχέσεων 147 κ.ε.
σύμφυτη αξίωσης ελευθερίας-κυριαρχίας 288,324
συνέπεια κυριαρχίας 238
συνώνυμη κυριαρχίας 565
φύση και εγγενής αίτια 171-2
Διεθνής βία,
Ένοπλες Δυνάμεις, ρόλος 678
μόνο αν είναι συμβατή με κοινωνικοπολιτική δομή 531 κ.ε.
πολιτικός πολιτισμός διεθνών σχέσεων 500
υποβάθμιση αναδιανεμητικού ρόλου 459
Διεθνής διακυβέρνηση, θεωρήσεις Gilpin 382 κ.ε.
Διεθνής διανεμητική δικαιοσύνη, ελάχιστα απασχόλησε νομική επιστήμη 461
Διεθνής δικαιοσύνη,
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 463 κ.ε.
βασικά ερωτήματα 466 (σημ. 101)
ένταξη στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο ανήκει 502
νομικοί-διεθνολόγοι 600 κ.ε.
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 488 κ.ε.
Διεθνής ειρήνη,
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 471 κ.ε.
αντιηγεμονική ερμηνεία συλλογικής ασφάλειας 497
συνάρτηση εξάλειψης αιτίων πολέμου 182,444
εξάλειψη και όχι επάνοδος στην προπολιτική εποχή 444-5,485
συνάρτηση ισορροπίας και προσήλωσης στο εθνικό συμφέρον 461-2
Διεθνής επέμβαση,
αναδρομικές τσαρλατάνικες επεμβάσεις 513 (σημ. 37)
διεθνολογική τσαρλατανιά 508 κ.ε.
διεθνολογική τσαρλατανιά 522 (σημ. 53)
Διεθνής ηθική βλ. επίσης ηθική
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 463 κ.ε.
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 469
διεθνές δίκαιο και Υπαρκτική ετερότητα-ελευθερία 452-3
συλλογική ελευθερία και Διεθνές Δέον 27
τυπικές λογικές και διεθνές δίκαιο 183
Διεθνής κοινότητα,
αισθητικές σχέσεις διαμέσου των συνόρων 445
αίτια πολέμου 102
εξομοιωτικές λογικές 282-3
Διεθνής κοινωνία,
εξομοιωτικές λογικές 282-3
παραλογισμοί διεθνολόγων 595
σλόγκαν υπονόμευσης πεποιθήσεων και ταυτοτήτων 517
Διεθνής ποινική δικαιοσύνη, ad hoc Χάγης 60 (σημ. 50),193-4
Διεθνής τάξη,
περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 76 (σημ. 67)
συναρτημένη με εθνική-κρατική δομή 288
Διεθνής τρόπος ζωής,
διακρατικός βίος 575 κ.ε.
διέπεται από αξίωση ελευθερίας-κυριαρχίας 576
εθνική-κρατική δομή 374
ορισμός 317
προσδιοριστικός ρόλος ηθικοκανονιστικής ετερότητας 292
Διεθνικά φαινόμενα,
αίτια πολέμου 114
αρχαιότητα 247
βασικές πτυχές ρεαλιστικών θεωριών 360 κ.ε.
θεωρία διεθνών σχέσεων 410
νεοφιλελεύθερη θεωρία 396
ορισμός 162 (σημ. 86)
ορισμός 55 (σημ. 44)
πολιτική φιλοσοφία διεθνών σχέσεων 147 κ.ε.
προγράμματα σπουδών 595
σπατάλη πόρων για το αυταπόδεικτο 361 (σημ. 45)
Διεθνισμός, διάκριση από κοσμοπολιτισμό 240
Διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός,
αμφισβητήσεις της εθνικής κρατικής δομής την ύστερη εποχή 303 κ.ε.
αναιρετικά της συλλογικής ελευθερίας 134-5,145
ανάλυση διεθνών σχέσεων 58 (σημ. 49)
αντιθετικές περί ηθικής θεωρήσεις 150 (σημ. 66)
αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας-κυριαρχίας κοινωνιών 289
ασυμβατότητα με συλλογική ελευθερία 120
διαλεκτική σχέση με εθνική-κρατική διαμόρφωση 242-3 (σημ. 12)
διεθνές δίκαιο 164
εγκαταλείφθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο 308 κ.ε.
εισροή ανορθολογισμού υπονομευτικού της ελευθερίας 538
εμπειρία αρχαίας Κίνας 251
εξομοιωτικά δόγματα: συνέπειες ανεξαρτήτως προθέσεων 232-3
εξωραϊσμός ηγεμονικών αξιώσεων 149 (σημ. 62)
επαναστατισμός και αίτια πολέμου 107
επιβίωσαν εθνικού-κρατικού γεγονότος 236-7
ηθική στις διεθνείς σχέσεις 173
θανάσιμα αντίπαλα των εθνικών-κρατικών θεσμών ελευθερίας 200
καντιανές θεωρήσεις 136
κλασική εποχή 258
μετάβαση από νεότερα χρόνια στην ύστερη εποχή 275 κ.ε.
μορφικά όμοιες παραδοχές 582
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 487 κ.ε.
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-3
παγκόσμια κοινωνία 95
στάσεις ισχυρών κρατών κατά Carr 186
Διεθνοεθνικισμός,
Morgenthau 115 (σημ. 7),156-7
ηγεμονικές δυνάμεις 29
ΗΠΑ 436
μόνος εθνικισμός και αναλυτές με τρικυμία εν κρανίω 170 (σημ. 97)
νεοφιλελεύθεροι 426
υπολείμματα σε ηγεμονικά μόνο κράτη 229
χαρακτηρίζει ηγεμονικά κράτη 319
Διεθνολογικά τμήματα, ανάλυση διεθνών σχέσεων στην Ελλάδα 399 (σημ. 24)
Διεθνολογική κοινότητα,
αισθητικά κριτήρια και διαπροσωπικές σχέσεις 28,30
ανάγκη αυτοκριτικής 32
θαυμαστή στοχαστική ζούγκλα 28
οχλαγωγικές συνάξεις 28
πόλεμος όλων εναντίον όλων 30
συνήθεις πρακτικές 30-1
Διεθνολογική τσαρλατανιά,
αγώνες ελευθερίας 86 (σημ. 79)
ανακάλυψη… νεοφιλελεύθερων 535 (σημ. 77)
αναλύσεις περί το κυπριακό 40 κ.ε.
ανεκδοτολογικά σκουπίδια 50 (σημ. 36)
ανελεύθερα καθεστώτα 517-8
ανθρώπινη ελευθερία 53
αντιδιαστολή με ιατρική 425
αντίπαλοι επιστημονικής μελέτης 326
αξιολογική ουδετερότητα 24,44
απροσάρμοστη με κοινωνικοπολιτική δομή κόσμου 427
απρόσωπα πρότυπα 51 κ.ε.
γνώμη και γνώση 195
διεθνής επέμβαση 508 κ.ε.
διεστραμμένες θεωρήσεις διεθνών σχέσεων 353 (σημ. 33)
δικαίωμα μονομερούς επέμβασης 482 (σημ. 7)
εισροή ανορθολογισμού στις διακρατικές σχέσεις 128 (σημ. 31)
εκδικητικοί πόλεμοι 519 κ.ε.
επίπεδο διεθνολογικού προβληματισμού 578
επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων 35
επιστημονική υπουλότητα 513 (σημ. 37)
επιχειρήματα επιπέδου λαχαναγοράς 518
ερμηνείες Κλάουζεβιτς 554
ηγεμονικό χοιροστάσιο 43
θέση για βομβαρδισμό Αφγανιστάν 519 κ.ε.
καταφυγή στους «διακεκριμένους καθηγητές» 53
κίνδυνος διολίσθησης κατά Morgenthau 388
κοσμοθεωρητική και ηθικοκανονιστική δομή του κόσμου 72
ονοματολογία σχολών σκέψης 47 (σημ. 35)
ορισμός 51 κ.ε.
οχλαγωγικά φαινόμενα 83 κ.ε.
ποιότητα διεθνών σπουδών συνάρτηση επιστημονικών ελέγχων 327
προδιαγραφές διεθνών σπουδών 20
πρωταθλητές 127 (σημ. 29)
στρατηγική ανάλυση και ανορθολογισμός 608
στρατηγική ανάλυση και πρώτο κτύπημα 610
στρεβλές παραπομπές 350 (σημ. 28)
σύγκριση με ιατρική 49
συμπτώματα και ενδείξεις 519 (σημ. 48)
τρικυμία εν κρανίω, αντιφάσεις και ελιγμοί 521 κ.ε.
τυπικές διατυπώσεις 349
χείριστα πρότυπα χαρακτηριστικές θέσεις 511 κ.ε.
Διεθνολόγοι,
ακαδημαϊκή ιδιότητα 30
ανάγκη αυτοκριτικής 32
ασκητική μελέτη 42
ζητήματα αξιοπρέπειας και δεοντολογίας 550-1
ιδιομορφία διεθνούς πολιτικής 428 (σημ. 51) κ.ε.
ινστιτούτα προτάσεων πολιτικής 42
ισορροπία νομικών-διεθνολόγων και διεθνολόγων πολιτικών όψεων 501
ιστορικοί και νομικοί-διεθνολόγοι 56
κανονιστικά προσανατολισμένη σκέψη 42-3
κρίσιμα ερωτήματα και εκλογές καθηγητών 450-1
μη διεθνολογικά τμήματα 594 (σημ. 24)
νεότερα στελέχη 651 κ.ε.
ολισθηρά γνωστικά πεδία 599 κ.ε.
πολιτική στράτευση 59 (σημ. 48),403,413,414,417
πολιτικοί ακτιβιστές 429
ρόλος και πολιτικό σύστημα 35
σχέση με ιστορικό 614 κ.ε.
Δικαιοσύνη, βλ. επίσης διεθνής δικαιοσύνη
διεθνείς θεσμοί και άσκηση βίας 99
διεθνής και παγκόσμια 281
διεθνής και παγκόσμια 309 (σημ. 16)
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 488 κ.ε.
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
Διλήμματα ασφαλείας,
ανακάλυψη… νεοφιλελεύθερων 535 (σημ. 77)
θεμελιώδης ανάλυση Θουκυδίδη 355 κ.ε.
Διπλωμάτης, διεθνείς σπουδές 580 (σημ. 5),587
Διυποκειμενική εμπειρία,
αγώνων ελευθερίας και συμπεριφορά αγωνιστών 219
ανάλυση διεθνών σχέσεων 234
αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας 199
ασύμβατη με μαγικές κατασκευές 234-5
βαθύτερο νόημα εσωτερικής-εξωτερικής κυριαρχίας 202
διακρατικό κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον 154
διεθνείς θεσμοί και ηγεμονισμός 495
διεθνείς σπουδές και ελευθερία 158
εθνικό-κρατικό οντολογικό γίγνεσθαι 214 κ.ε.
ερμηνευτική σημασία διακρατικής εμπειρίας 371 κ.ε.
ηγεμονισμός και διεθνείς θεσμοί 335
ηθικοκανονιστική διαμόρφωση 221
ηθικοκανονιστική συμμόρφωση και πολιτειακή συγκρότηση 180
θεωρήσεις Gilpin 346 (σημ. 25)
θεωρία διεθνών σχέσεων 427
κλασικό σύστημα και Παραδοσιακό Παράδειγμα 425
μελέτη των διεθνών σχέσεων 226 (σημ. 168)
πιστοποίηση υπαρκτικών γεγονότων 157
πολιτικό γεγονός 484
συλλογικού κατ’ αλήθειαν βίου 134
συνθλίβει φιλελεύθερη θεωρία 448-9
συντριβή αυτοκρατοριών λόγω αξιώσεων ελευθερίας 272
ΕΕ,
αντιηγεμονικός πόλος 74 (σημ. 63)
ένταξη της Κύπρου και σχέδιο Αναν 38 (σημ. 23)
χρηματοδοτήσεις μαθημάτων και εδρών 643 (σημ. 111)
Έθνη-κράτη, άλλα ισχυρά άλλα ασθενή και παραπαίοντα 411
Εθνικά συμφέροντα, συνοπτικός πίνακας 9 682
Εθνικές στρατηγικές, βασικές πτυχές ρεαλιστικών θεωριών 359 κ.ε.
Εθνικές ταυτότητες,
εθνικό-κρατικό οντολογικό γίγνεσθαι 214 κ.ε.
σμίλευση στη φάση του εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι 207 κ.ε.
Εθνικές-κρατικές δομές,
ανθρωπολογικό υπόβαθρο 315 (σημ. 24)
διεθνής τρόπος ζωής 317 κ.ε.
μορφική ομοιότητα και ετερότητα περιεχομένου 131
Εθνική ανεξαρτησία,
αίτια πολέμου και επαναστατικές κοσμοθεωρίες 138
αντίστοιχο ελευθερίας ατόμου 488
αντίστοιχο ελευθερίας του ατόμου 95
αξίωση μη ηγεμονικών κρατών 133
διεθνές-παγκόσμιο συμφέρον και εθνική ανεξαρτησία 210
εθνικό-κρατικό οντολογικό γίγνεσθαι, αφετηρία και πορεία 206 κ.ε.
καθολική αξίωση όλων κυρίαρχων κοινωνιών 225 (σημ. 167)
κλασική εποχή 257 κ.ε.
κοσμοθεωρητικά θεμέλια 137
μη ηγεμονικών κρατών οντολογικό κατηγόρημα 135-6
μορφική ομοιότητα αξιώσεων και διαφορετικό περιεχόμενο 133
προϋποθέσεις διασφάλισης-κατασφάλισης 135
συλλογική αξίωση ελευθερίας 124 (σημ. 21-4)
συλλογική ελευθερία και οντολογικές διαμορφώσεις 132
σχετικοποίηση αξιώσεων λόγω αιτίων πολέμου 136-8
τίμημα ελευθερίας-κυριαρχίας 210
Εθνική ασφάλεια, επίπεδα ανάλυσης 80
Εθνική επιβίωση,
στρατηγική ανάλυση 607
στρατηγική ανάλυση 613
συνάρτηση εξισορρόπησης απειλών 209
Εθνική-κρατική δομή,
ανθρώπινη φύση 364 κ.ε.
ανθρώπινη φύση-ετερότητα και συλλογικός βίος 364 κ.ε.
ανθρωπολογικό υπόβαθρο 315 (σημ. 24)
αποστολή διεθνών θεσμών 113 (σημ. 6)
αποτύπωση πνευματικού-αισθητού κόσμου 68
βαθύτερα αίτια ετερότητας 130-1
βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 200 κ.ε.,230 κ.ε.
βάση διεθνούς συστήματος 575
γένεση και ανάπτυξη: αξιώσεις και αποφάσεις 202
δεοντολογικά κριτήρια και ηθική κρίση 116
διαλεκτική σχέση με διεθνή τάξη 289
διεθνείς σπουδές 589
διεθνές δίκαιο 323
εντάσσει σε πολιτικό πλαίσιο τον ατομικό υποκειμενισμό 243
εξομοιωτικά δόγματα 444
έσχατα ερωτήματα 452
ηθικοκανονιστικά οριοθετημένη 576
ηθικοκανονιστικό εποικοδόμημα 72
θεσμός συλλογικής ελευθερίας 80-1114,145,373,595,
ιστορική αποστολή 272
καντιανή λογική 136
κοσμοθεωρητικές και ηθικοκανονιστικές διαμορφώσεις 134,142
κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο 313 κ.ε.
κύρια χαρακτηριστικά 536
μετάβαση από νεότερα χρόνια στην ύστερη εποχή 275 κ.ε.
μη αναστρέψιμη και προσδιοριστική 187
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
παραδοχές νεοφιλελεύθερων – ρεαλιστών 416 κ.ε.
παραδοχές στην Ευρώπη 187-8
προέκυψε με αξιώσεις αποχωρισμών και από κατατμήσεις 205
προσάρμοσε πολιτειακές δομές στο κοινωνικό μωσαϊκό 205
σταθεροποιεί διεθνείς σχέσεις 231
συλλογικός πνευματικός-αισθητός κόσμος 134
Εθνική-κρατική ετερότητα,
άνιση ανάπτυξη 362
απόρροια εθνικού-κρατικού οντολογικού γίγνεσθαι 207
βαθαίνει ανομοιομορφία διεθνών σχέσεων 207
βαθαίνει ολοένα και περισσότερο 188
επιστημονικά σφάλματα εξομοιωτικών δογμάτων 187
οντολογική διαμόρφωση διεθνούς συστήματος 62 κ.ε.
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
προκαλεί διεθνή ανομοιομορφία 189
Εθνική-κρατική κυριαρχία,
ανάδειξη τα νεότερα χρόνια 373
κυριαρχία, ασύμβατη με διεθνισμό-κοσμοπολιτισμό 445
βαθύτερο νόημα εσωτερικής-εξωτερικής κυριαρχίας 202
Ένοπλες Δυνάμεις και διεθνείς σπουδές 678
εξομοιωτικά δόγματα και διεθνείς κανονιστικές δομές 112
ηθική, αίτια πολέμου και ελευθερία 605
θεμελιώδες καθεστώς διεθνούς συστήματος 324
Πολιτεία ως θεσμός ελευθερίας στην αρχαιότητα 256-7
επικράτησε νεότερα χρόνια 308 κ.ε., 313
Εθνική-κρατική ύπαρξη, κοσμοεικόνες εχθρικές και φίλιες 211
Εθνικισμός,
αναλυτές με τρικυμία εν κρανίω 170 (σημ. 97)
αντιδιαστολή με εθνικό αίσθημα και φιλοπατρία 273 (σημ. 41)
διεθνοεθνικισμός μόνος εθνικισμός και αναλυτές με τρικυμία εν κρανίω 170 (σημ. 97)
Εθνικό κρατικό γίγνεσθαι, υπαρξιακός πυρήνας 214
Εθνικό συμφέρον,
αίτια πολέμου και επιβίωση ως έσχατη λογική 210 (σημ. 146)
αντιηγεμονική αντίληψη κατά Morgenthau 462
διαμορφωτικοί παράγοντες 102-3
διεύρυνση ισχύος, άνιση ανάπτυξη, διλήμματα ασφαλείας 185 (σημ. 114)
εθνική ισχύς 209 (σημ. 144)
επιβίωσης και ρεαλιστική θεωρία 360 κ.ε.
θεσμός ελευθερίας έθνους-κράτους 29 (σημ. 18)
κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένο 121
οδηγητήριο νήμα εξωτερικής πολιτικής 210
στρατηγική ανάλυση 602 κ.ε.
συλλογική ελευθερία 607
συναρτήσεις με οικουμενικές διακηρύξεις 233
Εθνικό-κρατικό γεγονός,
αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας 59 (σημ. 49)
διακριτή πολιτική κοινωνία 94
μη αναστρέψιμο γεγονός και οι διεθνείς σχέσεις 148
πολιτική φιλοσοφία διεθνών σχέσεων 147 κ.ε.
χαρακτηριστικά 94-5
Εθνικό-κρατικό γίγνεσθαι,
αντίδραση στο Ρωμαιοκαθολικό εξομοιωτικό δόγμα 226-7
αντι-ηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 κ.ε.
ερήμην νεωτερικών θεωριών 228-9
ερήμην φυσιοκρατικών και θεοκρατικών δογμάτων 228-9
περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 76 (σημ. 67)
συνύφανση αξιώσεων ελευθερίας και εθνικής ανεξαρτησίας 133 κ.ε.
Υπαρκτική ταυτότητα ανόμοια και ανεπανάληπτη 132 κ.ε.
Εθνικό-κρατικό κοινωνικοπολιτικό γεγονός,
διεθνής αναρχία 324
νομιμοποιεί ηθικά κριτήρια 149
αφετηρία και πορεία 206 κ.ε.
Έθνος-κράτος, βλ. επίσης εθνική-κρατική δομή
αριστοτελική έννοια του κοινωνείν και αληθεύειν 205 (σημ. 139)
μη ηγεμονικό, θεσμός συλλογικής ελευθερίας 28
βάση λειτουργίας διεθνών θεσμών 81 (σημ. 72)
ενισχύθηκε στην ΕΕ 625
θεσμός ελευθερίας ,28,29,136,142,267,273 (σημ. 41),532,572
ιστορική αποστολή και άσκηση βίας 96 κ.ε.
κλασική Πόλη-αντιηγεμονικός χαρακτήρας 264
κοινωνικοπολιτικό γεγονός και επίπεδα ανάλυσης 80
ορισμός ως θεσμός ελευθερίας 222
σύμφωνα με την νεότερη λαϊκή του μορφή 301 (σημ. 4)
Εθνοτικές ομάδες, απόσχιση, τάξη και δικαιοσύνη 480
Ειρήνη και σταθερότητα,
αίτια πολέμου 114
διαμορφωτικά κριτήρια 117
Ειρηνιστές-κοσμοπολίτες, λάθος ανάλυσης του διεθνούς συστήματος 189
Εκλεκτορικά σώματα, εκλογές καθηγητών
αιτιολογήσεις ως ακαδημαϊκό ζήτημα 653 κ.ε.
ακόμη και… Πάπα 641
άλλα τμήματα κοινωνικού επιστητού 636 κ.ε.
αξιοκρατικά κριτήρια 651 κ.ε.
αξιολογητές, κρίσεις και αριθμομηχανές 482-3 (σημ. 8)
αριθμομηχανές 401,413
αριθμομηχανές και παραπομπές 451
αρμοδιότητα εκλεκτόρων 547
ασφαλιστικές δικλίδες ποιοτικών προδιαγραφών 414
αυτοδύναμη επιστημονική κρίση 644
αυτοδύναμη κρίση επιστημονικού περιεχομένου 413
βιβλιοκριτικές 412-3
γνωστά και οικουμενικά φαινόμενα 640
δεοντολογικές στάσεις ως προς αρμοδιότητα 401
διαπροσωπικές σχέσεις 652
διεθνείς σπουδές και πανεπιστημιακά τμήματα 633 κ.ε.
εκλέκτορες άλλων τμημάτων 653
έλλειμμα επιστημονικής αυτοπεποίθησης 75 (σημ. 64)
ενδείξεις έσχατης κατάντιας 641 κ.ε.
επιστημονική αυτοδυναμία 651-2
ζητήματα αρμοδιότητας 637 (σημ. 92)
ιδεολογικές συγγένειες 656
κακόγουστες ταξινομήσεις 413
κορυφαίο γεγονός 651 κ.ε.
κρίσιμα ερωτήματα 450-1
μελέτη των διεθνών σπουδών 390
ομοϊδεάτες 413
παραδείγματα προς αποφυγή 644
ποικίλοι παράγοντες 648 (σημ. 123)
ποικιλόμορφες συνθέσεις 645 κ.ε.
ποιοτικές προδιαγραφές 548
προδιαγραφές εκλεκτόρων 640 κ.ε.
προσκλήσεις άλλων τμημάτων 653
προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας 640
ρόλος στην ποιοτική αναβάθμιση επιστημονικής ανάλυσης 349 (σημ. 26)
σημασία για προδιαγραφές διεθνών σπουδών 50
σύνδρομο παραπομπών και ξενόγλωσσων δημοσιεύσεων 75 (σημ. 64)
τεκμήριο επιστημονικής αρμοδιότητας 413
τμήματα διεθνών σπουδών 638 κ.ε.,640 κ.ε.
υπέρτατη σημασία αξιοκρατικών κρίσεων 644 κ.ε.
Ελευθερία, συλλογική ελευθερία, αξίωση συλλογικής ελευθερίας, αξίωση συλλογικής ελευθερίας-κυριαρχίας
άγνωστα τα αίτια εκδήλωσής της 124-5 (σημ. 21-4)
αγώνας ανεξαρτησίας ελλήνων 217
αγώνες ανεξαρτησίας και χαρακτηρισμοί 216
αίτια πολέμου και ηγεμονισμός 167
αιτιώδης σχέση με ηθικοκανονιστικές δομές 199
αναγωγή στις διεθνείς σχέσεις 132
ανάλυση διεθνών σχέσεων 29,234
ανεξαρτησία και συνέπειες παράκαμψής της 84
ανέφικτη παγκόσμια 605
αντιηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 (σημ. 3)
αντιηγεμονικός χαρακτήρας 263 κ.ε.
αντιθετική σχέση με αξίωση παγκόσμιας ενότητας 288 κ.ε.
αντίπαλοί της 200 (σημ. 134)
αντίπαλοί της στο επίπεδο της ανάλυσης 80 (σημ. 70)
αντίστοιχο ατομικής στις διακρατικές σχέσεις 95
αξιακά μεγέθη και οντολογικό περιεχόμενο 129
αξιακές προεκτάσεις της 131
αξιώσεις πολιτικής κυριαρχίας και δυναμικοί αποχωρισμοί 127
αξίωση διαμορφωτική του ιστορικού γίγνεσθαι 128
αξίωση οντολογικού περιεχομένου 128
απροσδιόριστα σύμφυτα γνωρίσματα της ανθρώπινης ύπαρξης 130
ασύμβατη με ηγεμονισμό 419
ασυμβατότητα εξομοιωτικών δογμάτων 120
αυτόχθονες Βορείου Αμερικής 126 (σημ. 25)
βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 230 κ.ε.
βαθύτερη διαμορφωτική δύναμη διακρατικού γίγνεσθαι 147,243
γενεσιουργός ηθικοκανονιστικών δομών 200
Γιανναράς 26(σημ. 15),50 (σημ.36),130,176,224
δεν εκδηλώνεται παγκόσμια 129
διαλεκτική σχέση με πολιτική κυριαρχία 241
διαμόρφωση ηθικών κριτηρίων εξωτερικής πολιτικής 107
διαμορφωτικές αιτιώδεις σχέσεις και ηθικοκανονιστικές δομές197
διαμορφωτικές δυνάμεις της ιστορίας 114,371
διαμορφωτικές της πολιτικής κυριαρχίας 117
διαμορφωτική Διεθνούς Δέοντος 198-9
διαμορφωτική διεθνούς οντολογικού γίγνεσθαι 69
διαμορφωτική δύναμη 564 κ.ε.
διαμορφωτική ηθικής και εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι 171 κ.ε.
διαμορφωτική σημασία 255 κ.ε.,373
διαμορφωτική συλλογικών οντοτήτων 69
διαμορφωτικής σημασίας για εθνικό-κρατικό γίγνεσθαι 300 κ.ε.
διαμορφωτικοί παράγοντες διεθνούς συστήματος 123-4
διαπάλη με ηγεμονισμό 128 (σημ. 32),12-8,263 κ.ε.
διεθνείς θεσμοί και διεθνές δίκαιο 78
διεθνείς σπουδές ασύμβατες με ελευθερία 165
Διεθνές Δέον 93
Διεθνές Δέον και πολιτική κυριαρχία
διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός vs εθνική-κρατική δομή 238 κ.ε.
διεθνιστικοί-κοσμοπολίτικοι παραλογισμοί 118
διεθνολογική τσαρλατανιά 49,53
δικαιοσύνη και διεθνείς επεμβάσεις 500
δυναμική λόγω λαϊκής κυριαρχίας 228-9
εγκαθιδρύει θεμελιώδες υπόβαθρο και πολιτική κυριαρχία 314 κ.ε.
εθνική ανεξαρτησία μη ηγεμονικών κρατών ως οντολογικό κατηγόρημα 135-6
εθνική-κρατική διαμόρφωση 230 κ.ε.
εθνικό-κρατικό οντολογικό γίγνεσθαι, αφετηρία και πορεία 206 κ.ε.
εκλογικεύσεις και λάνθασμένες αναλύσεις Στέλιου Ράμφου 431-2 (σημ. 59)
ελευθερία αντίθετο αναγκαιότητας (Χρήστος Γιανναράς) 130
ελευθερία, αντίστοιχο κρατών στις διεθνείς σχέσεις 95
ελευθερία, Γιανναράς Χρ. 50 (σημ. 36)
ελευθερία, εθνική-κρατική vs παγκόσμια και ενδιάμεσες αποχρώσεις 244
ελευθερία, εθνική-κρατική δομή 72
ελευθερία, εθνικό-κρατικό γεγονός 59 (σημ. 49)
εξομοιωτικά δόγματα ασύμβατα 232-3
εξομοιωτικά δόγματα: συνέπειες ανεξαρτήτως προθέσεων 232-3
εξομοιωτικά θεωρήματα ασύμβατα 223 κ.ε.
επέμβαση και εξομοιωτικές παραδοχές 486
επίπεδο διεθνών σπουδών 578
εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία 164
ετερόκλητοι πρωτεργάτες 124 (σημ. 21-4)
εχθροί της και αξιολογική ουδετερότητα 109
ηθικά κριτήρια και εξομοιωτικές λογικές 444
ηθικές διαμορφώσεις και κοινωνικοπολιτικά γεγονότα 120
ηθική και εξωτερική πολιτική 604
ηθικοκανονιστική διαμόρφωση 59 (σημ. 49),188,222,314,534 κ.ε.
θεμέλιο Υπαρκτικής κοινωνικής ετερότητας 132 κ.ε.
θεμελιώδης για θεωρία διεθνών σχέσεων 418
θεμελιώδης και διαμορφωτική στάση 129 κ.ε.
θεσμός ελευθερίας η εθνική-κρατική δομής 80
θεωρίες κοινωνικού επιστητού 274 κ.ε.
Θουκυδίδης: όσοι διατηρούν την ελευθερία τους το χρωστούν στη δύναμή τους 154
ισορροπία δυνάμεων 118
ιστορικό πλαίσιο 247 κ.ε.256 κ.ε.
κανονιστικές δομές, μορφή και περιεχόμενο 71
καντιανές θεωρήσεις 136
κάποιοι αισθάνονται ένοχα που είναι ελεύθεροι 216
καταστατικός χαρακτήρας 213 κ.ε.
κλασική εποχή 260 κ.ε.
κοινωνικοπολιτικά γεγονότα ενδοκρατικά και διακρατικά 95
κοινωνικοπολιτική ηθική 173
κοσμοθεωρητικές διακυμάνσεις 86
κοσμοθεωρητικές κατασκευές και ηθικοκανονιστικά συστήματα 66
κοσμοθεωρητική ετερότητα 491
κοσμοθεωρητικός και κοινωνικοπολιτισμός κατακερματισμός 102 κ.ε.
κύριος διαμορφωτής διεθνούς συστήματος 505
λάθος αίτημα η ελευθερία 158
μετάβαση από νεότερα χρόνια στην ύστερη εποχή 275 κ.ε.
μεταγενέστερες πολεμικές ιδιότητες 133
μεταφυσικά προσδιορισμένοι σκοποί 53 (σημ. 40)
μεταψυχροπολεμική εποχή και ανάλυση διεθνών σχέσεων 478
μορφή του διεθνούς συστήματος 43-4
μορφική ομοιότητα αξιώσεων ανεξαρτησίας και διαφορετικό περιεχόμενο 133
μορφική ομοιότητα αξιώσεων ελευθερίας 129
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 489 κ.ε.
οντολογικό κατηγόρημα 126,196
οντολογικό περιεχόμενο και ενδοκρατική αυτοδιάθεση 152
οντολογικού περιεχομένου 224
οντολογικού περιεχομένου και σύμφυτες ανθρώπινης ύπαρξης 218
ορισμός ως συλλογική αξίωση 124 κ.ε.
πάντα κατά δυναστικών εξομοιωτικών δυνάμεων 201
παράγοντες και κριτήρια διασφάλισης 121
Παραδοσιακό Παράδειγμα 91,588
πολέμιοι στο επίπεδο των διεθνών σπουδών 403,456 (σημ. 86)
πολιτικός πολιτισμός διεθνών σχέσεων 423
προηγούνται και διαμορφώνουν τις ηθικοκανονιστικές δομές 128-9,199,223
προσαρμογή φιλοσοφικών εννοιών και ορισμός 199
προσδιοριστική Παραδοσιακού Παραδείγματος 333-4
προϋποθέσεις επιτυχίας 127 (σημ. 27)
προϋπόθεση συλλογικού κατ’ αλήθειαν βίου 134
ρόλος των διεθνολόγων 35
στάσεις στην κλασική εποχή 266
στρατηγικές αναγκαιότητες, σχέδιο Αναν 39
στρατηγική ανάλυση 603
συλλογικές αξιώσεις, Κύπρος και ανάλυση διεθνών σχέσεων 57 (σημ. 46)
συλλογική ελευθερία και οι αντίπαλοί της 57 (σημ. 57)
συμφέρον επιβίωσης 461
συναρτάται με την κοσμοθεωρητική και ηθικοκανονιστική δομή κόσμου 318
συνάρτηση με λαϊκή κυριαρχία 226 κ.ε.
συντριβή αυτοκρατοριών ως διυποκειμενική εμπειρία 272
συνύφανση Όντος και Δέοντος 145 κ.ε.,196-7
σχέδιο Αναν και μεταφυσικά προσδιορισμένη μεταεθνική εποχή 148 (σημ. 61)
τραγικές διενέξεις 131
τρόπος υπάρξεως (Χρήστος Γιανναράς) 130 (σημ. 35)
Υπαρκτική ετερότητα και κανονιστικές δομές 157
Υπαρκτική ετερότητα και κανονιστική σκέψη 62
Υπαρκτική ταυτότητα ανόμοια και ανεπανάληπτη 132 κ.ε.
υπαρξιακός πυρήνας εθνικού-κρατικού γίγνεσθαι 214
υπονομευτικές στοχαστικές δραστηριότητες 24 (σημ. 21-4)
φιλοσοφική έννοια και προσαρμογή στις διεθνείς σχέσεις 199
φυσική αναγκαιότητα 130
Ελλάδα,
αγώνας ανεξαρτησίας του 1821 218, 206 (σημ. 141)
αγωνιστές που ξαφνικά φόρεσαν τσαρούχια 219
ανάλυση διεθνών σχέσεων 43
ανάλυση διεθνών σχέσεων: προσαρμοστικότητα και ρευστότητα 527
ανθρωποφάγοι: επίπεδο επιστημονικών συζητήσεων στην Ελλάδα 321-3 (σημ. 1)
αξίωση ανεξαρτησίας-ελευθερίας 205
απουσία διεθνολογικής κοινότητας 635 κ.ε.
απουσία κουλτούρας διεθνών σπουδών 594 (σημ. 14)
αστεϊσμοί αντί επιστημονικής ανάλυσης 647
δημόσιος διάλογος 511
δημόσιος διάλογος και ανάλυση διεθνούς πολιτκής 225 (σημ. 165)
διαμάχη αναγραφής θρησκεύματος στις ταυτότητες 68-9
διεθνείς σπουδές 33,43
διεθνείς σπουδές και θεωρητικές τάσεις διεθνώς 450-1
διεθνείς σπουδές σύγκριση με άλλα κράτη 35
διεθνιστικά-κοσμοπολίτικα σύνδρομα 43
διεθνολογική ανάλυση 646 κ.ε.
έθνος-κράτος αναλώσιμο, αντιμιλιταρισμός και Ένοπλες Δυνάμεις 680
έλλειμμα επιστημονικών ελέγχων 646
Ένοπλες Δυνάμεις και αντιμιλιταρισμός 679
επεκτατική στο Αιγαίο 138 (σημ. 48),482 (σημ. 7)
επέμβαση κατά Σερβίας και αιτιολογήσεις στάσεων 186 (σημ. 115)
επιστημονικά σφάλματα, μεταψυχροπολεμική εποχή 476-7 (σημ. 1)
κανονιστική σκέψη και εξωτερική πολιτική 526
κανονιστική σκέψη νεότερων διεθνολόγων 405 (σημ. 26)
κηρύγματα υπέρ νεοφιλελεύθερων θεωρημάτων 422 (σημ. 44)
κριτικοί κονστρουκτιβιστές 420-1 (σημ. 41)
μέλλον ενός διεθνολόγου 648
μεταπρατικά αναμασήματα 636
μεταπρατικά αναμασήματα νεοφιλελεύθερων 349
νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα 14 (σημ. 14),418
νεοφιλελεύθεροι και μαλακή ισχύς 398-9 (σημ. 21)
πανεπιστημιακά δρώμενα 401
πανεπιστημιακή μόρφωση και διεθνείς σπουδές 196
παρακμιακές τάσεις νεοφιλελεύθερης κλίσης 398 κ.ε.
πίστη στην πατρίδα ανεξάρτητα καθεστώτος 220
προτάσεις πολιτικής και ανάλυση διεθνών σχέσεων190 (σημ. 121)
στοχαστές υπέρ κατευνασμού 525
στρατευμένες δραστηριότητες επιστημόνων 404 κ.ε.
στρατηγική ανάλυση και εθνική επιβίωση 613
συλλογική αξίωση ελευθερίας 124 (σημ. 21-4)
Τενεκίδης και διεθνείς σπουδές 634 κ.ε.
Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Παντείου Πανεπιστημίου 591
τυπική ανάλυση διεθνών σχέσεων 525 (σημ. 60)
Ενδοκρατική τάξη, νομιμοποιητικό πλαίσιο 100
Ενδοκρατική τάξη-δικαιοσύνη, επιστημονική μελέτη διεθνών σχέσεων 36
Ενδοκρατική-διακρατική τάξη,
ασυμφωνία παραδοχών 459
διεθνείς σπουδές 576 κ.ε.
επέμβαση και αιτιολογήσεις 489
ηγεμονισμός και μαρξιστική ανάλυση 375
νομικοί-διεθνολόγοι 601
συγκρίσεις και συναρτήσεις 335-6,494,534 κ.ε.
σύγκριση και διεθνείς σπουδές 79 κ.ε.
Ένοπλες Δυνάμεις,
αποστολή και ρόλος 681 κ.ε.
διεθνείς σπουδές 19,677 κ.ε.
διεθνείς σπουδές, ενδεικτικές θεματικές διατριβών 694
διεθνείς σπουδές, ενδεικτικές θεματικές μαθημάτων 690 κ.ε.
διεθνές σύστημα, ρόλος και αποστολή 683 κ.ε.
εθνικό συμφέρον 682
επαγγελματικός προσανατολισμός 587
Κλαουζεβιτσιανές θεωρήσεις 680 κ.ε.
κοινωνικοπολιτικοί σκοποί 681
μη ηγεμονικού κράτους 678
οφείλονται στην ύπαρξη αιτίων πολέμου 209
παραγωγικές σχολές και διεθνείς σπουδές 685 κ.ε.
στρατιωτική διπλωματία 684
συλλογική ελευθερία, ρόλος 679
Εξαπάτηση, κίνδυνος στο διεθνές σύστημα 576 (σημ. 1)
Εξομοιωτικά δόγματα, βλ. επίσης διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός και επαναστατισμός
αναιρετικά της συλλογικής ελευθερίας 134-5
ανάλυση John Rawls 451-2,453
ανάλυση διεθνών σχέσεων 123 (σημ. 20),232,92-3
ανθρώπινη ετερότητα: παρωπίδες 365
ανίατη στοχαστική ασθένεια 340-1
αντιβαίνουν με διεθνές δίκαιο 310
αντιβαίνουν οντολογικά χαρακτηριστικά διεθνούς συστήματος 223 κ.ε.
ασυμβατότητα με συλλογική ελευθερία 120
διαλεκτική σχέση ηθικοκανονιστικών δομών εθνικών-κρατικών με παγκόσμιες 241
διαφθορά διεθνών σπουδών 326
διεθνείς σπουδές, 60 κ.ε.
διεθνοεθνικιστικές στάσεις 319
εθνικισμός και αναλυτές με τρικυμία εν κρανίω 170 (σημ. 97)
εθνικό-κρατικό γίγνεσθαι 226-7
έλλειμμα απαντήσεων για κοινωνικοπολιτικό γεγονός 242-3 (σημ. 12)
ενδοκρατική και διακρατική τάξη 79 κ.ε.
εξαιρούνται από την επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων 167
επιστημονικά σφάλματα 374-5,485
εταιρικές θεωρήσεις και πολιτικές συνέπειες 111 (σημ. 5)
ηθική και διεθνείς σχέσεις 150-1
ηθικοκανονιστική ενότητα 325
θέση στην θεωρία διεθνών σχέσεων 324-5
θεωρήσεις Carr, Morgenthau 115 (σημ. 7)
θεωρία διεθνών σχέσεων 343 (σημ. 22)
ίσαμε τις ακραίες συνέπειες 279
ιστορικά αίτια 141
κανονιστική σκέψη 141
κρίσιμα ερωτήματα για μια παγκόσμια κανονιστική δομή 239
μεταφυσικά προσδιορισμένη ηθική 174
μορφικά ίδια διαφορές μόνο στο περιεχόμενο 314
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 487 κ.ε.
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
ποικίλες εκδοχές και ερωτήματα 119-20
πολιτική θεολογία και θεολογία 110
προθέσεις και συνέπειες 169 (σημ. 95)
ρατσισμός σύμφυτος 232
ρατσιστικές αιτιολογήσεις 444
στρατηγική ανάλυση 605
συνέπειες ανεξαρτήτως προθέσεων 232-3
το ζήτημα δεν είναι η βαθμίδα αλλά η αρχή 485 κ.ε.
τρις κατηγορίες και επιστημονικά σφάλματα 189-90
Υπαρκτική ετερότητα και ορθολογισμός 112
φασισμός διεθνών σχέσεων 29
φασιστοειδείς μεταφυσικές κατασκευές 218
Εξωελληνική νοοτροπία, Ανδρέας Παπανδρέου 43
Επαγγελματικός προσανατολισμός,
διεθνών σπουδών 579 κ.ε.,583 κ.ε.
επιστημονικές προδιαγραφές πανεπιστημιακής μόρφωσης 195
πιθανά επαγγέλματα 587
σπουδές στο εξωτερικό και διδακτορικά 674 κ.ε.
Επαναστατισμός, Επαναστατισμός, βλ. επίσης Εξομοιωτικά δόγματα
αίτια πολέμου και ηθική εξωτερικής πολιτικής 107
ασύμβατος με επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων 231
΅ δικαιοσύνη και ηγεμονικός ανταγωνισμός 105
επιστημονικά σφάλματα 296
ηγεμονικές αξιώσεις ΗΠΑ 195
ηθική και διεθνείς σχέσεις 151
Καντ 324
ισορροπία δυνάμεων και συλλογική ελευθερία 119
μεταγενέστεοι καντιανοί 398 (σημ. 19)
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-3
τάξη-δικαιοσύνη παγκόσμια 204
υπονόμευση διεθνούς δικαίου 310
εξαιρούνται από την επιστημονική μελέτη των διεθνών σχέσεων 167
Επεμβάσεις, βλ. επίσης Διεθνής επέμβαση
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 472 κ.ε.
αναλυτές διεθνών σχέσεων 26 (σημ. 14)
διεθνολογική τσαρλατανιά και αιτιολογήσεις 54 (σημ. 41)
ενθάρρυνση καταχρήσεων λόγω λανθασμένων αναλύσεων 194
ηγεμονικές και αντίθετες συλλογικής ελευθερίας 164
αιτιολογήσεις και επίπεδα ανάλυσης 489
αναδιανεμητικές συνέπειες 417 (σημ. 34)
αποστολή ΟΗΕ διαφύλαξη εθνικής-κρατικής δομής 113 (σημ. 6)
ασύμβατη με πολιτικό πολιτισμό διεθνών σχέσεων 487
Γιουγκοσλαβία-Σομαλία 98-9 (σημ. 93)
δημοκρατία και πόλεμος 444
διεθνείς θεσμοί και εξομοιωτικές παραδοχές 486
διεθνές δίκαιο και νομοτεχνικές θεωρήσεις 202
διεθνής επέμβαση, δικαιοσύνη και ηθικοφιλοσοφική ενότητα 104
επίπεδα ανάλυσης και ηθικοπρακτικές πτυχές 335-6
ζήτημα όχι βαθμίδας αλλά αρχής 485 κ.ε.
ηγεμονικές εκλογικεύσεις 153 (σημ. 71)
θεώρηση Bull περί διεθνούς δικαιοσύνης 465 κ.ε.
θεωρητικά ανυποψίαστες ομάδες 189
Καντ ήταν εναντίον 458
ΟΗΕ και νομιμοποιητικές πτυχές 97-8
ΟΗΕ στη μεταψυχροπολεμική εποχή 312 (σημ. 21)
σκοποί, μέσα και διεθνείς θεσμοί 531 κ.ε.
στάσεις που ενθάρρυναν πόλεμο κατά Ιράκ το 2003 317 (σημ. 26)
στρατηγική ανάλυση και Κλάουζεβιτς 603
Επιβίωση, εθνικό συμφέρον και έσχατες λογικές 210 (σημ. 146)
Επίλυση διενέξεων, μαγικές θεωρήσεις για εύκολες λύσεις 456
Επίλυση συγκρούσεων, πολιτικά στρατευμένες αναλύσεις 404 (26),413
Επίπεδα ανάλυσης,
ανάλυση διεθνών σχέσεων 79 κ.ε.
ασυμφωνία παραδοχών 459
διεθνείς σπουδές 576 κ.ε.
διεθνείς σπουδές και πανεπιστημιακά τμήματα 78
ενδοκρατική-διακρατική και ηγεμονισμός 203
ενδοκρατικό-διακρατικό σύγκριση 79 κ.ε.,100 κ.ε.
ηθική και συγκρίσεις-συναρτήσεις 161-2
κοινωνικοπολιτικό γεγονός 94-5
συναρτήσεις και συγκρίσεις 335-6
σχηματικός πίνακας 101
Επιστήμη,
αέναη αναμέτρηση με φασιστοειδείς αντιλήψεις 81 (σημ. 72)
γνώμη και γνώση 54 κ.ε.
δεν είναι ζήτημα γούστου 664
δεοντολογικά ζητήματα 49-50
δεοντολογικά ζητήματα διεθνών σχέσεων 50 (σημ. 39)
επιστημονικοί και κοινωνικοπολιτικοί έλεγχοι 117
επιστημονικοί και κοινωνικοπολιτικοί έλεγχοι 117,293,429
κοινωνία στερείται μέσων επιστημονικών ελέγχων 217 (σημ. 155)
κριτικές και δεοντολογικά ζητήματα 50 (σημ. 36)
ορισμός 31-2
συμβατικά μεγάλοι φιλόσοφοι 53 (40)
συμβατικοί και ουσιαστικοί τίτλοι 51-2 (σημ. 39)
τσαρλατανιά 49-50
Επιστημολογικά ζητήματα,
ανάλυση εξωτερικής πολιτικής 46
αξιολογική ελευθερία και οι εχθροί της 109-10 (σημ. 2)
ακατονόμαστες πηγές 49
Επιστημονικά περιοδικά,
αξιολογητές και εκλογές καθηγητών 636
αξιολογητές και κρίσεις καθηγητών 652
αξιολογητές, κρίσεις, αριθμομηχανές και εκλεκτορικά 482-3 (σημ. 8),641
αξιολογητών 401
αξιολογητών εκλεκτορικά σώματα 413
αξιολογητών και εκλεκτορικά σώματα 427
εκλογές καθηγητών 451
μεταμφιεσμένης προπαγάνδας 642
Επιστημονικά σφάλματα,
John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 463 κ.ε.
αίτια 24,26
διάκριση ενδοκρατικού-διακρατικού ηγεμονισμού 203
διεθνείς σπουδές και εξομοιωτικά δόγματα 59 (σημ. 49)
διεθνιστικά-κοσμοπολίτικα δόγματα 342
δικαιοσύνη παγκόσμια και εθνική-κρατική 105
εκτιμήσεις περί κυριαρχίας και εθνικισμού 273-4
εξαίρεση Παναγιώτη Κονδύλη 555
εξομοιωτικά δόγματα 60,445
εξομοιωτικές θεωρήσεις 93
εξομοιωτικές λογικές 296
επεμβάσεις και νομοτεχνικές εκτιμήσεις 191
επιμιξία αντιθετικών θεωρήσεων περί ηθικής 150
επίπεδα ανάλυσης 81,85
ηθικοκανονιστική ετερότητα και ιδεολογικά δόγματα 187 κ.ε.
θωρήσεις περί ηθικής στις διεθνείς σχέσεις 150-1
Μαρξ, Λένιν, Χάμπερμας 234
μεταψυχροπολεμική εποχή 476-7 (σημ. 1)
μυωπία όσον αφορά την κοινωνικοπολιτική και κοσμοθεωρητική ετερότητα 212 (σημ. 149)
συλλογική ελευθερία και ετερότητα 373
Επιστημονική αλητεία, επιστημονικός όχλος 88
Επιστημονική ανάλυση διεθνών σχέσεων, πρωτίστως αξιολογική ελευθερία 108
Επιστημονική αυτοδυναμία, εκλεκτορικών σωμάτων 651-2
Επιστημονική δεοντολογία, αξιολογητές, κρίσεις, αριθμομηχανές και εκλεκτορικά 482 (σημ. 8)
Επιστημονική μελέτη διεθνών σχέσεων, βλ. επίσης Διεθνείς σπουδές και Ανάλυση διεθνών σχέσεων
αιχμή συζητήσεων 388-9
αντικείμενο και περιεχόμενο 425 κ.ε.,574 κ.ε.,584
γνωσιολογία νεότερων χρόνων 291 κ.ε.
ζητήματα αξιοπρέπειας και δεοντολογίας 550-1
θανάσιμοι αντίπαλοι 158
καθαυτό επιστημονικό περιεχόμενο 414
κίνδυνοι για ανυποψίαστους αναγνώστες 406
οντολογικά χαρακτηριστικά διεθνούς συστήματος 234
πρόκληση διεθνών σπουδών 578
προσανατολισμοί 155
σύγκριση επιπέδων ανάλυσης 36
Επιστημονικό κουτόχορτο, σχέδιο Ανάν και στρατευμένοι διανοούμενοι 404-5 (σημ. 26)
Επιστημονικοί έλεγχοι,
Ελλάδα και άλλα κράτη 35
επιστημονική οχλαγωγία 87
περιοδικά αξιολογητών 41 (σημ. 28)
Επιστημονικοί συμβιβασμοί και προτάσεις πολιτικής 190 (σημ. 120)
Επιστημονικός όχλος 83
επιστημονικοί έλεγχοι 85
Έρασμος 340
Εταιρική αντίληψη,
ευρωπαϊκή ολοκλήρωση 176 (σημ. 103)
σοβιετικό κράτος 84 (σημ. 77)
ηθική και πολιτική οργάνωση 176-7
κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένοι σκοποί και ολοκληρωτικές λογικές 110-1
μεταφυσικές κατασκευές 96
Ετερότητα κοινωνιών,
θεμελιώδης ανάλυση Θουκυδίδη 355 κ.ε.
βαθύτερα αίτια κοινωνικοπολιτικής ετερότητας 128-30,131
Ευρωπαϊκές σπουδές,
διολίσθηση προς παρακμιακές κατευθύνσεις 631-2
ερήμην ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης 629
ολισθηρό γνωστικό πεδίο 619 κ.ε.
Τμήματος Διεθνών Σπουδών Παντείου Πανεπιστημίου 667
Ευρωπαϊκή Ένωση,
βασικές αρχές λειτουργίας 162 (σημ. 88)
διεθνείς σπουδές 593 κ.ε
εξέλιξη εγχειρήματος 622 κ.ε.
εταιρική αντίληψη 176 (σημ. 103)
ευρωπαϊκές σπουδές ερήμην 629
ευρωπαϊκό παράδοξο 626
θέση έθνους-κράτους 625
Ιράκ πόλεμος 2003 στάσεις και συμπεριφορές 529
Ιράκ πόλεμος του 2003 194,315-6 (σημ. 24),316
κατά Bull 626 (σημ. 71)
μαγικές θεωρήσεις για αυτόματη ενοποίηση 456
μορφή και χαρακτήρας 632-3
μορφή κανονιστικών δομών 71
παραδοχές για εθνική-κρατική δομή 187-8
φυσιογνωμία και ιστορικά δρώμενα 624 κ.ε.
Εφιάλτες, αγώνες ελευθερίας 219
Εφιάλτες-Ιούδες, διεθνές σχέσεις 156 (σημ. 78)
Εχθρότητα,
αυξομειώσεις στη βάση συμφερόντων διεθνούς πολιτικής 206
διακρατική στη φάση αγώνων ανεξαρτησίας και επιβίωσης 205
ιδιομορφία εχθρότητας στις διεθνείς σχέσεις 211
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
ανατροφοδότηση διακρατικά λόγω άνισης ανάπτυξης 207
Ηγεμονικά ιδεολογήματα, νεοφιλελεύθεροι 419
Ηγεμονικά συμφέροντα, φασιστοειδή θεωρήματα 80
Ηγεμονικές αξιώσεις, εθνική-κρατική δομή και διεθνής τάξη 289
Ηγεμονικές εκλογικεύσεις, ασυμβατότητα με Παραδοσιακό Παράδειγμα 73
Ηγεμονικές συγκρούσεις, περιεχόμενο προγραμμάτων σπουδών 76 (σημ. 67)
Ηγεμονική αναγκαιότητα, σχέδιο Αναν και Στέλιος Ράμφος 190 (σημ. 121)
Ηγεμονική βία, παράνομος και ανήθικος χαρακτήρας 493 κ.ε.
Ηγεμονισμός,
αιμοβόροι ηγεμονικοί σκοποί 155-6
αιτιολογήσεις επεμβάσεων 203
ακταρμάς εκλογικεύσεων νεροκουβαλητών ηγεμονισμού 194
αμφισβήτηση διεθνών ηθικοκανονιστικών δομών 314
ανελεύθερες αξιώσεις 136
άνιση ανάπτυξη και αίτια πολέμου 117
άνιση ανάπτυξη στην κλασική εποχή 268
ανταγωνισμοί και αίτια πολέμου 105
αντιδιαστολή με εθνικό συμφέρον μη ηγεμονικού κράτους 121
αντιηγεμονική – ηγεμονική μετεξέλιξη ευρωπαϊκών κοινωνιών 235 κ.ε.
αντιηγεμονική αποστολή διεθνών θεσμών 120
αντίθετος με αξιώσεις ελευθερίας-ανεξαρτησίας 133 (σημ. 39)
αξιώσεις απόσχισης 137 (σημ. 44)
αξιώσεις ηγεμονισμού vs αξιώσεις ανεξαρτησίας 138
αποσπάσματα διαλόγου Μηλίων-Αθηναίων 261-2 (σημ. 34)
ασύμβατος με συλλογική ελευθερία 419
ασύμβατος με Υπαρκτική κοινωνική ετερότητα 133 (σημ. 39)
βία και διεθνείς θεσμοί 98
δημοκρατία και πόλεμος 439
διάκριση ενδοκρατικός-διακρατικός 460 (σημ. 96)
διάκριση εξομοιωτικών στάσεων και αξιώσεων ηγεμονίας 187
διάκριση ηγεμονικών και μη ηγεμονικών κρατών 29-30
διαπάλη με αξιώσεις κυριαρχίας 247 κ.ε.
διαπάλη με αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας 263 κ.ε.
διεθνείς σπουδές σε αδιέξοδο ηγεμονικών ερμηνειών 543
διεθνής «νομοπαραγωγή» 458-9
διεθνής διανεμητική δικαιοσύνη και αυθαιρεσία 454 κ.ε.
διεθνής επέμβαση και πόλεμος Ιράκ του 2003 498 κ.ε.
διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός 240
διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός και αίτια πολέμου 107
διφυές σύστημα νεότερων χρόνων και συστήματος ισορροπίας δυνάμεων 352-4
εθνική ανεξαρτησία μη ηγεμονικών κρατών 133
εκλογικεύσεις περί ήπιου ηγεμονισμού 167 (σημ. 92)
εμπειρία κλασικής εποχής 254
ενδοκρατικά-διακρατικά 203
ενδοκρατικός: νεκροταφείο μαρξιστικής ανάλυσης 203
εξομοιωτικά θεωρήματα 325
επεμβάσεις διανεμητικής σημασίας 458-9
επέμβαση και εκλογικεύσεις 153 (σημ. 71)
επέμβαση και εξομοιωτικές παραδοχές 486
εφήμερος και άκρως αμφιλεγόμενος 149
ηγεμονικά παράθυρα 203
ηγεμονικό χοιροστάσιο 43
ήπιος κατά νεοφιλελεύθερους 395 (σημ. 13)
θεμελιώδης ανάλυση Θουκυδίδη 355 κ.ε.
θωράκιση αξιόπιστης θεωρίας διεθνών σχέσεων 332
ιστορική διαπάλη με αξιώσεις ελευθερίας-κυριαρχίας 231
ισχύς, ηγεμονική εκλογίκευση και αντιηγεμονικές θεωρήσεις 73
κλασική εποχή 258
μελέτη των διεθνών σχέσεων 167
νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα και Ελλάδα 119 (σημ. 14)
νεροκουβαλητές ηγεμονικών εκλογικεύσεων εχθροί επιστημονικής μελέτης 158
νεροκουβαλητές θιασώτες του «Άλλου» 128 (σημ. 31)
νεροκουβαλητές της ανάλυσης διεθνών σχέσεων 135
νομικές-διεθνολογικές αναλύσεις και εξομοιωτικές λογικές 109 (σημ. 1)
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 486 κ.ε.
ορθολογισμός-ανορθολογισμός στις διεθνείς σχέσεις 211-2
παγκόσμια εξομοίωση: επάνοδος στη βαρβαρότητα 200
ρατσιστικές αιτιολογήσεις 460
ρεαλιστικές θεωρίες και διεθνές δίκαιο 462
στάσεις όσον αφορά διεθνείς θεσμούς και διεθνές δίκαιο 317
συλλογική ελευθερία και εθνική-κρατική δομή 113
συνήθεις αιτιολογήσεις 429
συνήθεις νομιμοποιητικές μεταμφιέσεις 121
συνύφανση θεωρίας και πολιτικής 400 κ.ε.
τάξη-δικαιοσύνη παγκόσμια 204
τάξη-δικαιοσύνη, διεθνής αλλαγή τάξη και απόσχιση 480 (σημ. 4)
υπονόμευσή του λόγω λαϊκής κυριαρχίας 228-9
Ηγέτης, Kennan George, πολιτική ηγεσία και διεθνής πολιτική 122
Ηθικά κριτήρια διεθνούς πολιτικής, ηθική κρίση
άλλο διακρατικά κριτήρια και άλλο ατομικά και παγκόσμια 150
ανάλυση διεθνών σχέσεων 33-4
ανάλυση διεθνών σχέσεων και ζητήματα δεοντολογίας 232
αντιθετικές θεωρήσεις περί ηθικής στις διεθνείς σχέσεις 182 κ.ε.
απορρέουν από εθνική-κρατική δομή 497
απουσιάζει ενιαία παγκόσμια κοινωνία 149
αταξική δικαιοσύνη 153 (σημ. 153)
ατομική και κοινωνική ηθική, θεώρηση Carr 181
ατομική και συλλογική, διάφορες θεωρήσεις 171 κ.ε.
ατομική-συλλογική και πολιτική οργάνωση 175
διαλεκτική σχέση ηθικών κρίσεων και ισχύος στις διεθνείς σχέσεις 161
διαμορφωτικές δυνάμεις 242-3
διεθνείς σπουδές 59 κ.ε.
διεθνείς σχέσεις και αίτια πολέμου 106 κ.ε.
διεθνές δίκαιο 155
διεθνές δίκαιο και Υπαρκτική ετερότητα-ελευθερία 452-3
διεθνής ηθική και εθνικές-κρατικές διαμορφώσεις 120
διεθνής ηθική προσδιορίζεται από κοινωνική δομή διεθνούς συστήματος 181
διεθνιστική vs κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένη 173-4
διεθνιστική-κοσμοπολίτικη θεώρηση 182
δύο αντιθετικές θεωρήσεις 173,150-1
έλλειμμα πολιτικής φιλοσοφίας διεθνών σχέσεων 91
ενδοκρατικά: κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένη και κοσμοθεωρητικά νομιμοποιημένη 175
ενδοκρατική και κοινωνικοί έλεγχοι και εξισορροπήσεις 160
εξομοιωτικά δόγματα: συνέπειες ανεξαρτήτως προθέσεων 232-3
επίπεδα ανάλυσης, συγκρίσεις και συναρτήσεις 159 κ.ε.
ετερότητα κοινωνιών και συλλογικό συμφέρον 103
ετερότητα κοινωνιών: διάσταση ατομικής με κοινωνική ηθική 299
ηθικά κριτήρια εξωτερικής πολιτικής 224
θρησκευτική ηθική πολύ γενική για να είναι ηθικοπρακτικά χρήσιμη 174
καταστατικός χαρακτήρας αξιώσεων συλλογικής ελευθερίας 213 κ.ε.
κοινωνική και ατομική 186 (σημ. 115)
κοινωνικοπολιτική συγκρότηση αιτιώδης 176
κοινωνικοπολιτικός vs μεταφυσικός προσδιορισμός 73
κριτήρια ηθικής διεθνούς πολιτικής, προσδιορισμός 184
κυριαρχία, κοσμοθεωρία και ηθική συγκρότηση 452
μεταφυσικά προσδιορισμένη 174
νεωτερική φιλοσοφία, ατομική vs κοινωνική ηθική 176 κ.ε.
οντολογικά θεμελιωμένα ηθικά κριτήρια 155 κ.ε.
οντολογικές θεμελιώσεις διεθνούς ηθικής 571
πίνακας ιστορικών διαμορφώσεων 114
πολεμικά επιχειρήματα και ενδοκρατική ζωή 160
πολιτικές δεσμεύσεις ηθικοπρακτικά χρήσιμες 175
πολιτικός ηγέτης, συλλογική ελευθερία και διεθνής πολιτική 122
πυρήνας προβληματισμού διεθνών σχέσεων 115 (σημ. 7)
συλλογική ελευθερία και εξομοιωτικές λογικές 444
συλλογικός κατ’ αλήθειαν βίος 160
συναρτάται με ηθικοκανονιστική και κοινωνική δομή κόσμου 314
συναρτάται με κοινωνική δομή του κόσμου 310
συναρτάται με την κοσμοθεωρητική και ηθικοκανονιστική δομή κόσμου 318
τυπικές λογικές και διεθνής ηθική 183
Υπαρκτική ετερότητα διαμορφωτική 224
Ηθικοκανιστική ετερότητα, John Rawls, Το Δίκαιο των Λαών 469 κ.ε.
Ηθικοκανονιστικές διαμορφώσεις, αξίωση συλλογικής ελευθερίας και εθνική ανεξαρτησία 134
Ηθικοκανονιστικές δομές,
ανθρώπινος υποκειμενισμός 42
αξιολογικά ουδέτερες θεωρίες vs κανονιστική σκέψη 453-4
αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας 199
αξίωση συλλογικής ελευθερίας και πολιτική κυριαρχία 241
άσκηση νομιμοποιημένης βίας 243
ατομική και συλλογική 68 κ.ε.
βαθύτερα αίτια ετερότητας 131
βαθύτερα αίτια κοινωνικοπολιτικής ετερότητας 128-30
βαθύτερες διαμορφωτικές δυνάμεις 230 κ.ε.
δημοκρατία-πόλεμος και επέμβαση 444-5
διαλεκτική σχέση με διεθνή τάξη 289
διαμορφωτικοί παράγοντες 120
διαχρονικές ηθικοκανονιστικές διαμορφώσεις 250
διεθνές σύστημα – θεμελιώδη χαρακτηριστικά 313 κ.ε.
Διεθνισμός-κοσμοπολιτισμός vs εθνική-κρατική δομή 238 κ.ε.
εθνικές-κρατικές ή παγκόσμιες; 204
εθνική-κρατική vs παγκόσμια και ενδιάμεσες αποχρώσεις 244
εποικοδόμημα ελεύθερου συλλογικού κατ’ αλήθειαν βίου 132
έπονται των αξιώσεων συλλογικής ελευθερίας 128-9,199
θεωρήσεις περί ηθικής 150
θεωρία διεθνών σχέσεων 161,393 κ.ε.
κλασικό σύστημα, συνέπειες για διεθνείς θεσμούς 225,265
κρίσιμα ερωτήματα για μια παγκόσμια κανονιστική δομή 239
μορφική ομοιότητα και ετερότητα περιεχομένου 129-30
νεότερη εποχή και διεθνείς σπουδές 295 κ.ε.
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 487 κ.ε.
παγκόσμιες: επάνοδος στη προπολιτική εποχή και στην βαρβαρότητα 200,485
περιεχόμενο εθνικής-κρατικής δομής 69
πολιτική οργάνωση εθνικά-κρατικά και παγκόσμια 177 κ.ε.
προεκτάσεις αξιώσεων συλλογικής ελευθερίας 225-6
προέκταση κοσμοθεωρητικού-ανθρωπολογικού υπόβαθρου 221
προσδιοριστικές διεθνούς τρόπου ζωής 292
συλλογική ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία 132 κ.ε.
συλλογική ελευθερία και κοσμοθεωρητική ετερότητα 102 κ.ε.
τάξη και δικαιοσύνη 494
Ηθικοκανονιστικό γεγονός, συναρτημένο με αξιώσεις συλλογικής ελευθερίας 290-1
Ηθικοφιλοσοφική ενότητα, ανύπαρκτη παγκόσμια 104
ΗΠΑ, δημοκρατία και πόλεμος 392-3 (σημ. 5)
ΗΠΑ, στρατηγική 19ο αιώνα 418
Ήπιος ηγεμονισμός, νεοφιλελεύθεροι 401,418
Θεοκρατικά δόγματα, άλλη όψη πολιτικής θεολογίας 221
Θεολογία, πολιτική θεολογία 110,146 (σημ. 57)
Θεός, φιλοσοφική διαμάχη για πνευματικά-αισθητά 221-2
Θεσμός ελευθερίας, θεσμοί ελευθερίας έθνους-κράτους, βλ. επίσης έθνος-κράτος
κριτικοί κονστρουκτιβιστές ως πολέμιοι 403
βασικές πτυχές ρεαλιστικών θεωριών 359 κ.ε.,362 κ.ε.
έθνος-κράτος,29,114,133,136,142,222,256-7,273 (σημ.41),373,532,595
Κυπριακή Δημοκρατία και σχέδιο Ανάν 406 (σημ. 27)
πολέμιοι εν Ελλάδι 426 (σημ. 49)
Θεωρία διεθνών σκέψης, βλ. επίσης Ανάλυση διεθνών σχέσεων και Διεθνείς σπουδές
αίτια, αιτιατά και αιτιώδεις σχέσεις 331
ανορθολογικοί συλλογισμοί 119
αντιδιαστολή με ιατρική 425
αντικείμενο και περιεχόμενο 323 κ.ε.,425 κ.ε.,545
αξιακό σύστημα αναλυτή 166
αξιοπιστία: συνάρτηση εξέτασης αιτίων πολέμου 329
απλουστευτικές ταξινομήσεις 352
άσχετοι και κατηγοριοποιήσεις, 356-8
ατυχής διαίρεση γνωστικών πεδίων 425
αυτάρεσκη ονοματολογία σχολών σκέψης 47 (σημ. 47)
βάσανο απλής λογικής 433
διανεμητική δικαιοσύνη κεντρικό ζήτημα 461
διαστρέβλωση θέσεων Θουκυδίδη 328-9
διεθνείς σπουδές 19
είναι η μελέτη των αιτίων πολέμου 324
εκατέρωθεν ασυμβίβαστες παραδοχές 485 κ.ε.
επιστημονικό υπόβαθρο Παραδοσιακού Παραδείγματος 321 κ.ε.
ηθικές θεμελιώσεις 92
θεώρημα διεθνών σχέσεων «αγαπάτε τους Άλλους» 410
κακόγουστες ταξινομήσεις Viotti-Kauppi πίνακας 6 409 κ.ε.
κεντρικά ζητήματα κοινωνικοπολιτικής οντολογίας 569
κοινωνικοπολιτική οντολογία 28
κριτήρια αξιοπιστίας-εγκυρότητας 115
μεταμφιεσμένες γνώμες και προπαγάνδες 330
μεταπρατικά αναμασήματα 32
να ακούγονται όλες οι απόψεις 399 (σημ. 23),402
ναρκοπέδιο φιλοσόφων 143 (σημ. 53)
οδηγίες καλής συμπεριφοράς 410
ολιστικές θεωρήσεις 163
ονοματολογία και σχολές σκέψης 402
οντολογικά θεμελιωμένη αναρχία-κυριαρχία 161
οριοθέτηση του πεδίου 64 κ.ε.
πολιτική στράτευση 446
πολιτική φιλοσοφία διεθνών σχέσεων 331
πολλαπλότητα ηθικοκανονιστικών συστημάτων 161
σημασία αξιόπιστης στρατηγικής ανάλυσης 612
στοχαστική διαφθορά 400-1
συγκρίσεις και συναρτήσεις 559 κ.ε.
συμβατότητα με αξιώσεις ελευθερίας-ανεξαρτησίας 274
συνεκτίμηση φασιστικών κειμένων 168
συνήθη επιστημονικά σφάλματα 508
συνύφανση πολιτικής και θεωρίας: νεοφιλελεύθεροι 398 κ.ε.,400
σχολές σκέψης και αργόσχολοι ακαδημαϊκοί 75
ταγοί κλάδου δύσκολο κατηγοριοποιηθούν 356-7
ταξινομήσεις σχολών σκέψης 20,46,391,352,408 (28),411,413,445,599
Υπαρκτική ετερότητα και συλλογική ελευθερία θεμελιώδη κριτήρια 418
υστερεί σε ζητήματα πολιτικής φιλοσοφίας 575
Θουκυδίδεια παράδοση,
Robert Gilpin 383
αξιολογικά ελεύθερες ρεαλιστικές θεωρίες 344
αξιολογική ουδετερότητα 27,214
κανονιστική αποκέντρωση δεδομένη 580 (σημ. 6)
μεταψυχροπολεμική εποχή 478 κ.ε.
Παραδοσιακό Παράδειγμα, 321 κ.ε.
ηθικές vs ηγεμονικές ερμηνείες 185
Θουκυδίδης 37,257,303
ανθρώπινη ετερότητα-φύση 368 κ.ε.
ανθρώπινη φύση 363 κ.ε.
άνιση ανάπτυξη 152
άνιση ανάπτυξη και διεύρυνση της ισχύος 210
διάλογος Μηλίων και Αθηναίων 331
διεθνολογική τσαρλατανιά 523
διεύρυνση ισχύος, άνιση ανάπτυξη, διλήμματα ασφαλείας 185 (σημ. 114)
ελευθερία και δύναμης 154
θεωρήσεις Gilpin 386
θεωρητικά εποικοδομήματα 575
ιστορική ανάλυση και διεθνείς σπουδές 615
κατανομή ισχύος στο κλασικό σύστημα 263
λόγοι ευρωστίας θουκυδίδειας παράδοσης 184
μεθοδολογία Πελοποννησιακού Πολέμου 63-4
οικουμενικός διεθνολόγος 635 (σημ. 88)
όσοι είναι ελεύθεροι το χρωστούν στη δύναμή τους 260,369
Πελοποννησιακός Πόλεμο 235,237,298,323,328 κ.ε.,337,478 (σημ. 2),553 κ.ε.,557
περιέχει σύνολο Παραδοσιακού Παραδείγματος 326,355 κ.ε.
ρήση περί ισχυρού και προσαρμογής αδυνάτου 605
στρατηγική ανάλυση 602
συμπέραινε πως αίτια πολέμου εγγενή 210 (σημ. 146)
σφαγή Μηλίων 261-2
υπόβαθρο Παραδοσιακού Παραδείγματος 326
υπόβαθρο Παραδοσιακού Παραδείγματος και στρατηγικής ανάλυσης 604
Θρησκευτική ηθική, θεμελίωση πολιτειακών δομών 174
Ιδεαλισμός, επαναφέρνει στην προπολιτική εποχή 444-5,485
Ιδεολογικές πεποιθήσεις, στρατευμένες δραστηριότητες 404 (σημ. 26)
Ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις,
«Άλλος» και οι διεθνείς σπουδές στην Ελλάδα 196
αμερικανική εξωτερική πολιτική 400 κ.ε.
διαφθορά ανάλυσης διεθνών σχέσεων 86
Ιδεώδες ανεξαρτησίας, κλασικό σύστημα 263 κ.ε.
Ιεραποστολικός ακτιβισμός, διεθνιστικός και κοσμοπολίτικος 325 (σημ. 3)
Ιησούς Χριστός, εξομοιωτικά δόγματα 119-20
Ιμπεριαλισμός, φασισμός διεθνών σχέσεων 29,156
Ινδία, ιστορία διεθνών σχέσεων 246 κ.ε.
Ινδοί, αγώνας ελευθερίας και χαρακτηρισμοί 216
Ινστιτούτα προτάσεων πολιτικής,
διεθνείς σπουδές 42
εκλεκτορικά σώματα και εκλογές καθηγητών 642 (σημ. 107),643
Ιούδες, αγώνες ελευθερίας 219
Ιράκ πόλεμος Μάρτιος-Απρίλιος 2003,
Rawls και κράτη εκτός νόμου 392 (σημ. 5)
αβάσιμες θεωρήσεις διεθνών σχέσεων δεκαετίας του 1990 108
αίτια και συνέπειες 512-3 (σημ. 37)
αίτια πολέμου και αδυναμίες συλλογικής ασφάλειας 307-8
αιτιολογήσεις στάσεων μικρότερων κρατών 186 (σημ. 115)
ακύρωση ΟΗΕ 457,496
αναδιανεμητικές συνέπειες 55
αξιώσεις ηγεμονίας 187
γεγονότα που προηγήθηκαν πολέμου 501 κ.ε.
δημοκρατία και πόλεμος 433-4,438,440
διανεμητική δικαιοσύνη 417 (σημ. 34)
διεθνείς θεσμοί εξαρτημένες μεταβλητές 335,417 (σημ. 34)
διεθνείς σπουδές 594-6
διεθνολογική τσαρλατανιά τυπικές θέσεις 520 κ.ε.
ΕΕ στάσεις και συμπεριφορές 529
έλλειμμα εξισορρόπησης ΗΠΑ 192
ελληνική εκδοχή του θεωρήματος περί δημοκρατίας και πολέμου 524 κ.ε.
ενθάρρυνση λόγω λανθασμένων αναλύσεων 194
εξαρτημένος χαρακτήρας συλλογικής ασφάλειας 363
εξουδετέρωση θεσμών συλλογικής ασφάλειας 415 (σημ. 31)
επαναστατικές-εξομοιωτικές θεωρήσεις 104-5
επεμβάσεις και ρόλος Συμβουλίου Ασφαλείας 313
επέμβαση και διδάγματα 121 (σημ. 15)
ιδεολογικοπολιτικές προκαταλήψεις αναλυτών δεκαετία του 1990 193
κατεδάφισε αδύναμες αναλύσεις διεθνών σχέσεων 528
κατέρριψε νομικισμό διεθνούς δικαίου 325
μεταμφιεσμένες ιδεολογικοπολιτικές εκλογικεύσεις 180 (σημ. 107)
νεκροταφείο αποτυχημένων θεωριών 161 (σημ. 85)
νεοφιλελεύθερη θεωρία 400
νομοτεχνικές vs διεθνολογικές ερμηνείες 498 κ.ε.
ΟΗΕ, ερμηνείες άρθρου 2 και κεφ. 7 487 (σημ. 13)
ορθός λόγος και αμερικανική πολιτική παράδοση 178
πλουτοπαραγωγικοί πόροι 41
στάσεις που τον ε