Παναγιώτης Ήφαιστος

Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές

Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών

www.ifestos.edu.gr  -- www.ifestosedu.gr  --  info@ifestosedu.gr  -- info@ifestos.edu.gr

Για μετάβαση στην κεντρική σελίδα, άνοιγμα σε άλλο παράθυρο, κλικ εδώ www.ifestos.edu.gr  ή www.ifestosedu.gr

ορατά και αόρατα

Τα περιεχόμενα της παρούσης σελίδας θα εστιάζονται σε ζητήματα που αφορούν την διεθνή πολιτική της ύστερης εποχής των οποίων τα αίτια δεν είναι γνωστά ή των οποίων δεν είναι ορατές όλες οι πτυχές. Ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των υπηρεσιών ασφαλείας των κρατών δραστηριοποιούνται στα παρασκήνια και υπονομευτικά, πιο συγκεκριμένα γεγονότα δεν είναι πάντοτε ορατά. Τυχαία γεγονότα, εν τούτοις, μπορούν να οδηγήσουν σε δημοσιοποίηση στοιχείων που φωτίζουν τις σκοτεινές πλευρές της διεθνούς πολιτικής της τρέχουσας ή ύστερης εποχής. Όταν παρέλθει αρκετός καιρός συνήθως έρχονται αρχεία και πληροφορίες στο φως που αποκαλύπτουν τα αίτια πολλών γεγονότων. Για επίκαιρα ζητήματα ο ακαδημαϊκός -αν και συχνά έχει βάσιμες ερμηνείες- δεν δικαιούται να τις δημοσιοποιεί γιατί δεν κατέχει επαρκή τεκμήρια πραγματολογικής θεμελίωσης. Γνωρίζω μερικές περιπτώσεις που θεμελιώνουν, χωρίς παρεκτροπή σε συνομωσιολογικές ερμηνείες, κάποια τουλάχιστον αίτια σημαντικών επίκαιρων διεθνών γεγονότων. Την δεκαετία του 1990 αποκαλύφθηκαν οι χρηματοδοτήσεις των "ειρηνιστών" την δεκαετία του 1970 και 1980. Όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση τα αρχεία της Ανατολικής Γερμανίας και των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών έδειξε ότι για πολλά ηγετικά στελέχη ο ειρηνισμός μεταφραζόταν σε ρούβλια. Η διαρροή της έκθεσης Nathan που αποκάλυψε τους σκοπούς των χρηματοδοτήσεων UNOPS που το 2002-4 προωθούσαν το φασιστοειδές σχέδιο Αναν, είναι μια ακόμη περίπτωση. Τα ζητήματα αυτά διερευνώνται σε άλλες σελίδες (Πλεκτάνη Αναν- Οι απαράδεκτες χρηματοδοτήσεις, "Yπόθεση Σόρος"). Εδώ θα παρατίθενται πληροφορίες και θα εκτίθενται αναλύσεις που αφορούν ζητήματα που βρίσκονται στα σύνορα μεταξύ ορατού και αοράτου. Αρχίζουμε με την τεκμηριωμένη ανάλυση ελληνοαμερικανικής ιστοσελίδας για το παρασκήνιο που οδήγησε στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου που διαίρεσε την Σερβία. Ο αναγνώστης θα αντιληφθεί την ύπαρξη ενός ευρύτερου σχεδιασμού που αφορά ζωτικά την Ελλάδα. Θα παραθέσουμε επίσης μερικές πληροφορίες για την "υπόθεση Fried".

Περιεχόμενα

Δευτέρα, 8 Νοεμβρίου 2010, Σκόπια: Το ‘ίδρυμα Σόρος’ πληρώνει δημοσιογράφους και εκδότες

25.7.2009. Εκκολαπτήρια γεννιτσάρων

30.11.2008. Οι ΗΠΑ ομολογούν χρηματισμό

28.7.2008. Καβγάς για τα αμερικάνικα δολάρια! - Πολλά τα εκατομμύρια dollars (M. Ιγνατίου)

14.7.2008. Το δώρο δόθηκε ... (Μ. Ιγνατίου) .

3.7.2008. Η "βοήθεια" των ΗΠΑ προς την Κύπρο

4.6.2008. Μιχάλη Ιγνατίου, Ποια είναι η αλήθεια; Και που τελειώνει το ψέμμα;

23.3.2008. Βαλκανια: Ποιοι και πως αποφασίζουν

23.3.2008.  Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Λόρενς Ιγκλμπέργκερ, βλέπει λύση στο Σκοπιανό και απορρίπτει την αναγνώριση του Κοσόβου

Υπόθεση Fried: "Με στο σχέδιο Αναν σερβίραμε την Κύπρο στην Τουρκία ...."

Δευτέρα, 8 Νοεμβρίου 2010, Σκόπια: Το ‘ίδρυμα Σόρος’ πληρώνει δημοσιογράφους και εκδότες

----------------------------------

Δευτέρα, 8 Νοεμβρίου 2010, Σκόπια: Το ‘ίδρυμα Σόρος’ πληρώνει δημοσιογράφους και εκδότες

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/11/blog-post_4380.html

Σημείωση Π. Ήφ. Το ζήτημα αρχής δεν είναι ποιους πληρώνει αλλά ότι αυτό το εξωπολιτικό ον το οποίο δεν τυγχάνει του παραμικρού κοινωνικού και πολιτικού ελέγχου παρεμβαίνει διανεμητικά στην ζωή των ανθρώπων ενδοκρατικά και διακρατικά.

Μισό εκατομμύριο ευρώ διέθεσε το ίδρυμα Σόρος στα μέσα ενημέρωσης της Βαρντάρσκας. Στη λίστα του, συμπεριλαμβάνονται δημοσιογράφοι και μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Όπως γράφει η σκοπιανή ‘Μπίζνες’ το τρέχον έτος δόθηκαν 310 χιλιάδες ευρώ σε τέσσερις δημοσιογράφους και ΜΚΟ για τη συμβολή τους στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Στο θέμα αυτό αναφέρεται σχετικά και το σκοπιανό ‘Κανάλ 5’:

«Ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων προορίζεται να δοθεί στην εκπαίδευση των νέων δημοσιογράφων, οι οποίοι στη συνέχεια προσλαμβάνονται σε εκδοτικά γραφεία των εθνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, υποβάλλοντας έκθεση για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως έχουν καταρτιστεί από το ίδρυμα Σόρος».
Για  το ίδιο θέμα θα γράψει σήμερα και το “ereporter” παρουσιάζοντας τις θέσεις του κόμματος του πρωθυπουργού, Γκρουέφκσι, VMRO-DPMNE, που το τελευταίο, θεωρεί πως ο Σόρος χρηματοδοτεί αντικυβερνητικούς δημοσιογράφους που επιδιώκουν την αλλαγή του ονόματος της χώρας.
«Τουλάχιστον 310.000 ευρώ στη διάρκεια του τρέχοντος χρόνου διέθεσε το ‘Soros Foundation’ των Σκοπίων σε δημοσιογράφους που ανήκουν στο ‘ΓΕΜ’ (Πολίτες για μια ευρωπαϊκή χώρα) οι οποίοι έχουν δεσμευθεί δημοσίως για την αλλαγή του ονόματος του κράτους»
«Στην οργάνωση αυτή», συνεχίζει το δημοσίευμα, «πρωτοστατεί ο εκτελεστικός διευθυντής του Σόρος, Βλάντιμιρ Μίλτσιν. Στους δημοσιογράφους συμπεριλαμβάνονται ο Μπράνκο Γκερόφσκι – αρχισυντάκτης της εφημερίδας ‘Spic’ ο Νίκολα Γκελέσκι, Ζάρκο Τραϊνόφσκι και ο Ρομπέρτο Μπελιτσάνετς.
» Φανταστείτε, ότι η οργάνωση αυτή διαμοίρασε 310.000 Ευρώ σε πέντε άτομα, δηλαδή, 60.000 ευρώ σε στον καθένα, που αντιστοιχεί με την αξία ενός μεγάλου διαμερίσματος στα Σκόπια».
Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος ότι πίσω από το ίδρυμα Σόρος βρίσκεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού ο επικεφαλής του ιδρύματος, Βλάντιμιρ Μίλτσιν, ήταν πρώην ανώτερος στέλεχος του κόμματος της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης, γράφει το δημοσίευμα.
Και θα καταλήξει η ανακοίνωση του VMRO-DPMNE :
«Αυτό που κάνει το Ίδρυμα Σόρος είναι απαράδεκτο για μια δημοκρατική κοινωνία»
 

-----------------------------------

25.7.2009  Εκκολαπτήρια γενίτσαρων

Posted: 25 Jul 2009 05:03 AM PDT

αναπαραγωγή από http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/07/blog-post_1315.html
«Έξι χρόνια τώρα κυκλοφορείτε ανάμεσά μας αόρατος. Προσεγγίσατε, παρασύρατε, κλονίσατε συνειδήσεις, γκρεμίσατε υπολήψεις. Πώς; Μοιράζοντας λεφτά, ταξίδια, υποσχέσεις, υποτροφίες για ένα απώτερο μέλλον. Διότι χρειαζόσασταν ονόματα ηχηρά, έντιμα και συμβολικά για το πλήθος, πολύτιμα και αναγκαία για τη μαζική συνείδηση. Και όλους που είχαν -ή ν’ αναπτύξουν- ένα ανάστημα, τους περάσατε από την προκρούστεια φορντιανή χορηγία. Όλοι κάτω. Για να μη βρούμε τίποτα όρθιο την ώρα της κρίσης. Γιατί το ξέρετε πως η κρίση θα 'ρθει…»
Η πιο πάνω παράγραφος είναι απόσπασμα από την ανοιχτή επιστολή της Λίλης Ζωγράφου προς τον αντιπρόεδρο του Ιδρύματος Φορντ (τον Γενάρη του 1973) στην Αθήνα, Μακνίλ Λάντρι. Ήταν ακόμα οι καιροί που μεσουρανούσε η χούντα.

25/07/2009 ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΦΡΥΔΑ*
Ήταν οι καιροί της εξορίας, της ισοπέδωσης και της εξαγοράς για χάρη των εγκληματικών οργάνων της. Και το Ford Foundation η άλλη όψη, η προβιά ανάμεσα στους απροστάτευτους Έλληνες. Και η προβιά εκείνη είχε ενσκήψει απροκάλυπτα μέσα στην ελληνική κοινωνία. Δίνοντας χρήματα και διευκολύνσεις σε ακαδημαϊκούς, σε δασκάλους και σε κάθε λογής δημιουργούς ή καλλιτέχνες, τους μυούσε ταυτόχρονα στις ενοχές, στον αποπροσανατολισμό και τον εξευτελισμό. Τους καθιστούσε συνεργούς στο έγκλημα της στήριξης της χούντας. Ώς την ημέρα της Κύπρου τον Ιούλη 1974.
Στην Κύπρο, στον κρανίου τόπο της κατοχής, του εποικισμού και της εκθεμελίωσης κάθε ίχνους πολιτισμού από τις ορδές της Ανατολίας και τους ντόπιους συνεργούς και κραυγαλέους δωσίλογους, το φαινόμενο των «Ιδρυμάτων Φορντ» (και καταλαβαίνετε τι εννοώ) της «επαναπροσέγγισης» και της δήθεν συμφιλίωσης, αλλά και του εκμαυλισμού ηθών και εθνικού ήθους αποτέλεσε, από το 1974 και μέχρι αυτή τη στιγμή, καθεστώς διάβρωσης και εξαγοράς κοινωνικών συνόλων και δημοσιογράφων.
Διεισέδυσε και διέβρωσε χώρους διανόησης και πανεπιστημιακών, όπως και συνειδήσεις. Εκπόρθησε κόμματα και κομματάρχες. Εξαγόρασε την ανοχή στην κατοχή και τον εποικισμό. Μοίρασε ρόλους και πόστα, και οικοδόμησε μέσω των εύπλαστων ψυχών νεαρών μαθητών, το αύριο του τσαντόρ και της μαντίλας του σκοταδισμού και της ανελευθερίας σκέψης. Μοιράζει υποτροφίες και πλούσιες επαναπροσεγγιστικές μαθητικές κατασκηνώσεις, σε χώρους ειδικά οργανωμένους για τον πνευματικό και εθνικό θάνατο της Νεολαίας. Ξέρετε όλοι -φαντάζομαι- τη USAID.
Ταυτόχρονα εξασφάλισε την ενεργό σιωπή και συνεργασία οργανωμένων θλιβερών κρατικών αμνών, που συμπράττουν και συσχεδιάζουν κοκορευόμενοι δηλητηριώδη εκπαιδευτικά δικοινοτικά λεγόμενα προγράμματα ή σεμινάρια μακριά από την πατρίδα, όπου νοθεύεται η έννοια της πατρίδας και όπου τελικά εκκολάπτονται οι νέοι γενίτσαροι της φυλής. Αυτοί, δηλαδή, που θα καθοδηγήσουν την κοινωνία στις αγκάλες της αιώνιας δουλοσύνης και του εθνικού εξανδραποδισμού. Εργολαβικώς και επ’ αμοιβή!
ΙΔΟΥ λοιπόν τα Ιδρύματα των σεμιναρίων και των ταμείων που ήδη λειτουργούν και ενόψει των νέων σχεδίων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ενότητάς της. Ιδού τα έργα τους, αθόρυβα ή κραυγαλέα, μα επικινδύνως αποτελεσματικά.
Και ο λαός, αποκαμωμένος και προδομένος -δεινοπαθών και μηδέποτε συνελθών- γεύεται σήμερα την άκραν ταπείνωση. Εξοικειωμένος (και εκ των έσω πληττόμενος) και αποδεχθείς την προπαγάνδα του δώσε-δώσε διά της λεγόμενης επανένωσης, έχει μετατραπεί σε ουρά ελέους και λύπησης στα διόδια της ντροπής, δίνοντας και τα τελευταία του πιστοποιητικά υποθήκευσης.
Το όραμα βρικολάκιασε. Και το νόστιμον ήμαρ εκπνέει καθημερινά στους αεροπορικούς διαύλους των «συνομιλιών», με τη φρούδα ελπίδα που του πουλούν οι σπιούνοι της φυλής, πως δεν θα υπάρξουν άλλοι πια βάρβαροι στα σύνορά μας. Μια οι βάρβαροι είναι ήδη εντός μας.
Υ.Γ. Τα ιδρύματα κατοχής ήδη εθριάμβευσαν. Και οι ένοχοι; Η αξία όμως της Πολιτείας είναι, σε τελική ανάλυση, η αξία των ατόμων που την απαρτίζουν. Είναι αντιληπτόν άραγε; Όταν οι οσφυοκάμπτες δεν τιμωρούνται, τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται. Τώρα ανενόχλητοι, κατά διαταγή, «πουλούν τη … λύση»!


*Πρόεδρος σωματείου «Ελεύθερο Μόρφου»
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

-----------------------

Οι ΗΠΑ ομολογούν χρηματισμό

Επίσημο έγγραφο με υπογραφή Κλόσον αναφέρεται στα... στόματα των ΗΠΑ για το σχέδιο Ανάν

Το Έθνος 30.11.2008 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8400&pubid=1930781

Tο Στέιτ Ντιπάρτμεντ δημιούργησε ειδικό ταμείο στην αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας, το οποίο ασχολείται με «ευαίσθητες πολιτικές δραστηριότητες» στην Κύπρο και ελέγχεται από τον εκάστοτε πρέσβη. Τα τελευταία χρόνια επενδύονταν ετησίως 15 εκ. δολ. για την υποστήριξη 4 προγραμμάτων απευθείας από την αμερικανική πρεσβεία.
Με το πρόγραμμα Bi-Communal Support Program, οι Αμερικανοί μπορούν να ασχοληθούν με «ευαίσθητες πολιτικές δραστηριότητες» ελεγχόμενες απευθείας από τον εκάστοτε πρέσβη.

Πρόκειται για το Bi-Communal Support Program (BSP), που συνήθως παρουσιάζεται από τους Αμερικανούς διπλωμάτες και τους δημοσιογράφους που τους εξυπηρετούν, ως ένα αθώο πρόγραμμα, το οποίο υποτίθεται πως έχει σχέση με την Παιδεία, την επαγγελματική ανάπτυξη και την εκπαίδευση (νέων) ηγετών. Αντίθετα απ ό,τι παρουσιάζεται, το πρόγραμμα αυτό χρησιμοποιείται ως εργαλείο επιβολής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Η αποκάλυψη περιέχεται σε αμερικανικό έγγραφο που χαρακτηρίζεται «ευαίσθητο» (sensitive) και υπογράφεται από τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία Μάικλ Κλόσον, ο οποίος αναμείχθηκε, με απαράδεκτο και αντιδιπλωματικό τρόπο, στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Κύπρου, προκαλώντας απανωτά διαβήματα της κυπριακής κυβέρνησης προς τον Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Ο κ. Κλόσον, που ηγήθηκε μίας αποτυχημένης προσπάθειας απαξίωσης Ελληνοκύπριων πολιτικών και δημοσιογράφων, αναφέρει στο συγκεκριμένο τηλεγράφημα, ημερομηνίας 27 Μαϊου 2003, σχεδόν 11 μήνες πριν από το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες τοποθετούν τα χρήματά τους εκεί που είναι το στόμα τους», τονίζοντας πως η οικονομική ενίσχυση (μέσω διαφόρων γνωστών και άγνωστων προγραμμάτων) «προσφέρει στην Αμερική ένα ποικίλο, ευέλικτο και περιεκτικό σετ εργαλείων με το οποίο θα προσεγγίσει Κύπριους οι οποίοι έχουν επιρροή για την επίτευξη πολιτικής διευθέτησης».

Στέλνουν μήνυμα
Ο κ. Κλόσον δημιούργησε και ένα άλλο Ταμείο, μέσω του οποίου έκλεινε συμβόλαια (contracts) με πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το έγγραφο είναι το μοναδικό -από τα εκατοντάδες που εξασφάλισαν ερευνητές και δημοσιογράφοι- το οποίο παραδόθηκε αυτούσιο, αν και δόθηκε -την ίδια ημέρα- και λογοκριμένο. Πιστεύεται ότι δημοσιοποιήθηκε λόγω λανθασμένων χειρισμών κατά τη διαδικασία λογοκρισίας από Αμερικανούς διπλωμάτες, αν και δεν αποκλείεται με την ενέργειά τους αυτή να προειδοποιούν εμμέσως Κύπριους πολιτικούς που συνεργάστηκαν μαζί τους.

«Ψαλίδι».Τα υπόλοιπα έγγραφα παραποιήθηκαν από «το ψαλίδι των λογοκριτών», ανάμεσά τους πρώην και νυν πρεσβευτές των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι υπηρέτησαν στην Αθήνα και τη Λευκωσία σε εποχές κρίσιμες για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Λίγες ημέρες πριν παραδοθούν τα έγγραφα, που εξασφαλίστηκαν με απόλυτα νόμιμο τρόπο, οι πρέσβεις Τόμας Μίλερ, Τσαρλς Ρις, Μάικλ Κλόσον και Ρόναλντ Σλίκερ, κατά παράβαση κάθε ηθικής, αρνήθηκαν να επιτρέψουν τη δημοσιοποίηση των εγγράφων, τα οποία στη διάρκεια της θητείας τους τα «έκοψαν και τα έραψαν» για να καλύψουν τις δραστηριότητες και την ανάμειξή τους στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου.

Τα έγγραφα που υπέστησαν άγρια λογοκρισία αφορούν την υπόθεση των Ιμίων, την ελληνική εσωτερική τρομοκρατία και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το Σκοπιανό, το σχέδιο Ανάν και τις άνευ προηγουμένου απειλές που εκτοξεύτηκαν εναντίον Κύπριων πολιτικών, τις συναντήσεις των Ελλήνων και Κύπριων υπουργών Εξωτερικών με τον Κόλιν Πάουελ και την Κοντολίζα Ράις, και τις συνεννοήσεις του Αμερικανού πρώην υπουργού με τον Αμπντουλάχ Γκιούλ για θέματα όπως το Κυπριακό και ο πόλεμος στο Ιράκ.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ο Φιλελεύθερος 30.11.2008 http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=552&id=593077  

Αποκαλυπτικό έγγραφο που υπογράφει ο πρώην πρέσβης στη Λευκωσία

Ταμείο για «ευαίσθητες δραστηριότητες»

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ANTAΠΟΚΡΙΣΗ ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δημιούργησε ειδικό ταμείο στην Αμερικανική Πρεσβεία της Λευκωσίας, το οποίο ασχολείται με «ευαίσθητες πολιτικές δραστηριότητες» στην Κύπρο και ελέγχεται από τον εκάστοτε πρέσβη. Πρόκειται για το Bi-Communal Support Program (BSP), που συνήθως παρουσιάζεται από τους Αμερικανούς διπλωμάτες και τους δημοσιογράφους που τους εξυπηρετούν, ως ένα αθώο πρόγραμμα, το οποίο υποτίθεται έχει σχέση με την παιδεία, την επαγγελματική ανάπτυξη και την εκπαίδευση (νέων) ηγετών. Αντίθετα απ' ό,τι παρουσιάζεται, το πρόγραμμα αυτό χρησιμοποιείται ως εργαλείο επιβολής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Η αποκάλυψη, περιέχεται σε αμερικανικό έγγραφο, που χαρακτηρίζεται «ευαίσθητο» (sensitive) και υπογράφεται από τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία, Μάικλ Κλόσσον, ο οποίος αναμείχθηκε με απαράδεκτο και αντιδιπλωματικό τρόπο, στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Κύπρου, προκαλώντας απανωτά διαβήματα της κυπριακής κυβέρνησης προς τον Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο κ. Κλόσσον, που ηγήθηκε μίας αποτυχημένης προσπάθειας απαξίωσης Ελληνοκυπρίων πολιτικών και δημοσιογράφων, αναφέρει στο συγκεκριμένο τηλεγράφημα, ημερομηνίας 27 Μαΐου 2003, σχεδόν 11 μήνες πριν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες τοποθετούν τα χρήματά τους εκεί που είναι το στόμα τους», τονίζοντας πως η οικονομική ενίσχυση (μέσω διαφόρων γνωστών και άγνωστων προγραμμάτων) «προσφέρει στην Αμερική ένα ποικίλο, ευέλικτο και περιεκτικό σετ εργαλείων με το οποίο θα προσεγγίσει Κύπριους οι οποίοι έχουν επιρροή για την επίτευξη πολιτικής διευθέτησης». Ο κ. Κλόσσον δημιούργησε και ένα άλλο ταμείο, μέσω του οποίου έκλεινε συμβόλαια (contracts) με πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το έγγραφο είναι το μοναδικό -από τα εκατοντάδες που εξασφάλισαν ερευνητές και δημοσιογράφοι- το οποίο παραδόθηκε αυτούσιο, αν και δόθηκε -την ίδια ημέρα- και λογοκριμένο. Πιστεύεται ότι δημοσιοποιήθηκε λόγω λανθασμένων χειρισμών κατά τη διαδικασία λογοκρισίας από Αμερικανούς διπλωμάτες, αν και δεν αποκλείεται με την ενέργειά τους αυτή, να προειδοποιούν εμμέσως Κύπριους πολιτικούς που συνεργάστηκαν μαζί τους. Τα υπόλοιπα έγγραφα παραποιήθηκαν από «το ψαλίδι των λογοκριτών», ανάμεσά τους πρώην και νυν πρεσβευτές των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι υπηρέτησαν στην Αθήνα και τη Λευκωσία σε εποχές κρίσιμες για την Ελλάδα και την Κύπρο. Λίγες ημέρες πριν παραδοθούν τα έγγραφα, που εξασφαλίστηκαν με απόλυτα νόμιμο τρόπο, οι πρέσβεις Τόμας Μίλερ, Τσαρλς Ρις, Μάικλ Κλόσσον και Ρόναλντ Σλίκερ, κατά παράβαση κάθε ηθικής, αρνήθηκαν να επιτρέψουν τη δημοσιοποίηση των εγγράφων, τα οποία στην διάρκεια της θητείας τους τα «έκοψαν και τα έρραψαν» για να καλύψουν τις δραστηριότητες και την ανάμειξή τους στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Τα έγγραφα που υπέστησαν άγρια λογοκρισία, αφορούν το σχέδιο Ανάν και τις άνευ προηγουμένου απειλές που εκτοξεύθηκαν εναντίον Κυπρίων πολιτικών, την υπόθεση των Ιμίων, την ελληνική εσωτερική τρομοκρατία, τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το Σκοπιανό, τις συναντήσεις των Ελλήνων και Κυπρίων υπουργών Εξωτερικών με τον Κόλιν Πάουελ και την Κοντολίζα Ράις, και τις συνεννοήσεις του Αμερικανού πρώην υπουργού με τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, για θέματα όπως το Κυπριακό και ο πόλεμος στο Ιράκ. Μία συνομιλία του κ. Πάουελ, με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Ιακώβου, κατά την οποία λέχθηκαν και «βαριές» κουβέντες, παραδόθηκε λογοκριμένη. Μόλις διαπιστώθηκε η λογοκρισία, υποβλήθηκαν εφέσεις στα αρμόδια τμήματα, οι οποίες αναμένεται να εξεταστούν τις επόμενες εβδομάδες. Πιστεύεται, όπως συνέβη σε άλλες παρόμοιες υποθέσεις, πως αρκετά από τα έγγραφα θα καταστούν αναγνώσιμα, αφού αφαιρεθούν τα ονόματα των συνομιλητών των Αμερικανών αξιωματούχων. Συγκεκριμένα, ο κ. Κλόσσον, που ευθύνεται για την αποτυχία της αμερικανικής πολιτικής αναφορικά με το σχέδιο Ανάν, έχει αναδειχθεί σε πρωταθλητή των λογοκριτών, αφού υπάρχει το όνομά του, στην πλειοψηφία των εγγράφων. Ο Αμερικανός πρέσβης προσπάθησε να εξαφανίσει κάθε στοιχείο των συναντήσεων και των συζητήσεων του με Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους πολιτικούς, δημοσιογράφους και παράγοντες της οικονομικής ζωής, οι οποίοι είχαν υποστηρίξει τις αμερικανικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες για διευθέτηση του Κυπριακού, μέσω του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν. Παραδοχή με ερωτηματικά για ευαίσθητες δραστηριότητες Παρ' όλα αυτά, αφήνει ίχνη, σε τηλεγράφημα που απέστειλε στον τότε υπουργό Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, που οδηγούν τους ερευνητές σε λογικά συμπεράσματα, καθώς χωρίς ντροπή παραδέχεται ότι στην Αμερικανική Πρεσβεία της Λευκωσίας δημιουργήθηκε ταμείο με αρμοδιότητα «ευαίσθητες πολιτικές δραστηριότητες». Η παραδοχή του προκαλεί πολλά ερωτηματικά, καθώς σε άλλες περιπτώσεις χωρών της Λατινικής Αμερικής, παρόμοια ταμεία χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγορά πολιτικών και άλλων παραγόντων της δημόσιας και οικονομικής ζωής. Η δημοσιοποίηση των εγγράφων, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από τη συγγραφή τους, χαρακτηρίστηκε ύποπτη, σε μία περίοδο όπου οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό κρέμονται από μία κλωστή και οι Αμερικανοί, σε περίπτωση νέου δημοψηφίσματος, θα χρειαστεί να στηριχθούν στους ίδιους ανθρώπους, που τους υποστήριξαν το 2004, ιδιαίτερα τα στελέχη και τους οπαδούς του Δημοκρατικού Συναγερμού.

------------------------

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

28.7.2008

Καβγάς για τα αμερικάνικα δολάρια! - Πολλά τα εκατομμύρια Dollars

e-reporter, http://orfni.blogspot.com/2008/07/dollars.html
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
Η πρώτη σύγκρουση μεταξύ της Λευκωσίας και της Ουάσιγκτον, από την εκλογή του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, σημειώθηκε τον περασμένο μήνα, με αφορμή τα εκατομμύρια που ξοδεύει ανεξέλεγκτα η USAID (United States Agency for International Development) στο νησί, χωρίς να δίνει λογαριασμό στην κυβέρνηση της Κύπρου, όπως είναι υποχρεωμένη από το αμερικανικό Κογκρέσο, που εγκρίνει τα κονδύλια.
Η διαμάχη ξεκίνησε από μία «αθώα» υποτίθεται πρωτοβουλία των «ανθρώπων» της USAID στην Κύπρο, που εξόργισε τους αρμοδίους κυβερνητικούς παράγοντες, και η οποία αφορούσε την αναστήλωση μίας εκκλησίας στα κατεχόμενα εδάφη της νήσου. Στη συνέχεια, οι Αμερικανοί προκήρυξαν μία θέση διευθυντή «στην τουρκική Κύπρο», όπως σημείωνε η ανακοίνωσή τους, με αποτέλεσμα «να ξεχειλίσει το ποτήρι», όπως τόνισε στο «Εθνος της Κυριακής» κυβερνητική πηγή της Λευκωσίας.
Με εντολή του κ. Χριστόφια, εστάλη αυστηρή επιστολή στον Αμερικανό πρέσβη στην Λευκωσία, Ρόναλντ Σλίκερ, από τον οποίο απαιτούνται άμεσα εξηγήσεις. Το «ΕτΚ» πληροφορήθηκε ότι ο πρέσβης απέστελε πάραυτα την επιστολή στην Ουάσιγκτον, υπόψιν της υπουργού Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράϊς και της Διεύθυνσης Νότιας Ευρώπης.
Για να προλάβει δυσάρεστες καταστάσεις, όπως αυτές που σημειώθηκαν πριν από το δημοψήφισμα, όταν με υπαιτιότητα της Ουάσιγκτον αφέθηκαν να αιωρούνται κατηγορίες για χρηματισμό εναντίον Κυπρίων πολιτών, υπογραμμίζεται στην επιστολή η ανάγκη υπογραφής Συμφωνίας Συναντίληψης, η οποία θα υποχρεώνει την USAID να ενημερώνει την κυπριακή κυβέρνηση για τον τρόπο διάθεσης εκατομμυρίων δολαρίων, ιδιαίτερα όσον αφορά τους αποδέκτες των χρημάτων. Η αμερικανική κυβέρνηση αρνήθηκε επανηλειμμένα να υπογράψει αυτή τη συμφωνία, όπως είναι υποχρεωμένη και δεσμευμένη με νόμο που ψήφισε το Κογκρέσο.
Στην επιστολή, αποκαλύπτεται μία τροπολογία, που «πέρασε» από το Κογκρέσο, και διατηρήθηκε μέχρι τώρα μυστική, για την υποχρέωση του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ να παραδώσει στην Βουλή και τη Γερουσία τους αποδέκτες αμερικανικών χρημάτων που εστάλησαν κατά καιρούς στην Κύπρο.

Ο κατάλογος αυτός δεν έχει αποσταλεί ακόμα από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, κατά παράβαση του σχετικού νόμου.

Το Κογκρέσο απαίτησε επίσης να λάβει κατάλογο με τα έργα που έγιναν, ενώ ζητά και εξηγήσεις για τον ρόλο που αυτά (τα έργα) έπαιξαν στην επανένωση της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Κογκρέσο ζητά αναλυτικό λογαριασμό για ποσά που ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια δολάρια.
Σημειώνεται ότι η USAID απάντησε πρόσφατα σε αιτήματα ερευνητών, που ενδιαφέρθηκαν για τον τρόπο διάθεσης των κονδυλίων της στην Κύπρο, λέγοντας ότι δεν διέθεσε χρήματα στο νησί, ενώ –την ίδια στιγμή- στην ιστοσελίδα της υπερηφανεύεται ότι έγιναν πολλά έργα με αμερικανικά δολάρια.

Η USAID θεωρεί υπεύθυνη την UNOPS για την διάθεση των κονδυλίων, επιρρίπτοντας σ’ αυτήν την ευθύνη για τυχόν παρατυπίες. Από το 1997 μέχρι το 2004, η αμερικανική κυβέρνηση έθεσε τον πακτωλό δολαρίων που διέθεσε για «την επανένωση της Κύπρου», υπό την αιγίδα των Ην. Εθνών, καθώς, με τον τρόπο αυτό, καθιστούσε απαγορευτική κάθε ενημέρωση της κυπριακής κυβέρνησης. Σε απόρρητο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στην Λευκωσία, περιγράφεται η απαράδεκτη μεθόδευση, όπως και ο εξαναγκασμός του πρώην βοηθού γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Κιέραν Πρέτεργκαστ, να αποδεχθεί τον διακανονισμό, με τρόπο ώστε να νομιμοποιείται η χορήγηση των κονδυλίων.
Στην επιστολή, ημερομηνίας 12 Ιουνίου 2008, που έστειλε το κυπριακό υπουργείο των Εξωτερικών στον κ. Σλίκερ, αναφέρονται τα εξής:
Θέμα: USAID
Σας γράφω αναφορικά με πληροφορία που λάβαμε σχετικά με δύο προγράμματα που επιχορηγούνται από την USAID στη Κύπρο. Συγκεκριμένα:
1). Το Τμήμα Αρχαιοτήτων εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του σχετικά με τις οικοδομικές εργασίες που γίνονται στην ιστορική Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου στην Αμμόχωστο και επιχορηγούνται απ’ το σχέδιο “Save” της USAID. Ούτε το Τμήμα Αρχαιοτήτων, ούτε το υπουργείο Εξωτερικών διαβουλεύθησαν ή ενημερώθησαν για τα σχέδια αυτά πριν ξεκινήσουν, δεν έλαβαν καν πληροφόρηση για τις οικοδομικές εργασίες. Για την ακρίβεια, το Τμήμα Αρχαιοτήτων ενημέρωσε το υπουργείο Εξωτερικών αφού το πληροφορήθηκε από τα επισυναπτόμενα δημοσιεύματα του Τύπου.
2). Η κήρυξη θέσης εργασίας (επισύναψη 2) για την θέση του Διευθυντή της Ακαδημίας Επιμορφωτικής Ανάπτυξης, «που στοχεύει στην υποστήριξη μιας υπεύθυνης οικονομικής ανάπτυξης στη Τουρκική Κύπρο». Πέρα απ’ την απαράδεκτη ωρολογία που χρησιμοποιήθηκε, διερωτάται κανείς αν το συγκεκριμένο αυτό πρόγραμμα είναι στην ίδια γραμμή με τους στόχους της USAID όσον αφορά στην «επανένωση του νησιού» και στη προώθηση ειρήνης και συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
Δυστυχώς, η συνάντηση στο υπουργείο Εξωτερικών στη Λευκωσία με τους αντιπροσώπους της USAID, στις 11 Δεκεμβρίου του 2007 δεν απέδωσε ουσιώδεις διαβουλεύσεις με τη Κυβέρνηση της Κύπρου. Η Κυβέρνηση της Κύπρου αδυνατεί να ενημερώσει την Αμερικανική Πρεσβεία στη Λευκωσία δεδομένου οτι δεν έχει λάβει καμία σημαντική πληροφορία, ούτε κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ούτε και μετά απ’ αυτήν. Περιμένουμε κάποιες διευκρινήσεις σχετικά με τα θέματα που συζητήθησαν τότε, ώστε να αποφύγουμε παρόμοιες καταστάσεις όπου ενημερωνόμαστε για τις δραστηριότητες της USAID στις κατεχόμενες περιοχές μέσω δημοσιευμάτων του Τύπου, όπως στη περίπτωση των οικοδομικών εργασιών στην ιστορική εκκλησία των Αγ. Πέτρου και Παύλου
Σε εκείνη τη συνάντηση είχαμε επιμείνει να καταλήξουμε σε ένα Μνημόνιο Συναντίληψης με την USAID προκειμένου να προωθήσουμε τον μηχανισμό ώστε οι διαβουλεύσεις μας να είναι πιο ουσιώδεις. Δυστυχώς, η USAID απέρριψε την ιδέα, λέγοντας οτι ένα τέτοιο Μνημόνιο Συναντίληψης θα προκαλούσε δυσανασχέτηση και θα καθυστερούσε τα προγράμματα.
Παρ’ όλα αυτά, η Κυβέρνηση της Κύπρου ελπίζει ακόμα οτι ένα Μνημόνιο Συναντίληψης μπορεί να επιτευχθεί στο άμεσο μέλλον με την USAID. Ένα μνημόνιο που θα κάνει δυνατή τη διαφάνεια και τη σωστή διαβούλευση, και την εξασφάλιση οτι τα προγράμματα αυτά όντως «στοχεύουν στην επανασύνδεση του νησιού και είναι σχεδιασμένα ώστε να μειώσουν την ένταση και να προωθήσουν την ειρήνη και την συνεργασία μεταξύ των δύο κοινοτήτων της Κύπρου».
Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε την ανάγκη ώστε όλες αυτές οι διαβουλεύσεις να λαμβάνουν χώρα απ’ το αρχικό στάδιο. Μια τέτοια συζήτηση θα βοηθήσει να αποφύγουμε να συμπέσουμε με προγράμματα που επιχορηγούνται απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση, την European Economic Area, και από άλλες χώρες ή παγκόσμιους οργανισμούς.
Οι Τεχνικές επιτροπές που καθιερώθηκαν μετα τις Συμφωνίες της 8ης Ιουλίου 2006 και της 21ης Μαρτίου 2008 μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων, σκοπεύουν να συζητήσουν καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων. Τα προγράμματα της USAID «στοχεύουν στην επανασύνδεση του νησιού και είναι σχεδιασμένα ώστε να μειώσουν την ένταση και να προωθήσουν την ειρήνη και συνεργασία μεταξύ των δύο κοινοτήτων της Κύπρου». Άρα λοιπόν, δεδομένου και της ευαίσθητης περιόδου στην οποία βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις, η ανάγκη για διαβουλεύσεις και διαφάνεια είναι ακόμα πιο σημαντική προκειμένου να εξασφαλίσουμε οτι οι τεχνικές επιτροπές θα συζητήσουν θέματα εν πληρη γνώση του τι συμβαίνει στο έδαφος. Τα μελλοντικά προγράμματα της USAID ή αυτά τα οποία εφαρμόζονται αυτή τη στιγμή, μπορεί να επηρεάσουν θέματα τα οποία θα συζητηθούν και θα διαπραγματευτούν στο άμεσο μέλλον. Για το λόγο αυτό, οι δραστηριότητες της USAID δεν πρέπει να προκαταλαμβάνουν το αποτέλεσμα καμίας διαπραγματεύσης του Κυπριακού ζητήματος.
Επιπλέον, τα προγράμματα της USAID δεν πρέπει να δημιουργούν ούτε να στηρίζουν πολιτικά ιδρύματα ή δραστηριότητες της παράνομης και εξαρτημένης τοπικής διοίκησης της Τουρκίας στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, τα οποία δεν είναι αναγνωρισμένα από την Διεθνή Κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Προκειμένου να αποφύγουμε μελλοντικά προβλήματα όσον αφορά στο θέμα αυτό, η Κυβέρνηση επιμένει στη πρόταση της να αποφασιστεί ένα Μνημόνιο Συναντίληψης με την USAID όσον αφορά στη χρήση των αμερικανικών επιχορηγήσεων στη Κύπρο, το συντομότερο δυνατόν. Για το σκοπό αυτό θεωρούμε πολύ χρήσιμη και τη γλώσσα που χρησιμοποίησε το Κογκρέσο στην περυσινή έκθεση κατανομής (κονδυλίων), που απαιτούσε από το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ να αποστείλει στο Κογκρέσο έκθεση για τις δεσμεύσεις και τις δαπάνες όλων των διμερών επιχορηγήσεων που δόθησαν για τη Κύπρο, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έλαβαν τις επιχορηγήσεις, την χρησιμότητα και τον ρόλο τους στην υποστήριξη της επανένωσης του νησιού.
Επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω οτι ο μοναδικός μας στόχος είναι να βελτιώσουμε τη συνεργασία και τις διαβουλεύσεις μεταξύ των πλευρών.
Όπως πάντα, είμαι στη διάθεση σας για επιπρόσθετες διευκρινήσεις ή πληροφορίες, και ελπίζω οτι σύντομα θα συναντηθούμε προκειμένου να συζητήσουμε πιο αναλυτικά αυτά τα θέματα".

Ασχετο: Μήπως η Ελληνική Κυβέρνηση γνωρίζει"κάτι" για την ταμπακιέρα; Ποιοί δηλαδή Ελληνες (κάθε είδους) έγιναν αποδέκτες των αμερικανικών κονδυλίων ώστε να μας πείσουν για την αναγκαιότητα και την χρησιμότητα της αμερικάνικης πολιτικής για το...καλό μας;

---------------------------------

Το δώρο δόθηκε

Ο Αμερικανός ΥΦΕΞ είχε την ευκαιρία να πει την αλήθεια και δεν το έπραξε.

Ο κ. Κρίστοφερ είπε πως «η Τουρκία σάς πρόδωσε, η Κύπρος και η Ελλάδα σάς υποστήριξαν» (στον πόλεμο εναντίον του Σαντάμ Χουσεϊν).

TOY ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Ο υφυπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντάνιελ Φριντ, ερωτήθηκε την περασμένη Δευτέρα στη Λευκωσία, για μία άκρως ενοχλητική δήλωση που του αποδίδεται τα τελευταία 4 με 5 χρόνια, και η οποία διχάζει τους υποστηρικτές και τους πολέμιους του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία, Αρη Ανάγνου, σε συγκεντρώσεις ομογενών στην Ουάσιγκτον, ο κ. Φριντ είχε αποκαλύψει πως το κείμενο του πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ ήταν ένα «δώρο» προς την Τουρκία για να υποστηρίξει την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Περίπου το ίδιο, αν όχι χειρότερο, είπε και η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Ελίζαμπεθ Τζόουνς. Μιλώντας σε τουρκικό ακροατήριο, στις 6 Ιουνίου 2005, υπογράμμισε: «Η Κύπρος υπήρξε ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για τις Ην. Πολιτείες. Υιοθετήσαμε τη θέση ότι η διεθνής εικόνα της Τουρκίας αναφορικά με την Κύπρο έπρεπε ν' αλλάξει. Η Τουρκία πρέπει να θεωρείται το καλό παιδί στο θέμα της Κύπρου αλλάζοντας έτσι τις υφιστάμενες παραστάσεις του κόσμου. Αναγνωρίζουμε την καλή δουλειά που έκανε η Τουρκία στο Κυπριακό. Διότι η Κύπρος, με ή χωρίς τη λύση, δεν πρέπει να δημιουργεί κωλύματα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η Κύπρος δεν πρέπει να θεωρείται πρόβλημα αναφορικά με τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Ο Αμερικανός υφυπουργός, που διακρίνεται για την ωμότητα και την ευθύτητά του -το ομολογούν ακόμα και αυτοί που διαφωνούν μαζί του- απάντησε ότι ''αυτό είναι το πιο γελοίο δημοσίευμα που έχω δει για αρκετά χρόνια''. Μάλιστα, το κυπριακό κρατικό πρακτορείο ΚΥΠΕ έγραψε ότι ο κ. Φριντ διαβεβαίωσε ότι δεν είπε ποτέ τέτοιο πράγμα, ούτε το σκέφτηκε και πρόσθεσε: ''Είναι γελοία σκέψη και ευτυχώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα''. Ο ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είχε μία μεγάλη ευκαιρία να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, και δεν το έπραξε... Αντίθετα, κατέφυγε στον «πολιτισμό της μισής αλήθειας», μία πρακτική η οποία παρατηρήθηκε με την άφιξη των νεοσυντηρητικών στην Ουάσιγκτον, και έχει ως βασική της αρχή, την άτακτη υποχώρηση όταν η πολιτική, οι δηλώσεις και οι τοποθετήσεις συναντούν έντονη αντίδραση. Μπορούσε κάλλιστα να πει, ότι είχε συζητήσεις, το 2003 και το 2004, με ομάδα Ελληνοαμερικανών, παρουσία δημοσιογράφων, οι οποίες έγιναν υπό τον όρο να μην αποκαλυφθεί ποτέ το περιεχόμενό τους. Αυτή ήταν η συμφωνία μεταξύ του λομπίστα Εντι Μανάτου, ηγετικών στελεχών της ΠΣΕΚΑ και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, στο οποίο υπηρετούσε ο σημερινός υφυπουργός Εξωτερικών. Συμφωνήθηκε να δοθεί η ευκαιρία στον κ. Φριντ, να «τα πει έξω από τα δόντια», χωρίς δημοσιότητα και παρεξηγήσεις. Αλλωστε, στις 24 Φεβρουαρίου 2003, σε ενημέρωση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ειπώθηκαν ακριβώς τα ίδια, που κατέγραψε δύο μέρες μετά η εφημερίδα Financial Times: «Ανώτεροι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπους εισηγήθηκαν μία βελτιωμένη συμφωνία του πακέτου του ΟΗΕ για τη Βόρεια Κύπρο, ως ανταπόδοση για τη συνεργασία της Τουρκίας στον αμερικανικό πόλεμο εναντίον του Ιράκ», σημείωνε η δημοσιογράφος Judy Dempsey. Ο κ. Φριντ είχε κάθε δικαίωμα να κατηγορήσει και να καταγγείλει αυτόν που διέρρευσε τις δηλώσεις του. Μάλιστα, πριν αρχίσει η κλειστή συνεδρίαση, ο κ. Μάικ Μανάτος, εκ των οργανωτών του συνεδρίου, είχε τονίσει πως όσοι δεν μπορούσαν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό, θα έπρεπε να αποχωρήσουν. Μερικοί σύνεδροι, και δημοσιογράφοι, προτίμησαν να εξέλθουν της αίθουσας. Θα ήταν δικαιολογημένος και θα του έβγαζα το καπέλο, εάν απαντούσε στη δημοσιογράφο της βρετανόφωνης εφημερίδας που του υπέβαλε το ερώτημα, ότι δεν θυμόταν καν τέτοιες συγκεντρώσεις. Είχε δικαίωμα να το πράξει, αφού αυτό ακριβώς συμφωνήθηκε. Ακόμα, ο κ. Φριντ, θα κέρδιζε πολλούς πόντους, εάν έλεγε πως «δεν είπα ακριβώς αυτό», αν και μιλούσε ενώπιον αρκετών Ελληνοαμερικανών, Ελληνοκυπρίων από τη Βρετανία και την Κύπρο, διπλωματών και Ελλήνων βουλευτών. Ετσι θα «καθάριζε» χωρίς να καταφύγει στην αδυναμία της αναλήθειας. Ομως, ο Αμερικανός υφυπουργός προτίμησε να μην πει την αλήθεια. Στη δύση της καριέρας του ως αξιωματούχου της κυβέρνησης Μπους, ο κ. Φριντ δέχθηκε να παίξει ένα παιγνίδι, για λόγους που εξυπηρετούν πολιτικά συμφέροντα των ανθρώπων που μέχρι σήμερα επιμένουν στην επαναφορά του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν. Βέβαια, είναι κάτι που επιθυμούσε διακαώς και ο ίδιος, αν και εσχάτως έχει αλλάξει γνώμη. Το παιγνίδι αυτό αποδείχθηκε παγίδα για τον Αμερικανό υφυπουργό, και σίγουρα θα του χάλασε τη διάθεση. Η επίμαχη δήλωση έγινε. Δύο φορές, όχι μία. Τον άκουσαν αποσβολωμένοι όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα, αρκετοί εκ των οποίων είναι προσωπικοί φίλοι του κ. Φριντ. Αρα, δεν έχουν και λόγο να τον σταυρώσουν. Από την στιγμή που ο Αμερικανός υφυπουργός έπαιξε το παιγνίδι-παγίδα που του έστησε ο ελληνόφωνος μηχανισμός του Ματτ Πάλμερ (Αμερικανός διπλωμάτης που υπηρετούσε στην πρεσβεία της Λευκωσίας την εποχή του σχεδίου Ανάν), όσοι δεσμεύτηκαν να μην μιλήσουν ποτέ για το περιεχόμενο εκείνης της ομιλίας-διάλεξης του κ. Φριντ, ουσιαστικά απελευθερώνονται και δικαιούνται να καταθέσουν τη μαρτυρία τους. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Ανάγνος έσπασε το εμπάργκο -και κακώς το έπραξε. Δεν είχε δικαίωμα να το παραβιάσει, αφού συμφώνησε και αποδέχθηκε την off the record ενημέρωση. Αλλά και ο ίδιος ο Αμερικανός υφυπουργός, με την αναιμική διάψευσή του, εξυπηρέτησε, χωρίς να το αντιληφθεί, και δικαίωσε τους αντιπάλους του. Οι παρόντες Ελληνες και Κύπριοι διπλωμάτες έστειλαν αναφορές στις κυβερνήσεις τους. Μάλιστα, ένας εξ αυτών σχολίαζε ότι ο κ. Φριντ, που δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του, ανέπτυξε με ωμότητα την αμερικανική πολιτική έναντι της Κύπρου. Ηγετικοί παράγοντες της Ομογένειας της Αμερικής, του εξέφρασαν μεγαλοφώνως την απογοήτευσή τους. Οι Ελληνες βουλευτές που ήταν παρόντες, έκαναν γνωστή την οργή τους. Ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ τόνισε πως «η Τουρκία σάς πρόδωσε, η Κύπρος και η Ελλάδα σάς υποστήριξαν» (στον πόλεμο εναντίον του Σαντάμ Χουσεϊν). Ο κ. Φριντ είχε και έναν έντονο διάλογο με τον κ. Ανάγνο, τον οποίο αποκλείεται να ξέχασε. Η αίθουσα είχε γίνει ζούγκλα... ''Aυτό είναι το πιο γελοίο δημοσίευμα που έχω δει για αρκετά χρόνια" δήλωσε ο Φριντ όταν κλήθηκε να σχολιάσει τη δήλωση ότι το Σχέδιο Ανάν ήταν ένα «δώρο» προς την Τουρκία για να υποστηρίξει την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Ο Φριντ διαψεύδει τη δήλωση που αποδίδεται, ωστόσο διαψεύδεται από δεκάδες παρόντες μάρτυρες. Κρύφτηκε πίσω από το off the record Ο κ. Φριντ, προτίμησε να κρυφθεί πίσω από το off the record που όντως συμφωνήθηκε. Προσωπικά, δεν έχω σπάσει κανένα εμπάργκο στην 30χρονη καριέρα μου. Προκλήθηκα και για το θέμα της δήλωσης του κ. Φριντ... Προκλήθηκα και για το θέμα της χορήγησης χρημάτων από την USAID και την αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας. Δεν μίλησα. Ομως, από την στιγμή που ο Αμερικανός υφυπουργός επέλεξε να βγάλει τρελούς διπλωμάτες, Ελληνες βουλευτές, παράγοντες της Ομογένειας, και δημοσιογράφους, ουδείς μπορεί να σιωπήσει. Η δήλωση του κ. Φριντ, όχι μόνο έγινε, αλλά ήταν και χειρότερη απ' ό,τι παρουσιάστηκε. Αλλωστε, στην ίδια συγκέντρωση, Αμερικανοί αξιωματούχοι κάρφωσαν και Κύπριους πολιτικούς, δίνοντας τα ονόματά τους, ότι δήθεν τους διαβεβαίωναν πως το σχέδιο Ανάν είναι εξαιρετική και δίκαιη εργασία και ότι θα υποστηριζόταν από την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων. Είμαι βέβαιος πως το σημείωμα αυτό, θα προκαλέσει την οργή του ελληνόφωνου μηχανισμού που έστησε στη Λευκωσία ο Αμερικανός διπλωμάτης, Ματτ Πάλμερ. Ας πιουν ξύδι... Ο ίδιος μηχανισμός, θα επιχειρήσει σύντομα να «δικαιώσει» τους Αμερικανούς για το πραξικόπημα, αφού ετοιμάζει άρθρα με κεντρική ιδέα ότι δεν στοιχειοθετείται η ανάμειξη των Ηνωμένων Πολιτειών στην ανατροπή του Μακαρίου, ενέργεια που έδωσε στην Τουρκία τη δικαιολογία που αναζητούσε για να εισβάλει στην Κύπρο. Ο,τι και να πράξουν, η αλήθεια δεν νερώνεται... Δυστυχώς, το σχέδιο Ανάν, όπως ομολόγησε ο κ. Φριντ στις off the record ενημερώσεις των ηγετών της Ομογένειας, ήταν ένα «δώρο» για την Αγκυρα, η οποία την περίοδο του πολέμου στο Ιράκ, εξευτέλισε την Αμερική, την κορόιδεψε και ανάγκασε χιλιάδες στρατιώτες της να κοιμούνται για 60 μέρες στα πλοία, αρνούμενη να τους επιτρέψει ακόμα και να κάνουν ένα περίπατο στο έδαφός της... Εάν δημοσιοποιείτο η ενημέρωση.. Τι έλεγαν οι Αμερικανοί στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις προεδρικές: Σημείωση: Την περασμένη Τετάρτη, 9 Ιουλίου 2008, στις 5 το απόγευμα, πέντε δημοσιογράφοι, τρεις Ελληνες και δύο Ελληνοκύπριοι, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση ανώτερου αξιωματούχου -εστάλη με ηλεκτρονικό μήνυμα (e-mail)- ο οποίος επιθυμούσε να τους ενημερώσει για σοβαρό εθνικό θέμα. Οταν έφτασαν στο γραφείο του, σε πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, πληροφορήθηκαν ότι δεν είχαν δικαίωμα να μεταδώσουν ή να γράψουν οτιδήποτε για τη συνάντηση-ενημέρωση. Αποδέχθηκαν τον όρο. Ομως, τι θα συμβεί εάν ένας εκ των πέντε δημοσιογράφων, αθετήσει την υπόσχεση που έδωσε και μεταδώσει τα διαμειφθέντα; Ο ανώτερος αξιωματούχος θα δηλώσει πως δεν έγινε ποτέ τέτοια ενημέρωση... Και θα έχει όλο το δίκιο με το μέρος του, αν και θα ψεύδεται ασύστολα... Υστερόγραφο: Στη χριστουγεννιάτικη εορτή της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, οι δημοσιογράφοι είχαν την ευκαιρία να τα πουν με τον κ. Φριντ, αλλά και τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, Τζον Νεγρεπόντε. Πιστεύω πως η αποκάλυψη του περιεχομένου της συζήτησης, πριν από τις κυπριακές προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου, θα τίναζε στον αέρα το πολιτικό σκηνικό της Κύπρου. Και μένω εδώ...

---------------------------------

Εισαγωγή Π. Ήφ. Όσοι ακόμη διαθέτουν λίγο ορθολογισμό θα πρέπει, ο καθένας στον τομέα του (ακαδημαϊκοί στην έρευνα, πολιτικοί στο κοινοβούλιο, αρμόδια υπουργεία και ενδεχομένως οι  υπηρεσίες ασφαλείας) να διερευνήσουν σοβαρά την νέα πηγή ανορθολογισμού που λέγεται διεθνικοί ΜΚΟ και που ο καθείς βλέπει πλέον πως πρόκειται για εξαρτημένη μεταβλητή της (πιο βρωμερής) ισχύος. Είναι συχνά μεταμφίεση των γερακιών που θρέφουν τα αίτια πολέμου και που εμφανίζονται ως περιστερές, κατ' ουσίαν, όμως, είναι εργαλείο ηγεμονικής ισχύος, ανελεύθερων πρακτικών και διαβρώσεων του διεθνούς δικαίου.  Είναι, όπως ξανάγραψα, εξωπολιτικοί, δηλαδή βαρβαρικοί δρώντες. Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο ζήτημα της πολιτικής θεωρίας (των διεθνών σχέσεων). ¨Οπως πάντα, το άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου, είναι διεισδυτικό και αληθινό.

Η "βοήθεια" των ΗΠΑ προς την Κύπρο

Sent: Thursday, July 03, 2008 4:42 PM

Subject: Η "βοήθεια" των ΗΠΑ προς την Κύπρο

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Η αρνητική στάση των «κατασκευαστών» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο Κυπριακό και το Σκοπιανό, δεν επιτρέπει αισιοδοξία για την δίκαιη διευθέτησή τους. Αντίθετα, όσο καλή θέληση και αν επιδείξουν η Αθήνα και η Λευκωσία, η σημερινή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών θα προσπαθήσει να επιλύσει τα δύο εθνικά θέματα με τρόπο που δεν θα εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου. Γι' αυτό, ίσως είναι προτιμότερο να επιδιωχθεί το «πάγωμα» των διαδικασιών, μέχρι την εκλογή του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου. Οσοι παρακολούθησαν από κοντά την αμερικανική διαδρομή στο Κυπριακό, με παρεμβάσεις στο όνομα των ...ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τρόμο ανακαλύπτουν πως οι ίδιες συμπεριφορές παρατηρούνται στη Θράκη και σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας. Εχουν δημιουργηθεί δεκάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), που δεν είναι καν καταγραμμένες στα αρμόδια υπουργεία και οι οποίες εξαφανίζονται εντελώς ξαφνικά όπως εμφανίζονται, αφού στο μεταξύ έχουν υπογράψει κείμενα εναντίον της Ελλάδας, όπως παλαιότερα έπρατταν στην Κύπρο. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανά τον κόσμο ΜΚΟ, δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπίσουν τις «οργανώσεις ειρήνης», που στήριζε η πρώην Σοβιετική Ενωση, και το 90 και πλέον τοις εκατόν ενισχύεται από την Ουάσιγκτον, αν και μερικά «οικονομικά βάρη» ανέλαβαν εσχάτως η Ευρωπαϊκή Ενωση και η κυβέρνηση της Γερμανίας. Ερευνητές στην αμερικανική πρωτεύουσα ανακάλυψαν μία «απόρρητη» ομιλία του προέδρου Τζορτζ Μπους σε κλειστή συνεδρίαση που οργάνωσε η περίφημη USAID, παρουσία του πρώην διευθυντή της Αντριου Νάτσιου. Στην ομιλία αυτή, και σε έντονο ύφος, ο κ. Μπους υπενθύμισε πως οι ΜΚΟ είναι προέκταση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Απευθυνόμενος στον κ. Νάτσιο, ο οποίος εγκατέλειψε άρον-άρον τη θέση του χωρίς ποτέ να αναφέρει τους πραγματικούς λόγους, ο Αμερικανός ηγέτης ζήτησε να κόβεται η οικονομική ενίσχυση στις ΜΚΟ, οι οποίες δεν υποστηρίζουν με ακρίβεια και επάρκεια την στρατηγική των Ην. Πολιτειών. Είναι σημαντικό και πρέπει να καταγραφεί, ότι για τα χρήματα της USAID που παρουσιάζονται ως οικονομική βοήθεια προς την Κύπρο, χρησιμοποιούνται ως «οχήματα», μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες ξεφυτρώνουν στο νησί όπως τα μανιτάρια. Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί ανησυχητικά οι καταγγελίες εναντίον της Ελλάδας, που αφορούν την δήθεν κάκιστη ελληνική συμπεριφορά έναντι των μουσουλμάνων της Θράκης και της ανύπαρκτης «μακεδονικής μειονότητας» στη βόρεια Ελλάδα. Αν ερευνήσει κανείς το ποιόν αυτών που καταγγέλλουν την Αθήνα, θα ανακαλύψει πως πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι απλά εμφανίζονται ως μέλη διαφορετικών οργανώσεων. Προβλέπω ότι εάν δεν υπάρχει αντίδραση, σύντομα το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών, θα εξαναγκαστεί να δημιουργήσει ειδική υπηρεσία για να αντιμετωπίσει αυτή την καταιγίδα απαράδεκτων καταγγελιών, που ξεκινούν από Ελληνες «πολίτες του κόσμου» και υποστηρίζονται με πάθος από την Ουάσιγκτον. Είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία των καταγγελιών αυτών βρίσκει απήχηση στους αρμοδίους του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, που ασχολούνται με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Ας ασχοληθεί με το θέμα η κ. Μπακογιάννη, για να μην βρεθεί προ εκπλήξεως, όπως βρέθηκε το 2004 η πολιτική ηγεσία της Κύπρου, η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει πράξει τίποτα απολύτως για να αντιμετωπίσει τη νέα λαίλαπα ποικίλων παρεμβάσεων που αναμένεται τους επόμενους μήνες. Αμερικανοί γερουσιαστές και βουλευτές, με δική τους πρωτοβουλία, συγκρούστηκαν πριν μερικούς μήνες με τον υφυπουργό Εξωτερικών Ντάνιελ Φρίντ, για το θέμα της «βοήθειας» προς την Κύπρο. Ο κ. Φρίντ, που είχε δηλώσει παλαιότερα ότι το σχέδιο Ανάν ήταν ένα δώρο στην Αγκυρα, επέμενε ότι το 75% των χρημάτων πρέπει να κατευθύνεται προς τον κατεχόμενο «βορρά». Ενας εκ των γερουσιαστών απάντησε το αυτονόητο: ότι ο τρόπος διάθεσης των χρημάτων παραβιάζει τους νόμους του Κογκρέσου. Ο κ. Φρίντ έκανε πίσω. Επίσης, ο ίδιος γερουσιαστής απαίτησε όπως δίνεται λογιαριασμός και στην κυπριακή κυβέρνηση για την διάθεση της αμερικανικής «βοήθειας». Ο κ. Φρίντ αναγκάστηκε να αποδεχθεί το αίτημα. Η Λευκωσία το γνωρίζει; Και αν το γνωρίζει, ζήτησε τον περίφημο κατάλογο; 'Η θα τρέχει τελευταία στιγμή, όπως τον προηγούμενο πρόεδρο, και δεν θα προλαμβαίνει;

---------------------------------

http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=558140 , Τετάρτη, 4 Ιουνίου 2008 O Φιλελεύθερος

Ποιά είναι η αλήθεια; Και που τελειώνει το ψέμμα;

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Στην διάρκεια μίας συζήτησης με Αμερικανό διπλωμάτη, που εξέφραζε παράπονα για τον «αντιαμερικανισμό» των Ελλήνων δημοσιογράφων, αντέταξα το επιχείρημα ότι στο εξής θα μεταφράζουμε τα σχόλια και τα άρθρα σημαντικών εφημερίδων και αρθρογράφων στις ΗΠΑ για τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, αλλά και για την κοινωνική πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης, και θα ...καθαρίζουμε! Ετσι, δεν θα μπορεί να μας κατηγορήσει κανείς για «αντιαμερικανισμό». Η απάντηση του Αμερικανού διπλωμάτη, τα έλεγε όλα: «Οχι, προς Θεού»... Λίγες ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, τον Μάρτιο του 2003, έλαβα ηλεκτρονικό μήνυμα από ανώτερο διπλωμάτη της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, ο οποίος ισχυρίστηκε χωρίς κανένα στοιχείο ή απόδειξη, ότι οι ανταποκρίσεις των Ελλήνων δημοσιογράφων «ήταν γεμάτες με ψέμματα» "full of lies"). Ο ψευδέστατος ισχυρισμός του αποτέλεσε την έναρξη μίας μεγάλης αντιπαράθεσης, που συνεχίστηκε και μετά την αποχώρησή του από την πρεσβεία και κράτησε μέχρι πρόσφατα. Την περασμένη εβδομάδα, του έστειλα το πόνημα του Σκότ Μακλέλαν, του πρώην εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου. Τίτλος του βιβλίου: «Τι συνέβη» και υπότιτλος: «Μέσα στον Λευκό Οίκο του Μπους και τι πάει στραβά στην Ουάσιγκτον»... Ενας εκ των πλέον στενών συνεργατών του σημερινού προέδρου -ήταν μαζί του πριν ακόμα εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο- ο κ. Μακλέλαν, αποτέλεσε τον απολογητή του πλανητάρχη σε κρίσιμες στιγμές του αμερικανικού Εθνους και για πολύ σημαντικά θέματα. Δεν σήκωνε μυίγα στο σπαθί του, ιδιαίτερα όταν οι δημοσιογράφοι έθεταν θέματα που αφορούσαν αυτή καθ' αυτή την αλήθεια. Οπως ο ανώτερος διπλωμάτης στην αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας, έτσι και ο κ. Μακλέλαν, κατηγορούσε τους αμφισβητίες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με το σαθρό επιχείρημα ότι είναι «αντιαμερικανοί». Διαβάζοντας το βιβλίο του, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται από την πρώτη σελίδα, ότι ήταν ο ίδιος ο κ. Μακλέλαν που ζούσε μέσα στο ψέμμα. Το χειρότερο βέβαια, δεν είναι ότι ο κ. Μπους δεν έλεγε την αλήθεια. Οι απαράδεκτοι και ελεεινοί ήταν οι ίδιοι οι συνεργάτες του, ανάμεσά τους και ο κ. Μακλέλαν, που ανελάμβαναν να διαρρέουν τα ψέμματα στους δημοσιογράφους και αυτοί να τα γράφουν στις εφημερίδες τους και να τα μεταδίδουν από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα. Μέσα από το βιβλίο αναδεικνύεται και ο σχεδιασμός επιβολής στη κοινή γνώμη των θέσεων της κυβέρνησης Μπους, οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν προσβολή των αδύνατων λαών. Οι καταγγελίες του κ. Μακλέλαν, του πιό πιστού συνεργάτη του κ. Μπους, προβλημάτισαν πολύ τους δημοσιογράφους, που καλύπτουν τον Λευκό Οίκο και τα βασικά υπουργεία, των Εξωτερικών, Αμυνας και Δικαιοσύνης. Ποιά είναι η αλήθεια; Και που τελειώνει το ψέμμα; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα, αν και οι έμπειροι δημοσιογράφοι εύκολα αντιλαμβάνονται πότε η ενημέρωση καθοδηγείται από πολιτικές σκοπιμότητες της υπερδύναμης. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περίφημες δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών, Ντάνιελ Φρίντ -τότε ήταν μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας- ο οποίος ωμά ομολόγησε ότι το σχέδιο Ανάν ήταν στο πακέτο επιβράβευσης της Τουρκίας για την βοήθεια που τελικά ΔΕΝ έδωσε στην Ουάσιγκτον, στον πόλεμο του Ιράκ. Οταν στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ κατάλαβαν ότι η ομολογία του δικαίωνε τις θέσεις των ...εθνικιστών, άρχισαν να τηλεφωνούν σε όσους ήταν παρόντες στην κλειστή ενημέρωση. Ταυτόχρονα, έστησαν -χωρίς επιτυχία- ένα ολόκληρο μηχανισμό στην Αθήνα και την Λευκωσία για να απαξιώσει όσους αναφέρθηκαν στην δήλωση του Αμερικανού αξιωματούχου. Και είναι σημαντικό να αναφέρουμε, ότι ακόμα και τώρα, κάθε φορά που κάποιος δημοσιογράφος ή αρθρογράφος αναφερθεί σε εκείνη τη δήλωση του κ. Φρίντ, δέχεται μέσα σε ώρες (όχι μέρες) άθλια επίθεση από τον μηχανισμό, που είχε στήσει ο διπλωμάτης Μάθιου Πάλμερ. Ο κ. Μακλέλαν υπήρξε για αρκετά έτη η δημόσια φωνή του Λευκού Οίκου. Κάθε μεσημέρι ανέβαινε στο βήμα και εξέφραζε την πολιτική για την Αμερική και τον κόσμο. Τώρα, στο 341 σελίδων βιβλίο του, παραδέχεται πως όλα αυτά τα χρόνια, μας είχε φλομώσει στο ψέμμα. Ντροπή του... mignatiou@aol.com

----------------------------------

ΠΟΙΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ;

http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?option=com_content&task=view&id=2680&Itemid=83

ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ    ΣΕΛΙΔΑ 1  - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 

ΔΙΑΡΡΟΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

3.3.2008

Πηγή: Greek American-News-Agency - Εφημ.ΑΞΙΑ.

Μια μεγάλη αποκάλυψη σε διεθνές, και κυρίως σε πανελλαδικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο κάνει η εφημερίδα «ΑΞΙΑ» στο φύλλο που κυκλοφορεί και το Greek American News Agency. Τα όσα σήμερα έρχονται στο φως της (ευρύτερης) δημοσιότητας στην Ελλάδα σε παγκόσμια αποκλειστικότητα δείχνουν πολλά και δεν είναι άσχετα με το διεθνές πολιτικό σκηνικό -το οποίο αφορά και την ελλάδα σρο μεγάλο παζάρι για την ονομασία των Σκοπίων εν όψει της διάσκεψης κορυφής στο Βουκουρέστη τον Απρίλιο- στο οποίο κυρίαρχες κινήσεις-προς το παρόν - κάνει step by step η Ουάσιγκτον...Η Ρωσία, ο άλλος μεγάλος κυρίαρχος πολιτικός πόλος εξελίξεων, παρακολουθεί και κινείται με άκρα μυστικότητα.Μυστικότητα που θυμίζει και αναβιώνει πάλι μέρες και κλίμα ψυχρού πολέμου... Αυτές τις μέρες υπάρχει στο διαδίκτυο, αλλά και σε πολλά δημοσιογραφικά γραφεία διπλωματικών και πολιτικών συντακτών σε ολόκληρο το κόσμο ένας καταιγισμός πληροφοριών τέτοιος που παραπέμπει σε πόλεμο μυστικών υπηρεσιών για τα όσα δαδραματίζονται στο σκοτεινό παρασκήνιο εν όψει της διάσκεψης του ΝΑΤΟ... Τα όσα θα διαβάσετε δεν αποτελούν ούτε συνωμοσιολογία ούτε σενάρια αλλά πραγματικότητα! Δεν είναι άσχετα ούτε με όσα έγιναν στις 17 Φεβρουαρίου και πολύ περισσότερο ούτε με όσα έρχονται... Η αποκάλυψη αυτή που θα δείτε να ξετυλίγεται στις σελίδες του υπολογιστή σας, και εφεξής θα κάνει το γύρο του Ελληνικού και διεθνούς Τύπου δείχνει ξεκάθαρα ότι κάποιοι άλλοι -οι ισχυροί του πλανήτη- αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς... ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται στα ίδια εκείνα γνωστά κλειστά κέντρα αποφάσεων {think tank} κάπου στην Ουάσιγκτον εδώ και δεκαετίες...
 (Κάντε κλικ πάνω στις σελίδες για να τις διαβάσετε)
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου. Κάπου στην Ουάσιγκτον, εν όψει εξελίξεων στα Βαλκάνια και σε άλλα σημεία του πλανήτη ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, λαμβάνει χώρα μια άκρως ενδιαφέρουσα όπως θα αποδειχθεί-για τις επερχόμενες εξελίξεις- μυστική σύσκεψη η οποία μέχρι σήμερα καλύπτεται κάτω από απόλυτο πέπλο σιωπής και μυστικότητας προσδίδοντας στο γεγονός και άλλες διαστάσεις από αυτές που πιθανά να έχει... Σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση συμμετέχουν ανώτεροι αξιωματούχοι του State Department, της NSA, και... ο γενικός διευθυντής του υπουργείου εξωτερικών της Σλοβακίας Mitja Drobnic ο οποίος έχει φτάσει εσπευσμένα στην κυβερνητική πρωτεύουσα μια μέρα νωρίτερα. Μετά την πολύωρη συνάντηση συντάσσεται άκρως απόρρητο έγγραφο με τον κωδικό VWA070767. Το έγγραφο έχει μεταξύ των άλλων ανώτατων και ανωτέρων αμερικανών κυβερνητικών αξιωματούχων έχει ως αποδέκτη και τον υπουργό εξωτερικών της Σλοβενίας Dimitrij Rupel...

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008.Η Σλοβενία-εκ των νεοεισερχομένων χωρών- αναλαμβάνει την προεδρεία της Ε.Ε.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου.Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. ομόφωνα αποφασίζεται να δοθεί πράσινο φως στα κράτη που είναι έτοιμα να αναγνωρίσουν το Κόσσοβο. 18 κράτη μέλη ανακοινώνουν την απόφαση τους να αναγνωρίσουν το Κόσσοβο.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008. το Κόσσοβο, ύστερα από μια μακρά περίοδο αναταραχών στην αυτόνομη περιοχή της Σερβίας -η οποία χαρακτηρίστηκε ως αυτόνομη με βάση το ψήφισμα 1244/1999 του ΟΗΕ- το τοπικό κοινοβούλιο, και παρά τις προειδοποιήσεις για τους κινδύνους για την περιοχή, κηρύσσει μονομερώς την ανεξαρτησία του. Ακολουθεί η αναγνώριση του κρατιδίου από τις ΗΠΑ, την Τουρκία και την Αυστρία. Ακολουθούν επεισόδια. Τα γεγονότα που επακολουθούν δείχνουν νέα αναζωπύρωση της έντασης στην περιοχή με απρόβλεπτες εξελίξεις για τα Βαλκάνια και την Ε.Ε. αφού προοιωνίζουν αλλαγές συνόρων...

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου Νέα Υόρκη. Έδρα ηνωμένων Εθνών. Το συμβούλιο ασφαλείας συνέρχεται εκτάκτως σε μια θυελλώδη συνεδρίαση με την Ρωσία και την Κίνα να προβάλουν ενστάσεις και τελικά μετά από ώρες εκδίδεται μια γενικόλογη ανακοίνωση άνευ ουσίας.

Στις 25 Ιανουαρίου, σχεδόν ένα μήνα μετά την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε από την Σλοβενία ξεσπά στο εσωτερικό της χώρας μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο το οποίο ακόμα συγκλονίζει κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα θέτοντας μια σειρά ζητημάτων για νεότευκτη δημοκρατία.

Πάμε να δούμε τώρα πως συνδέονται μεταξύ τους αυτές οι φαινομενικά άσχετες ημερομηνίες, και όσα διαδραματίστηκαν σε Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη, Σλοβενία, Ε.Ε. , ΝΑΤΟ, και φυσικά το Κόσσοβο το οποίο τους προσεχείς μήνες θα αποτελεί το κέντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας με όσα φαίνεται αν έχουν προ-αποφασιστεί σε εκείνη την μυστική σύσκεψη της Ουάσιγκτον της 24ης Δεκεμβρίου του 2007 για τον 6μηνο ρόλο της Σλοβενίας ως προεδρεύουσας χώρας της Ε.Ε σε μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης...

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου η εφημερίδα «Dnevnik» της Λιουμπλιάνα αλλά και αργότερα η σερβική καθημερινή «Politika» δημοσίευσαν απόρρητο, διαβαθμισμένο έγγραφο το οποίο παρουσίαζε τα πρακτικά της μυστικής συνάντησης που είχαν στις 24 Δεκεμβρίου στην Ουάσινγκτον ο αμερικανός βοηθός υπουργού εξωτερικών Daniel Fried(πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στα Σκόπια), η Rosemary DiCarlo, αναπληρωτής βοηθός υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, ανώτεροι και ανώτατοι κυβερνητικοί αρμόδιοι σε θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, αξιωματούχοι της NSA, ειδικοί στα θέματα Ευρώπης, με εκπροσώπους του υπουργείου εξωτερικών της Σλοβενίας, με πρώτο τον διευθυντή του Υπουργείου Mitja Drobnic. Η αποκάλυψη συγκλονίζει την Σλοβενία αλλά σε ολόκληρο το κόσμο η είδηση δεν υπάρχει πουθενά στα διεθνή ΜΜΕ αντιθέτως κάνει το γύρο του κόσμου μέσω των Blogs και των εναλλακτικών site...Για πρώτη φορά το άκρως απόρρητο έγραφο, και πριν το θέμα προσλάβει διαστάσεις με τη ευρύτερη δημοσιοποίηση του από την μεγάλης κυκλοφορίας Σλοβένικη εφημερίδα, στο εσωτερικό της χώρας, κυκολοφορεί στο διαδίκτυο και συγκεριμένα βλέπει το φως της δημοσιότητας στο εναλλακτικό site Delo.si . Ώρες αργότερα αρχίζει να εμφανίζεται και σε άλλα site του διαδικτύου σε ολόκληρο τον κόσμο όπως το resne.com , byzantinesacredart , Americans For Serbia News , εν τω μεταξύ στη Σλοβενία επικρατεί ακόμα και σήμερα αναταραχή με συνεχείς παρεμβάσεις, δηλώσεις και αντιδηλώσεις ανώτερων αξιωματούχων ακόμα και αυτού του Σλοβένου Υπ. Εξ. Dimitrij Rupel .
Τρία άρθρα των I. Megina, M. Roglic και A. Gaube με τίτλους «Η Σλοβενία λαμβάνει μυστική λίστα αιτηματάτων για την Ευρωπαϊκή προεδρία από τις Ηνωμένες Πολιτείες», «Fried: Η Σλοβενία να αναγνωρίσει πρώτη το Κόσοβο» και «Υποστήριξη στον Αμπάς, πίεση στην Συρία και αποφασιστική δράση στον Καύκασο» στην σλοβένικη Dnevnik έφεραν -τουλάχιστον- τα πάνω-κάτω στο διπλωματικό σώμα της χώρας, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του υπουργείου των εξωτερικών. Την ίδια έντονη αντίδραση προκάλεσε και ένα ακόμα άρθρο της ίδιας εφημερίδας την επομένη της δημοσιοποίησης του εγγράφου (26/1/08) υπό τον τίτλο «Ο κύριος Ναι», γεγονός που οδήγησε το σλοβένικο υπεξ να εκδόσει δεύτερη ανακοίνωση, απαντώντας στα βασικά σημεία των δημοσιευμάτων.
Το έγγραφο με επίσημο κωδικό VWA070767 αποκαλύπτει ότι το βασικό θέμα συνάντησης μεταξύ των ανώτερων αξιωματούχων από το σλοβένικο υπουργείο εξωτερικών, το State Department κα την NSA, είναι ο ρόλος της Σλοβενίας στην προεδρεία της ΕΕ αρχικώς στο θέμα της οργάνωσης της υποστήριξης της διεθνούς αναγνώρισης της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και εν συνεχεία σε μια σειρά άλλα ζητήματα όπως αποκαλύπτεται από τα πρακτικά του απόρρητου εγγράφου. Το εν λόγω έγγραφο, αποκαλύπτει μια σειρά σημαντικά στοιχεία για την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτείων αλλά και τις -όπως αποδείχτηκε από τα γεγονότα- σχεδιασμένες κινήσεις τους που αφορούν στο μελλοντικό status του Κοσόβου. Παράλληλα το έγγραφο δίνει τις προτεραιότητες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και «ενημερώνει» τους ομολόγους των αμερικανών αξιωματούχων «για το ποιες κινήσεις θα έπρεπε να γίνουν» στα θέματα που αποτελούν την πρώτη γραμμή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής (Μέση Ανατολή- Κεντρική Ασία).
Σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτει η εφημερίδα, ο Daniel Fried εισηγήθηκε στον Σλοβένο αξιωματούχο ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της προεδρίας της Σλοβενίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς επίσης και σε θέματα για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας.
Στο θέμα του Κοσόβου, ο Daniel Fried ενθάρρυνε τον Mitja Drobnic την Σλοβενία, προεδρεύουσα χώρα την περίοδο αυτή στην ΕΕ ότι θα έπρεπε να βρίσκεται «ανάμεσα στις πρώτες χώρες της ΕΕ που θα αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου», χωρίς να «υπάρχει ανάγκη ανησυχίας» για τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η εφημερίδα, ο αμερικανός αξιωματούχος εξέφρασε την άποψη ότι έξι χώρες της ΕΕ δεν θα αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου, αλλά στην περίπτωση που 15 από τα 27 μέλη της ΕΕ προχωρήσουν στην αναγνώριση, «θα είναι κάτι περισσότερο από αρκετό», προτείνοντας ταυτόχρονα η ΕΕ να αγνοήσει κάθε έκφραση δυσαρέσκειας από την Σερβία και την Ρωσία.

Ο Daniel Fried εξήγησε στην Σλοβένικη αντιπροσωπεία ότι η ρόλος της Σλοβενίας ως προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει μέγιστη σημασία, προσθέτοντας ότι στα σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών να αποφύγουν δημόσιες δηλώσεις για το Status του Κοσόβου στις προσεχείς μέρες, ωστόσο θα είναι ανάμεσα στις πρώτες χώρες που θα αναγνωρίσουν επίσημα την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Τέλος ο αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε στην συνάντηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμούν ότι είναι μέγιστης σημασίας να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες να αναγνωρίσουν επίσημα την ανεξαρτησία του Κοσόβου τις πρώτες μέρες μετά την ανακήρυξη (της ανεξαρτησίας), και για αυτό τον λόγο οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν έντονα πολιτική πίεση στην Ιαπωνία, Τουρκία, και στα Αραβικά κράτη που έχουν ήδη επιδείξει πρόθεση να υποστηρίξουν το Κόσοβο χωρίς δισταγμό. Από την πλευρά της η Rosemary DiCarlo, αναπληρωτής βοηθός υπουργού εξωτερικών εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο παρείχε βοήθεια στους Αλβανούς, προτείνοντας η συνεδρίαση του κοινοβουλίου του Κοσόβου, κατά την διάρκεια της οποία θα κηρύξουν την ανεξαρτησίας του, ότι πρέπει να λάβει χώρα την μέρα Κυριακή, ώστε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο έγγραφο «η Ρωσία να μην μπορεί να καλέσει έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».

Επίσης, όπως αναφέρεται στο απόρρητο έγγραφο με την κωδική ονομασία VWA070767 , οι Ηνωμένες Πολιτείες βοηθούν τους Αλβανούς του Κοσόβου να σχεδιάσουν το καινούργιο σύνταγμα τους.

Η διαρροή του εσωτερικού εγγράφου προκάλεσε αρκετούς τριγμούς, αλλά και αμηχανία τόσο στο εσωτερικό του υπουργείου εξωτερικών της Σλοβενίας, όσο και σε κάποια ηγετικά κλιμάκια σε ευρωπαϊκούς κύκλους . Αξιωματούχοι της Ε.Ε. αφενός σπεύδουν να υποβαθμίσουν και να αποκρύψουν το γεγονός για ευνόητους λόγους και αφετέρου προσπαθούν να αποκρύψουν το γεγονός ακριβώς διότι πλήττει την αξιοπιστία της Ένωσης ειδικά σε μια τόσο ευαίσθητη περίοδο όπως είναι αυτή που διανύει η Ε.Ε. από το 2003 όπου σταδιακά υποβαθμίζεται ο διεθνής ρόλος της έναντι της δυναμικής των ΗΠΑ. Μοναδικό όπλο της το ευρώ το οποίο καλπάζει στις διεθνείς χρηματοικονομικές αγορές.

Από τις δύο εμπλεκόμενες πλευρές, η αμερικανική πρεσβεία στην Λιουμπλιάνα αρνήθηκε να σχολιάσει την αυθεντικότητα του εγγράφου ενώ σιγή ιχθύς τηρεί και η Ουάσιγκτον.

Το ίδιο δεν συνέβη ωστόσο και με το υπουργείο εξωτερικών της Σλοβενίας. Διετάχθη έρευνα για να βρεθεί ο υπεύθυνος για την διαρροή του εγγράφου στην σλοβένικη εφημερίδα, και η πρώτη «απώλεια» ο Mitja Drobnic, διευθυντής του υπουργείου και κύριος πρωταγωνιστής στην συνάντηση της Ουάσιγκτον αλλά και συντάκτης του απόρρητου εγγράφου, ο οποίος υπέβαλε την παράιτησή του. Ο ίδιος ο υπουργός των εξωτερικών D. Rupel, ήταν αυτός που διέταξε άμεσα την έρευνα για την διαρροή του εγγράφου, χωρίς ωστόσο να αρνηθεί τόσο την ύπαρξή του, όσο και το περιεχόμενό του.

Στις δυο ανακοινώσεις που εξεδόθησαν από το Υπουργείο Εξωτερικών, η μεν πρώτη αφοσούσε αποκλειστικά στην απάντηση στα άρθρα της «Dnevnik» της 25ης , κυρίως όμως της 26ης Ιανουαρίου, ενώ η δεύτερη αποτελούσε δήλωση -αρκετά μακροσκελή- των σλοβένων διπλωματών. Στα έξι σημεία της απάντησης προς τα δημοσιεύματα, πέρα ότι επικρίνεται έντονα το γεγονός αποκλειστικά της διαρροής -ως πράξη παράνομη και αντιεπαγγελματική- από διπλωμάτες (χαρακτηριστικά αναφέρεται: «ούτε νομιμόφρονες πολίτες της Σλοβενίας, ούτε άνθρωποι που αξίζει να αποκαλούνται διπλωμάτες»), υπογραμμίζεται η ανεξαρτησία της πολιτικής της χώρας. Στην ανακοίνωση, κατηγορείται η εφημερίδα ότι προσπαθεί να αποδώσει μια εικόνα υποτέλειας ή έστω απλής δέσμευσης της εξωτερικής πολιτικής της Σλοβενίας στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, με γλώσσα ακαταλαβίστικη και σλόγκαν του τύπου "Mister Yes", παραπέμπουν σε ένα ψυχροπολεμικό κλίμα, που δεν ανταποκρίνεται στην σημερινή πραγματικότητα.

Τέλος, όπως συνεχίζει η ανακοίνωση, η εξωτερική πολιτική της χώρας βασίζεται στις αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί κια μέρος της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής ασφαλείας (CFSP).

Για το υπουργείο εξωτερικών της Σλοβενίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναμφισβήτητα αποτελούν μια φιλική χώρα, αλλά ταυτόχρονα είναι ο πιο στενός σύμμαχος της ΕΕ, ενώ επισημαίνεται ότι σε καθημερινή βάση (!) υπάρχει η ανταλλαγή θέσεων και ο συντονισμός για τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τον πλανήτη.

Στο ίδιο πάνω-κάτω πλαίσιο κινήθηκε και η ανακοίνωση των σλοβένων διπλωματών. Τετρακόσιοι ένας μέχρι στιγμής διπλωματικοί υπάλληλοι υπέγραψαν κείμενο, το οποίο πέρα από τις θέσεις τους για την όλη υπόθεση (διαρροή στα ΜΜΕ- χαρακτηρισμοί προς τους υπευθύνους κλπ), αναγνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη διαρροη προκάλεσε βλάβη στην Σλοβενία ως χώρα, στην διπλωματία της και στην προεδρία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ύστερα από τον σάλο που δημιουργήθηκε, το Υπουργείο Εξωτερικών στην επίσημη ιστοσελίδα του ανακοίνωσε ότι ο πολιτικός διευθυντής του υπουργείου Mitja Drobnic υπέβαλε την παραίτησή του,-την οποία και έκανε αποδεκτή ο υπεξ Dimitrij Rupel-, και θα αντικατασταθεί από τον γενικό γραμματέα Matjaz Sinkovec, κατά την διάρκεια της 6μηνης προεδρίας στην ΕΕ. Οι αντιδράσεις ωστόσο του υπεξ Dimitrij Rupel από την διαρροή του εγγράφου δεν περιορίστηκαν μόνο σε δηλώσεις του υπουργείου.

Ο ίδιος εμφανίστηκε στην σλοβένικη τηλεόραση, και ως απάντηση στις επικρίσεις που δέχτηκε ότι η χώρα του εν ολίγοις ότι λειτουργεί υπό τις διαταγές των Ηνωμένων Πολιτειών, υποστήριξε ότι «η χώρα του δεν συμπεριφέρεται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ακολουθώντας τις "συμβουλές" των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Σλοβενία δρά σύμφωνα με τις αρχές και τις διαδικασίες...», αρνούμενος ότι η εξωτερική πολιτική της Σλοβενίας βρίσκεται υπό την επιρροή των ΗΠΑ. Αναφορικά για τις σχέσεις της χώρας του με την υπερδύναμη, ύστερα από το συμβάν, ο Dimitrij Rupel ανέφερε ότι αν και η όλη υπόθεση προκάλεσε ένταση και ανησυχία, εντούτοις τελικά η διαρροή του εγγράφου δεν φαίνεται προς το παρόν να έχει επηρεάσει τελικά τις σχέσεις Σλοβενίας-Ηνωμένων Πολιτειών.

Στο μεταξύ, σε πολύ πιο περιορισμένης έκτασης δηλώσεις κινήθηκε ο ο πρωθυπουργός της χώρας Janez Jansa, ο οποίος -όπως είναι το φυσιολογικό και το αναμενόμενο- αρνήθηκε ότι κάποιος προσπαθεί να πει στην Σλοβενία πώς να ασκεί την προεδρία στην ΕΕ. Η ανακοίνωση της παραίτησης του πολιτικού διευθυντή του σλοβένικου υπουργείου των εξωτερικών Mitja Drobnic, έγινε και θέμα ερώτησης στην ενημέρωση των δημοσιογράφων στο State Department στις 29 Ιανουαρίου. Ζητήθηκε από τον αναπληρωτή εκπρόσωπο τύπου Tom Casey να σχολιάσει την ανακοίνωση του Dimitrij Rupel (σλοβένος ΥΠΕΞ) αναφορικά με την παραίτηση του πολιτικού διευθυντή του, ύστερα από, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, από την συνάντηση που είχε με τον Daniel Fried, ο οποίος υποτίθεται του είπε ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της Σλοβενίας στην προεδρία της ΕΕ. Ο Tom Casey περιορίστηκε σε μια μικρή γενική απάντηση, δηλώνοντας ότι η παραίτηση ενός αξιωματούχου αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της όποιας κυβέρνησης, οπότε και παρέπεμψε στους σλοβένους. Για την ουσία ωστόσο της συνάντησης, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος είπε ότι δεν αποτελεί θέμα.

Οι επιπτώσεις...

Αν δεν είχαν επακολουθήσει όλα όσα αναφέρονται στον άκρως απόρρητο έγγραφο πιθανά να μην είχε καμία αξία και θα είχε παραμείνει άνευ αξίας και σημασίας για το σήμερα η αποκάλυψη του εγγράφου, μέχρι που κάποιος ιστορικός (του μέλλοντος μας) να το ανακάλυπτε για να το αξιολογήσει και να το καταχωρίσει στις σελίδες της ιστορίας. Όμως τα όσα ακολούθησαν (και τα όσα θα επακολουθήσουν) την μυστική σύσκεψη και εν συνεχεία την σύνταξη του απόρρητου εγγράφου στα Βαλκάνια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ουάσιγκτον και στην παγκόσμια πολιτική με κεντρικό πρωταγωνιστή και διαχειριστή των κατά τόπους κρίσεων {Βλακάνια-Μ. Ανατολή, Παλαιστινιακό, Κούρδοι και Τουρκία, Ιράκ, Συρία, Ιράν, Ρωσία} επιβεβαιώνουν εκείνους που σχεδιάζουν και χαράσσουν σύνορα και νέους χάρτες... Η αποκάλυψη αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα ειδικά για την Ελλάδα ακριβώς γιατί είτε το θέλει είτε όχι ιστορικά βρίσκεται το επίκεντρο των (επερχόμενων) εξελίξεων όσο και αν κάποιοι σπεύσουν να διαψεύσουν, ή έστω να καθησυχάσουν... Τα όσα αποκαλύπτονται σήμερα δεν είναι άσχετα με όσα αφορούν στο ζήτημα των Σκοπίων- και των πιέσεων που ασκούνται και θα ασκηθούν εν όψει της Συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον προσεχή Απρίλιο - ακριβώς διότι πιθανά μια αποσταθεροποίηση των γειτόνων εγκυμονεί κινδύνους όχι μόνο για τα κύματα μεταναστών αλλά κυρίως για τη φωτιά που κινδυνεύει να ανάψει στην πόρτα μας... Η αγωνία και ο προβληματισμός που εξέφρασε ο Μ. Νίμιτς στις δηλώσεις του δεν είναι τυχαίος... Και ξέρει και γνωρίζει... Τι έρχεται... Οι πιέσεις προς την Ελλάδα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ φαίνονται και προδιαγράφονται όχι μόνο από όσα δήλωσαν οι κ. Bush και της κ. Rice μετά τη συνάντηση τους με τον γ.γ. του ΝΑΤΟ κ. Jaap de Hoop Scheffer αλλά και και από τα όσα αναμένεται να πει τετ α τετ στους κ. Καραμανλή, Μπακογιαννη και Μεϊμράκη την προσεχή Τρίτη κ. Scheffer.

Αναμφίβολα οι εξελίξεις στο εσωτερικό των Σκοπίων αλλά του Κοσσόβου είναι ο παράγοντας που θα καθορίσει τις επόμενες κινήσεις στη διεθνή σκακίερα.

Σε ανάλυση τους με τίτλο «Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και το Κόσοβο. Το άλογο του Καλιγούλα» οι A. Grubacic και Ζ. Vodovnik, αναλυτές στο Balkan Z Magazine με αφορμή το διπλωματικό σκάνδαλο, όπως το χαρακτηρίζουν και την διαρροή του σλοβένικου εγγράφου, κάνουν λόγο για τον ρόλο της «Νέας Ευρώπης στο αμερικανικό αυτοκρατορικό σχέδιο», την εμφανή επέμβαση των αμερικανών στα θέματα της ΕΕ, αλλά και την πολιτική του ανθρωπιστικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Πέρα από τα σχόλια τους για την εικόνα που σκιαγραφείται για την Σλοβενία ύστερα από την δημοσιοποίηση του περιεχομένου της συνάντησης των σλοβένων και αμερικανών αξιωματούχων, οι δυο κάνουν λόγο για μια περίεργη συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών που υποστηρίζουν την Νέα Ευρώπη, και την παλιά Ευρώπη, με αφορμή την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, την νομιμοποίση της αλβανικής ηγεσίας της περιοχής και τέλος την νομιμοποίηση του νέου «σχήματος» δίκην αποικιακού νόμου, που οι δυο αναλυτές αποκαλούν «Θατσισμό» {από το όνομα του πρώην στρατιωτικού ηγέτη του UCK και νυν πρωθυπουργού του Κοσσόβου} (σ.σ. Ο όρος περί Νέας Ευρώπης περιλαμβάνει τα κράτη της ΕΕ που ανήκαν στο παλιό ανατολικό μπλοκ σύμφωνα με τον όρο που έδωσε ο αμερικανός υπουργός άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ το 2003).

Για την έννοια του «Θατσισμού», οι A. Grubacic και Ζ. Vodovnik, αφήνουν να εννοηθεί ότι αποτελεί ουσιαστικά ένα θεωρητικό μοντέλο, ή μια μεταφορά στην πράξη, σύμφωνα με την οποία ο τοπικός ηγέτης αποτελεί τον κυματοθραύστη κάθε προσπάθειας εναντίωσης στο αποικιακό πρότυπο που τείνει να επιβληθεί στην περιοχή ειδικά για τα κράτη που ανήκαν στο σύμφωνο Βαρσοβίας της πρώην Ανατολικής Ευρώπης. Κράτη που σήμερα όπως περίτρανα αποδεικνύεται και από την αποκάλυψη του εγγράφου λειτουργούν ξεκάθαρα με εντολές της Ουάσιγκτον! Και κάτι που μας αφορά και αξίζει ιδιαίτερης επισήμανσης είναι ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, και συνδέεται με τον νέο αποικιακό χαρακτήρα που έχουν τα νέα κράτη που σχηματίζονται στην περιοχή πως σχεδόν το σύνολο των υπουργών των Σκοπίων έχουν σπουδάσει και γαλουχηθεί στα Αμερικάνικα πανεπιστήμια.

Για το Κόσοβο, ο Χασίμ Θάτσι, ένας άνθρωπος με πολύ πλούσιο παρελθόν, ενσαρκώνει το μέχρι πρότινος θεωρητικό πρότυπο των αναλυτών. Άλλωστε η ιστορία της σχέσεις του με τους Αμερικανούς πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω. Όπως αναφέρουν οι A. Grubacic και Ζ. Vodovnik, ο πρώην ειδικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στο Κόσοβο Sergio Vieira de Mell συχνά έλεγε: «Η Madeleine Albright είναι ερωτευμένη με τον Θάτσι. Ο Jamie Rubin (σ.σ. πρώην βοηθός του προέδρου Κλιντον) είναι ο καλύτερός του φίλος. Ο Θάτσι έφτασε ως εδώ με την εντύπωση ότι έχει όλο το βάρος της αμερικανικής κυβέρνησης πίσω του. Θεωρεί ότι έχει κερδίσει το δικαίωμα να κυβερνά». Συνεχίζοντας, οι δυο αναλυτές επισημαίνουν ότι «τα προηγούμενα χρόνια, ο "θατσισμός" ήταν κάπως τροποποιημένος, ώστε να απαντά σε μια διαφορετική πραγματικότητα, αλλά μόνο στο επιφανειακό επίπεδο της ρητορικής -με λίγο ή πολύ έχοντας απόσταση από τις ιδέες του μεγάλου Κοσόβου ή/και Αλβανίας-, όταν σε πρακτικό επίπεδο έμενε λίγο πολύ ο ίδιος με την συνήθη ανάμιξη δολοφονιών, απαγωγών και βίαιων προσπαθειών να καταρρίψουν τους πολιτικούς αντιπάλους».

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι πρώτες χώρες που αναγνώρισαν είναι οι ΗΠΑ, η Αυστρία και η Τουρκία...

Έχει σημασία το γεγονός ότι η αποκάλυψη της διαρροής του σημαντικού εγγράφου παρουσιάστηκε στην Τουρκία και αναλύθηκε μόνο από την φιλοκυβερνητική ZAMAN η οποία πρόσκεινται απευθείας στιν ίδιο του Ρ.Ταγίπ Ερντογάν ακριβώς διότι δείχνει την διαδρομή της πληροφόρησης αλλά και όσα υπαγορεύει αυτή η διαδρομή η οποία δείχνει σαφώς τις μυστικές επαφές Άγκυρας - Ουάσιγκτον.

Στην τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Zaman, ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας στην Βοζνία Ερζεγοβίνη H. Somun, την 1η Φεβρουαρίου κάνοντας μια γενική θεώρηση της κατάστασης στα Βαλκάνια πριν από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, αναφέρθηκε και στο θέμα της διαρροής του σλοβένικου εγγράφου, επισημαίνοντας μάλιστα ότι στην συνεδρίαση των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ στις 28 Ιανουαρίου, οι Σλοβένοι εμφανώς σε δύσκολη θέση ζήτησαν από τους ομολόγους του να μην συζητηθεί το θέμα του Κοσόβου. Ο τούρκος διπλωμάτης κρίνει από την ήδη δημιουργηθείσα κατάσταση, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πίεζαν για την ανεξαρτησία του Κοσόβου -όπως άλλωστε και το έκαναν-, παρά τις όποιες προειδοποιήσεις από αμερικανούς και νατοϊκούς πρώην αξιωματούχους, καθώς και από τα Ηνωμένα Έθνη. Ο τούρκος διπλωμάτης μιλά για μια συγκεκριμένη αμερικανική λογική, η οποία εφαρμόζεται, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις όποιες πιθανές συνέπειες.

Επικουρικά αξίζουν μεγάλης προσοχής και άλλες αναλύσεις που έχουν το φως της δημοσιότητας είτε σε εναλλακτικά site και blog είτε σε περιορισμένης μορφής άρθρα στο διεθνή τύπου. Σταχυολογήσαμε μερικά που δείχνουν το βάθος των σχεδιασμών της Ουάσιγκτον αλλά και το πως αντιλαμβάνονται ανεξάρτητοι αναλυτές το παιχνίδια στη διεθνή σκακιέρα.

Ο Zoran Stijovic, πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Σερβίας, στο πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο "Kosovo-Metohija-My testimony" δίνει τη σύνδεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με όλες τις δραστηριότητες των αλβανών εξτρεμιστών του KLA του Κοσόβου εναντίον της Σερβίας, πριν και κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία το 1999, ενώ ο Ibrahim Rugova αποτέλεσε πολιτική απόφαση της CIA. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το State Department γνώριζε πλήρως τι ακριβώς έκανε η CIA και ο KLA στην περιοχή του Κοσόβου, δίνοντας αποσπάσματα από αναφορές της αμερικανικής αντιπροσωπείας στην περιοχή, οι οποίες μιλούσαν για έναν κλίμα τρομοκρατίας εκ μέρους του KLA, προκειμένου να επιστρατεύσει κόσμο. Τέλος για τον πρωθυπουργό Χ. Θάτσι, ο Zoran Stijovic αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκε για να εντείνει την κατάσταση, προσελκύοντας την «προσοχή»του ΝΑΤΟ, γεγονός που θα έδινε στις Ηνωμένες Πολιτείες έναν πιο αποφασιστικό ρόλο.

Ένα άλλο άρθρο της ρωσικής καθημερινής εφημερίδας Rosiyskaka Gazeta αποκαλύπτει ότι η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση εκτός συνόρων μετά το Βιετνάμ, είναι το Camp Bondsteel (όπως αναφέρει η Sara Flounders το συμβόλαιο για την κατασκευή του πήρε η Halliburton) στα ανατολικά του Κοσόβου, όπου διενεργούνται μυστικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το δημοσίευμα η αμερικανική βάση, είναι ανοιχτή στην πρόσληψη κατοίκων της περιοχής, πολλές φορές παρέχοντας την «πολυπόθητη» πράσινη κάρτα ως αντάλλαγμα για την σιωπή τους αναφορικά με τα όσα γίνονται στην περιοχή. Ως φήμες αναφέρονται στο εν λόγω δημοσίευμα ισχυρισμοί που θέλουν η βάση αυτή να λειτουργεί ως χώρος παραγωγής πυρομαχικών, καταλήγοντας ωστόσο με σιγουριά ότι οι Αμερικανοί δεν θα αφήσουν το Κόσοβο.

Ή Sara Flounders μια εκ των ιδρυτών του International Action Center και συγγραφέας των βιβλιων «Η κρυφή ατζέντα του ΝΑΤΟ» και «Το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια» σε άρθρο της με τίτλο «"ανεξαρτησία" του Κοσόβου. Η νέα αποικία της Ουάσιγκτον στα Βαλκάνια» επισημαίνει τρια βασικά στοιχεία, απαραίτητα για την κατανόηση του θέματος. Η συγγραφέας του άρθρου μιλάει για την διακυβέρνηση της περιοχής, διορισμένης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση (βασικά από τους τρεις ισχυρούς παίκτες, την Γαλλία, Αγγλία και Γερμανία) και το ΝΑΤΟ (η οποία και θα έχει έλεγχο τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική), δίνοντας ωστόσο ιδιαίτερη έμφαση «στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό που έχει εγκαταστήσει μια εξαρτώμενη αποικία στο εσωτερικό των Βαλκανίων». Το δεύτερο σημείο της ανάλυσή της εξηγεί ότι η κίνηση της αμερικανικής πρωτεύουσας να είναι από τις πρώτες χ'ωρες που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσόβου επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός καταστρατηγεί κάθε συνθήκη ή διεθνή συμφωνία, ακόμα και αν αυτή είχε επιβληθεί με τη βία. Εξηγώντας ότι το ψήφισμα 1244 του 1999 των Ηνωμένων Εθνών παραβιάστηκε με την αναγνώριση του Κοσόβου, μια διεθνής συμφωνία, η οποία προέκυψε ύστερα από μια μακρά περίοδο διαβουλεύσεων και μετά από τους βομβαρδισμούς και τον εξαναγκασμό των ηγετών της πρώην Γιουγκοσλαβίας να συμφωνήσουν στην υπογραφή του. Τέλος, το τρίτο σημείο που αναφέρει η Sara Flounders εστιάζει στο αποτέλεσμα της αμερικανικής αυτής επεκτατικής διάθεσης, αλλά και την πολύχρονης νατοϊκής παρουσίας στους κατοίκους της περιοχής του Κοσόβου. Μια περιοχή, όπου το ποσοστό της ανεργίας αγγίζει το 60%, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα έχει μετατραπεί σε κέντρο διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών και διακίνησης λευκής σαρκός. Αναφορικά με την επιβολή της αποικιακής διοίκησης, η Sara Flounders πηγαίνει πίσω στο 2005, όταν ο τότε γεγικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Αννάν διόρισε τον Marti Ahtisaari, ως τον ειδικό διαμεσολαβητή για την διευθέτηση του θέματος. Μια ακόμα σοβαρή επισήμανση που αξίζει της προσοχής του κάθε αναλυτή. Ο Φιλανδός απεσταλμένος του ΟΗΕ είναι και επίτιμος πρόεδρος στο International Crisis Croup (ICG), έναν οργανισμό, χρηματοδοτούμενο από τον γνωστό Τζόρτζ Σόρο που προωθεί την διεύρυνση του ΝΑΤΟ, παράλληλα με το άνοιγμα των αγορών για τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο συμβούλιο επίσης του ICG υπάρχουν άλλα δυο πρόσωπα που συνδέονται με τους βομβαρδισμούς στην Σερβία. Ο στρατηγός Wesley Clark και ο Zbigniew Brzezinski.

Τον Απρίλιο του 2007 ο ειδικός διαμεσολαβητής κατέθεσε την πρόστασή του για την επίλυση του status του Κοσόβου στον νέο Γενικό Γραμματέα Μπαν Κι Μουν (http://www.unosek.org/unosek/en/statusproposal.html), το οποίο προβλέπει έναν εκπρόσωπο, διορισμένο από τους ευρωπαίους και αμερικανούς αξιωματούχους, ο οποίος θα έχει τον πλήρη και τελικό έλεγχο αναφορικά με την φορολογία, τα οικονομικά, τον τραπεζικό τομέα και τα τελωνεία. Την ΕΕ από την πλευρά της να έχει την ευθύνη για την αντιπροσωπεία ευρωπαϊκής ασφαλείας και αμυντικής πολιτικής (ESDP) και το ΝΑΤΟ αντίστοιχα υπεύθυνο για την διεθνή στρατιωτική παρουσία. Τα δυο σώματα, αυτό της ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα έχουν τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής, της ασφάλειας, της δικαιοσύνης των δικαστηρίων και των φυλακών. Αποτελούν τους εγγυητές, έχοντας άμεση πρόσβαση και έλεγχο σε κάθε δραστηριότητα, διαδικασία ή έγγραφο στο Κόσοβο. Για την συγγραφέα, η αναγνώριση του Κοσόβου αποτελεί το τελευταίο βήμα του αμερικανικού πολέμου για την επανάκτηση της περιοχής.

ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9

ΑΝΑΛΥΣΗ Από τα γεγονότα και τις αποκαλύψεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας σήμερα η Αμερική φαίνεται να έχει ενεργό ρόλο στα διαδραματιζόμενα στους κόλπους της Ε.Ε. μέσω απόλυτα ελεγχόμενων δράσεων και κινήσεων που υπαγορεύουν δίκην εντολών προς «κράτη-αποικίες» ειδικά στα αδύναμα οικονομικό-πολιτικά παλαιά μέλη του συμφώνου της Βαρσοβίας και νυν νέα κράτη της Ε.Ε. Η αποκάλυψη αυτή, για τη διαρροή του εγγράφου που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η «Α» και το Greek American News Agency, για αυτό καθαυτό το γεγονός της υπαγόρευσης εντολών σε ένα ευρωπαϊκό κράτος εκ μέρους των ΗΠΑ, αν μη τι άλλο αμφισβητεί το κύρος αλλά ακόμα και αυτήν ακόμα την υπόσταση και ανεξαρτησία της Ε.Ε στην εξωτερική της πολιτική δημιουργώντας μείζον ζήτημα. Θέτει ευθέως θέμα για την ίδια την Ε.Ε. και δημιουργεί στην πράξη μια Ευρώπη δυο ζωνών. Την μικρή Ευρώπη των ισχυρών (Γαλλία- Γερμανία- Ιταλία) και την μεγάλη «Ευρώπη» των μικρών και ανίσχυρων κρατών που είτε με τον ένα είτε τον άλλο τρόπο, ελέγχεται απόλυτα από τις ΗΠΑ. Μια διαπίστωση μέσα από αλυσιδωτά γεγονότα και εξελίξεις που θα έπρεπε να μας κάνει όλους να ντρεπόμαστε!

Από τα πράγματα εκείνο που προκύπτει σαφώς είναι πως ο νέος στόχος των ΗΠΑ είναι η step by step αποδυνάμωση της Ε.Ε. , η δημιουργία δυο ζωνών εντός της Ε.Ε. με την παράλληλη δημιουργία μια βαλκανικής ζώνης απόλυτα ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ γι αυτό και σπεύδει να ενισχύσει κάθε ενέργεια που αλλάζει το status quo της περιοχής με ζώνες που θα ελέγχονται απόλυτα από τις ΗΠΑ διασπώντας έτσι την καρδιά της Ε.Ε. -που ιστορικά είναι τα Βαλκάνια και η μοιραία ιστορία που κουβαλά κάθε έθνος στη χερσόνησο του Αίμου- και φυσικά η αλλαγή συνόρων...

Το γεγονός ότι τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ -στο σύνολο τους πλήρως ελεγχόμενα από κρατικές κυβερνήσεις και οικονομικό- πολιτικά συμφέροντα εξηγεί γιατί μια τόσο σοβαρή αποκάλυψη δεν πήρε έκταση σε διεθνές επίπεδο. δεν χρειάζεται ούτε πολύ μυαλό ούτε βαθυστόχαστες αναλύσεις. Ζούμε στον κόσμο της πληροφορίας είναι αδιανόητο να έχουμε εμείς ένα μικρό-σε παγκόσμια κλίμακα- ηλεκτρονικό ΜΜΕ, το έγγραφο φωτιά λίγες μέρες αφού διέρρευσε και να μην έχει γίνει λόγος σε κανένα μεγάλο διεθνές ΜΜΕ! Και φυσικά οι λόγοι μη δημοσιοποίησης του άμεσα είναι ευνόητοι αφού χρειάζεται μια ολόκληρη διαδικασία(διασταύρωση) και κυρίως αναμονή και παρακολούθηση εκ του σύνεγγυς των γεγονότων που επακολούθησαν την επιβεβαίωση του εγγράφου και των αποφάσεων σε διεθνές επίπεδο. Αντιθέτως έγιναν και γίνονται προσπάθειες να αποσιωπηθεί ή να υποβαθμισθεί το γεγονός και η αποκάλυψη, παρόλο που μια ολόκληρη χώρα σείεται ακόμα με εσωτερικούς κραδασμούς... Η πληροφορία όμως και το γεγονός έκανε το γύρω των λεγόμενων εναλλακτικών site και των blog μιας και τελευταία γίνεται λόγος στην Ελλάδα για το ρόλο των Blogs. Ναι η είδηση μας «ήρθε» από συνεργαζόμενα με το Greek American News Agency εναλλακτικά Blog και site με τα οποία διατηρούμε επαφή και επικοινωνία. Δική μας δουλειά -για την ακρίβεια της συναδέλφου Δέσποινας Συριοπούλου- ήταν ο έλεγχος. Η διασταύρωση κάθε στοιχείου και κυρίως ο έλεγχος της γνησιότητας του εγγράφου την οποία δεν αρνήθηκε καμία από τις δυο εμπλεκόμενες πλευρές... Αμέσως άρχισε ένας μαραθώνιος ανταλλαγής πληροφοριών και email για την διασταύρωση της είδησης και της γνησιότητας του απόρρητου εγγράφου.

Φέροντας στο φως της δημοσιότητας ένα τόσο σημαντικό έγγραφο δίνεται μια άλλη διάσταση στο ρόλο των ΗΠΑ στα διαδραματιζόμενα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και τα όσα επακολούθησαν και η (επίσημη) σιωπή των εντεταλμένων οργάνων της Ε.Ε. δείχνουν αν μη τι άλλο αρχικά την αμηχανία αλλά και τον πανικό για το ρόλο των ΗΠΑ στους κόλπους της Ε.Ε. η οποία φαίνεται εδώ και μια 5ετια να αντιμετωπίζει πρόβλημα. Η Αμερική δεν ξεχνά το ρόλο και τις αντιδράσεις της Ε.Ε. (Γαλλίας-Γερμανία) στο πόλεμο του Ιράκ. Ξεκίνησε ένα πόλεμο εγκαθιστώντας το δίκιο του Ισχυρού. Της Αυτοκρατορίας. Καταργήθηκαν έτσι στην πράξη τα Ηνωμένα Έθνη, και άλλοι διεθνείς οργανισμοί που άβουλοι και αδύναμοι να παρέμβουν ακολουθούσαν τον μεγάλο αυτοκράτορα στον καλπασμό της τρελής κούρσας πάνω σε ένα αφηνιασμένο άλογο... «Το άλογο του Καλιγούλα» όπως ορθώς παρομοιάζουν οι δυο αναλυτές που παρουσιάσαμε.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει το σκηνικό της αναγγελίας του πολέμου στο Ιράκ του πλανητάρχη να περπατά αργά και σταθερά το βαθύ κόκκινο διάδρομο του Λευκού Οίκου για να αναγγείλει στην ανθρωπότητα την απόφαση του να επιβάλει το δίκιο του ισχυρού και την μεγάλη σφαγή με την μητέρα όλων των μαχών όπως υπερφίαλα αποκαλούσαν οι στρατηγοί της Ουάσιγκτον τον πόλεμο στο Ιράκ, με την γνωστή πρόφαση της καταστροφής των όπλων που τελικά χρόνια τώρα τα ψάχνουν και ακόμα να τα βρουν αλλά στο μεταξύ έχουν χάσει τη ζωή του χιλιάδες αθώοι και ταυτόχρονα στο νέο διαμελισμένο Ιράκ οι εταιρίες του αντιπροέδρου Ν. Τσένεϊ και του Αμερικανού Προέδρου να κάνουν χρυσές δουλειές... Ο χάρτης της Νέας Μέσης Ανατολής ήδη σχηματίζεται μέρα τη μέρα...

Όλα αυτά δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Είναι κομμάτια ενός πάζλ που σχηματίζεται κομμάτι -κομμάτι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σαν ένα αόρατο χέρι να τοποθετεί αργά και σταθερά ώσπου σε μια δεκαετία από σήμερα θα έχουμε την πρώτη μορφή του νέου κόσμου που έρχεται. Ενός αβέβαιου κόσμου στον οποίο θα πρέπει να ζήσουν τα παιδιά μας.

Ένα άκρως απόρρητο (top-secret) έγγραφο το οποίο συντάχθηκε στην Ουάσιγκτον με αποστολέα το υπουργείο εξωτερικών της Σλοβενίας... Χώρας προεδρεύουσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα όσα σήμερα αποκαλύπτονται δείχνουν με σαφήνεια τα όσα έρχονται και κυρίως όσα έχουν προαποφασιστεί για το μαλακό υπογάστριο της Χερσονήσου του Αίμου, των Βαλκανίων. Την καρδιά της Ευρωπαϊκής ένωσης. Οι ραγδαίες εξελίξεις από το 1988 στην πρώην ανατολική Ευρώπη, η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, και των τειχών του ψυχρού πολέμου, που χώρισε την ανθρωπότητα για περισσότερα από 50 χρόνια μετά την συμφωνία της Γιάλτας, άλλαξαν άρδην τα σχέδια της μόνης υπερδύναμης. Από τη δεκαετία του 1970 όταν ο ψυχρός πόλεμος ήταν ακόμα σε πλήρη εξέλιξη και τα μέτωπα στον πλανήτη διάσπαρτα με πιο γνωστά το πόλεμο του Βιετνάμ και τον υπερδεκαετή πόλεμο στον Αφγανιστάν, τα αμερικανικά think tank σχεδιάζαν την επόμενη μέρα της πτώσης του υπαρκτού Σοσιαλισμού.

Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά στα εν εξελίξει διλήμματα που έθετε ο Σ. Χάντικτον περί σύγκρουσης πολιτισμών και θρησκειών ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 για τον επιβεβαιώσει λίγα χρόνια αργότερα ο πλανητάρχης G. Bush μιλώντας για τον «άξονα του καλού και του κακού». Οι ρόλοι άλλαξαν. Τώρα οι κακοί είναι το Ισλάμ το οποίο οι Αμερικανοί ενίσχυαν με κάθε τρόπο σε όλα τα σημεία του κόσμου με αποκορύφωμα τον πόλεμο στο Αφγανιστάν στέλνοντας όπλα, βαρύ οπλισμό, και το Κοράνιο αυτά τη δεκαετία του ‘70 και του ‘80. Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Το Ισλάμ είναι ο άξονας του κακού. Όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις. Ειδικά όταν μιλάμε για την Χριστιανική Ευρώπη και τα Ορθόδοξα Βαλκάνια. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι και πάλι η Ορθόδοξη Ρωσία. Η Ρωσία του Μεγάλου Πούτιν. Για τα Βαλκάνια το Ισλάμ χρησιμοποιείται ως διασπαστικός και αποσταθεροποιητικός παράγων {Βλ. Κόσσοβο-Σκόπια-Αλβανία} με το αφελές πολυχρησιμοποιήμενο πρόσχημα της υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Αλβανοφώνων και κάθε άλλης μουσουλμανικής μειονότητας.

Έτσι προέκυψε και το Κόσσονο μετά την απόπειρα διάλυσης της Ορθόδοξης Σερβίας και τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1992. Έτσι με κάθε τρόπο ενισχύονται οι μεγαλοιδεατισμοί περί μεγάλης Αλβανίας με αλυτρωτικές διαθέσεις προς διάφορες κατευθύνσεις που αποβλέπουν σε σταδιακό διαμελισμό της περιοχής. Σήμερα το Κόσσοβο. Αύριο τα Σκόπια. Μετά, η Μακεδονία του Πυρίν, ήδη στους κόλπους της Βουλγαρίας εδώ και δεκαετίες υπάρχει αυτή η αλυτρωτική ιδέα και χωρίς το επίσημο κράτος να λαμβάνει θέση και αυτό κάτι λέει... Χρόνια τώρα κυκλοφορεί η ιδέα του έθνους των Μακεδόνων που φτάνει στην δημιουργία του κράτους των Μακεδόνων με έξοδο προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης! Δηλαδή διάσπαση του Ορθόδοξου πυρήνα των Βαλκανίων. Ελλάδα. Σερβίας. Βουλγαρίας. Κοντολογίς. Την εγκαθίδρυση δηλαδή στην καρδιά των Βαλκανίων και της Ευρώπης μιας νέας Μέσης Ανατολής με ότι αυτή συνεπάγεται. Τι συνεπάγεται; Διάσπαση. Αλλαγή συνόρων. Νέα κράτη. Νέοι χάρτες. Αίμα. Πόνο. Ανταλλαγή πληθυσμών. Νέες συνθήκες μετά από αιμοσταγείς διαδικασίες. Παρόμοιο σκηνικό με εκείνο των απαρχών του 20ου αιώνα όταν κάθε χρόνια από το 1012 μέχρι το 1944 άλλαζαν όλα για να φτάσουμε στο μοίρασμα της πίτας. Τότε ήταν η πολιτική εξουσία και η δύναμη της επιρροής. Σήμερα είναι τα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα. Το πετρέλαιο. Οι φυσικές πηγές ενέργειας. Το αέριο. Ήδη το παιχνίδι σε αυτό το τομέα είναι σκληρό και οι επόμενοι πόλεμοι που έρχονται τα επόμενα χρόνια θα είναι για το νερό. Για τον έλεγχο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Για τον έλεγχο της ανταρκτικής και την εκμετάλλευση των πάγων και ό,τι αυτοί κρύβουν στο βυθό τους. Και όλα αυτά σε ένα γεωπολιτικό πεδίο γεμάτο αστάθεια και αβεβαιότητα.

Η Ελλάδα, η Ε.Ε. και η Μεσόγειος

Η Ελλάδα σε αυτό το νέο πεδίο που διαμορφώνεται ισορροπεί επικίνδυνα με τον Πρωθυπουργό να κοιτά προς την Ρωσία του Μεγάλου Πούτιν και την Υπουργό εξ. Ν. Μπακογιάννη να κοιτά πάντα προς τις ΗΠΑ{κυρίως αποζητώντας την υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο προσεχές μέλλον και όταν τεθεί θέμα ηγεσίας στη ΝΔ και λιγότερο ως συντεταγμένη σχεδιασμένη πολιτική} και έτσι (η Ελλάδα) εξασφαλίζει προς το παρόν ισορροπίες στο διεθνές σκηνικό χωρίς όμως αποτελέσματα στα επί της ουσίας θέματα που την απασχολούν... έχοντας ανοιχτά μέτωπα στη διπλωματία και μαραθώνιους στην επίλυση των όποιων ΕλληνοΤουρκικών διαφορών είτε αφορούν στο status του αιγαίου, τις γκρίζες ή όχι ζώνες των Ιμίων, και στο βάθος την ανεξαρτησία -κατά το προηγούμενο του Κοσσόβου- της Θράκης. Όσο και αν μας φοβίζει σε λίγα χρόνια δεν θα μιλάμε πια για το Σκοπιανό και την Μακεδονία αλλά για τα -ανθρώπινα- δικαιώματα των Μουσουλμάνων της περιοχής... Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές κάθε χρονιά στην περιβόητη έκθεση του State Department, ούτε του διεθνούς παρατηρητηρίου του Ελνσίκι{λέγε με Π. Δημητρά}. Στο θέμα των Σκοπίων και οι αλυτρωτικές διαθέσεις των Σκοπίων που εκ των πραγμάτων θα φύγουν από τα site και τα Blog και θα έρθουν ως επίσημα αιτήματα και διεκδικήσεις. Αλλά και όλα εκείνα που φαίνεται να έρχονται και να αναφύονται ολοταχώς όσο και αν αρνούμαστε να τα δούμε. Ποια είναι αυτά; Ο μεγαλοιδεατισμός των Αλβανών και η μεγάλη Αλβανία. Η Βουλγαρία και όσα συντελούνται προς το παρόν μόνο στα site των εθνικιστών. Και μέσα σε όλα αυτά η καθημερινή διπλωματική μάχη για επιρροή και παρουσία στα διεθνή φόρα, τους οργανισμούς. Τον ΟΗΕ, τη ΔΑΣΕ, το ΝΑΤΟ και προ πάντων την Ε.Ε. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε την πρόνοια να βάλει στρέφοντας τη χώρα και «δένοντας» για τα καλά στο άρμα της σίγουρης Δύσης. Τραγική ειρωνεία; Ο Εθνάρχης Κ. Καραμανλής «έδεσε» την μεταπολεμική Ελλάδα του 1950 του εμφυλίου και της μεταπολίτευσης του 1974 στην Δύση και την Αμερική. Ο νεότερος Κ. Καραμανλής (φλέβα και αίμα του Εθνάρχη) τρέχει να δέσει την Νέα Ελλάδα στο άρμα της Πάλαι ποτέ (κόκκινης) Ρωσίας και του Νέου Τσάρου της ανερχόμενης Ρωσίας...

Οι καιροί και οι ρόλοι αλλάζουν αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται εδώ και αιώνες.... τα πρόσωπα αλλάζουν και έτσι αναδεικνύονται οι ηγέτες του κόσμου για να περάσουν στην μεγάλη ή την μικρή αθανασία...

Το ρολόι της ιστορίας των πρώτων χρόνων του 21ου αιώνα είναι ακόμα στην αρχή. Οι εξελίξεις και οι μεγάλες αλλαγές είναι ακόμα στην αρχή... Μοιάζει με προφητεία αλλά κάποτε η σημερινή υπερδύναμη θα αναζητά την παλιά χαμένη αίγλη της πάλαι ποτέ ισχυρής αυτοκρατορίας της PAX Americana. Στη θέση της θα υπάρχει μια άλλη νέα αυτοκρατορία. Το ερώτημα είναι αν θα είναι το ίδιο επικίνδυνη ή ακόμα πιο εφιαλτική στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς της. Μακρινό όνειρο ή εφιάλτης; Θα δείξει...

Το αδιαμφισβήτητο γεγονός ύστερα και από αυτή την αποκάλυψη είναι ένα: Στις μέρες μας βλέπουμε να αναβιώνει ένας άλλος ψυχρός πόλεμος μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας. Είτε αφορά στον έλεγχο των φυσικών πηγών ενέργειας, είτε αφορά στο πρόγραμμα για τον εξοπλισμό και τον έλεγχο του (άπειρου) διαστήματος... τι αστείο και πόσο μεγάλη ειρωνεία να θέλει ο άνθρωπος να ελέγξει το άπειρο διάστημα όταν δεν έχει κατορθώσει να ελέγξει τα πάθη και τις αδυναμίες του... Δείχνει όμως και το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας.

 -----------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Υπόθεση Fried: "Με στο σχέδιο Αναν σερβίραμε την Κύπρο στην Τουρκία ...."

Η υπόθεση Fried είναι μια μεγάλη υπόθεση με μεγάλο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον. Δείχνει την σκληρότητα των ηγεμονικών στρατηγικών που θεωρούν τους ευκολόπιστους και ανόητους λαούς αναλώσιμους στον βωμό καθημερινών τακτικών διπλωματικών χειρισμών. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αποκαλύπτει μια ακόμη πτυχή της πλεκτάνης Αναν. Οι προεκτάσεις οδηγούν στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και στις μεθοδεύσεις ενός δικτύου ανθρώπων που είτε επειδή το πιστεύουν είτε επειδή ενορχηστρώνονται αποβλακώνουν την κοινή γνώμη, αμφισβητούν αυτό που είναι ορατό και καταδικάζουν στη σιωπή όσα δεν βολεύει το "σχέδιο". Στο κείμενο στην παρούσα σελίδα για το Κόσοβο, κανείς χωρίς έκπληξη ανακαλύπτει τον ίδιο αξιωματούχο, τον κ Fried ... Τι σύμπτωση! Πιο κάτω έπονται χωρίς χρονολογική σειρά και χωρίς επεξεργασία για όποιον ενδιαφέρεται. Για να δει τους ενόχους της ενορχηστρομένης επιχείρησης να σπιλωθούν ακαδημαϊκοί (Γιανναράς, Ήφαιστος, Ευρυβιάδης et al) ως αναξιόπιστοι επειδή εξέθεσαν το αυτονόητο κανείς δεν έχει παρά να ανατρέξει σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης για να διαπιστώσει τις μεθοδεύσεις, τα λόγια που χρησιμοποιούνται και τους δράστες. Το λύμα είναι "υπόθεση Fried, Γιανναράς, Ήφαιστος, Ευρυβιάδης" .... Ευτυχώς πάντως που εμφανίστηκε αυτή η φοβερή μορφή, απ' ότι μαθαίνουμε, ελληνοαμερικανού που ονομάζεται Άρης Ανάγνος. Διαφορετικά θα μπορούσαν να μας "κατατροπώνουν" εφόρου ζωής.

-----------------------------------

Η δήλωση Fried, και πως λειτουργεί ένα διεθνές χαλκείο

Ο Φιλελεύθερος   28-06-2005

Του Μάριου Ευρυβιάδη

Η αμερικανική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο Υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Daniel Fried , που σήμερα έχει τομέα ευθύνης την περιοχή μας, ουδέποτε έκανε δημόσια δήλωση για το Κυπριακό σε συνάντηση στις 26/05/2003 που συσχετίζει το Σχέδιο Ανάν μ’ ένα αμερικανο-τουρκικό αλισβερίσι γύρω από τον πόλεμο στο Ιράκ. Η κατά την Ουάσινγκτον αμφισβητημένη δήλωση του Fried, που έγινε σε ομάδα Ελληνο-αμερικανών, έχει ως  εξής:

«όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ της προσφέραμε [δυο] κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την Κύπρο υπό την μορφή του Σχεδίου Ανάν»

Η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης, ως επίσημη τοποθέτηση, είναι μεν κατανοητή όχι όμως και σεβαστή όπως έχω ήδη εξηγήσει (βλ. απαντητική μου επιστολή στην «Καθημερινή» 17/05/05) αλλά θα επεκταθώ και παρακάτω, διότι συγκρούεται με την αλήθεια και την πραγματικότητα της ακολουθούμενης από τους Αμερικανούς πολιτική στο Κυπριακό της οποίας κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι σήμερα ο ανώδυνος για τις ΗΠΑ κατευνασμός των μιλιταριστών της Άγκυρας, σε βάρος όμως της Κύπρου και του λαού της.

Η τοποθέτηση των Αμερικανών τροφοδότησε, όπως εξ’ άλλου ήταν αναμενόμενο, μια καμπάνια αμφισβήτησης της αλήθειας στην Ελλάδα που μεταφέρθηκε και στην Κύπρο μέσω των γνωστών υπογείων διαδρόμων  που δημιούργησαν οι Ελλαδίτες εκσυγχρονιστές, εναντίον όλων, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντα, που χρησιμοποίησαν τη δήλωση Fried στο πλαίσιο προσπάθειας ερμηνείας της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή μας.

Κατά τους οργανωτές της καμπάνιας, όλοι εμείς που έχουμε χρησιμοποιήσει τη δήλωση Fried  συμπεριλαμβανομένου και του Aris Anagnos, γνωστού πολιτευτή και επιχειρηματία από την Καλιφόρνια που την  πρωτοδημοσιοποίησε, αποτελούμε μέρος ενός καλά οργανωμένου διεθνούς χαλκείου  κατασκευής και διασποράς ψευδών ειδήσεων, καθοδηγούμενοι από διάφορα εθνικιστικά και άλλα ανομολόγητα πάθη, ιδεοληψίες και συμπλέγματα διαφόρων μορφών.  Ο προφανής σκοπός και στόχος του χαλκείου μας, απ’ όσα μας καταλογίζουν, είναι να πλήξουμε  την αξιοπιστία όλων που ανιδιοτελώς εργάζονται και στις δυο μεριές του ατλαντικού για να μας λύσουν τα διάφορα προβλήματα μας και για τα οποία φταίνε αποκλειστικά και μόνο τα πάθη μας και το κακό μας το κεφάλι. Εκτός όμως από αχάριστοι είμαστε και αποτελεσματικά δαιμόνιοι όπως αποδεικνύει το περί Fried χάλκευμά μας. Σε κάποια φάση, λοιπόν, μεταξύ της αμερικανο-βρετανικής επίθεσης κατά του Ιράκ και της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν συγκεντρωθήκαμε, οργανωθήκαμε ως χαλκείο, επιλέξαμε κατόπιν  ενδελεχούς έρευνας και μελέτης  του χαρακτήρα του τον  κ. Fried, που υπηρετούσε τότε σε νευραλγική θέση στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των  ΗΠΑ με αρμοδιότητες το Κυπριακό και τα ελληνο-τουρκικά, ως τον πιο κατάλληλο και αποφασίσαμε να του αποδώσουμε τα παραπάνω κατασκευασθέντα από εμάς.

Επιπλέον όλα τα μέλη του χαλκείου, από την Καλιφόρνια μέχρι την Λευκωσία, καθορίσαμε συγκεκριμένους ρόλους και μεθοδεύσεις, επιλέξαμε κατάλληλους χρόνους ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες  ώστε να έχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και την κατάλληλη στιγμή, μπάμ, κτυπήσαμε τα αχάπαρα και αθώα θύματα μα και διαβάλαμε τη φήμη των ΗΠΑ. Τύφλα να χει ο μεγάλος δάσκαλος μας Goebbels, τύφλα να χουν οι άνθρωποι του Τσάρου που κατασκεύασαν τα «Πρωτόκολλα του Σιωνισμού» με τους οποίους μας παρομοίωσαν, τύφλα να έχει η πάλαι ποτέ KGB, τύφλα να χουν οι CIA, MI-6, MIT, MOSSAD  και το Office of Special Operations του Πενταγώνου. Τύφλα να έχουν όλοι μαζί και ξεχωριστά. Τους φορέσαμε όλους γυαλιά ή, κατά του Αθηναΐζοντες τους κάναμε «ρόμπα». Αποδείξαμε τη γύμνια τους με μια και μόνο θεαματική μας κίνηση, εμείς το από την Καλιφόρνια ορμώμενο χαλκείο.  Χαλάλι μας λοιπόν τα πολλά ή λίγα που πήραμε, πέρα βέβαια της αρρωστημένης μας  σοβινιστικής ευχαρίστησης που απολαύσαμε βλέποντας τους αγαθούς παράγοντες της διεθνούς ηθικής να τρέχουν να περιορίσουν το κακό που κάναμε.

Επειδή γράφοντας έρχονται οι ιδέες, προτίθεμαι να εισηγηθώ στον αρχηγό μας κ. Anagnos,  μέσα στο πνεύμα πάντοτε του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων και του outsourcing που μαζί όλα στοχεύουν στο υψηλό αγαθό της ελευθερίας (φτιάχτηκε για την προώθησή της και Δίκτυο Ελευθερίας στην Αθήνα) να προσφέρουμε τις αποδεδειγμένα πλέον υπηρεσίες  του καλιφορνέζικου χαλκείου μας σε ενδιαφερόμενα κράτη, κρατικούς,  ημικρατικούς οργανισμούς και φορείς, σε μη-κυβερνητικές οργανώσεις ή ακόμη και σε άτομα τόσο της «κοινωνίας των πολιτών» όσο και αυτής των «κολλητών» και, πάντοτε, με τις χαμηλότερες τιμές της αγοράς.

Επί του προκειμένου είναι «λογικά» αδύνατο  - - αυτός είναι ο ισχυρισμός της διάψευσης - - ένας έμπειρος διπλωμάτης  (και πρώην πρέσβης στην Πολωνία) όπως ο  κ. Fried  να διέπραξε μιας τέτοιας ολκής διπλωματική γκάφα (diplomatic gaffe - η ύπαρξη και μόνο της φράσης  diplomatic gaffe πρέπει να μας λέει κάτι) και μάλιστα μπροστά σε Ελληνο-αμερικάνους. Και όμως,  η δήλωση Fried  είναι τόσο «λογικά» αδύνατη όπως «λογικά» αδύνατο υπήρξε και το γεγονός της ομότεχνης τους Πρέσβειρας στο Ιράκ April Gillespie  να είχε πει στον Ιρακινό δικτάτορα  Σαντάμ, λίγες μέρες πριν την εισβολή στο Κουβέιτ, ότι η χώρα της δεν λάμβανε θέση στο ζήτημα των εδαφικών διαφορών ανάμεσα στο Ιράκ και το Κουβέιτ. Την  τοποθέτηση αυτή  ο Σαντάμ εξέλαβε ως «πράσινο φως» από την Ουάσινγκτον για την εισβολή, «λογικό» επακόλουθο της οποίας είναι η σημερινή κατοχή του Ιράκ από τις ΗΠΑ. Και όπως «λογικά», επίσης, δεν μπορούσε να είχε πει ο Henry Kissinger στον caudillo Augusto Pinochet  της Χιλής, αμέσως μετά το πραξικόπημα και το όργιο αίματος κατά αθώων που το ακολούθησε, να κάνει ο Pinochet στη Χιλή ότι έπρεπε να κάνει αλλά να το κάνει γρήγορα.

Και είναι βέβαια «παράλογο» και «αδιανόητο» δυο χρόνια αργότερα  ο ίδιος ο Kissinger, μαζί με τον Πρόεδρο Ford,  να είχαν τηρήσει ανάλογη στάση απέναντι σε ένα άλλο caudillo, τον Σουχάρτο  της Ινδονησίας, όταν τον επισκέφθηκαν επίσημα στις 7 Δεκεμβρίου 1975. Τότε, σε δημόσια δήλωσή του ο Κissinger  είπε ότι η χώρα του κατανοεί τη θέση της Ινδονησίας αναφορικά με το Ανατολικό Τιμόρ, για να ακολουθήσει, την ίδια μέρα και λίγες μόνο ώρες μετά την αποχώρηση  των Kissinger – Ford, η εισβολή και οι σφαγιασμοί στο Ανατολικό Τιμόρ.

Αποφεύγω την όποια αναφορά στη γνωστή διπρόσωπη πολιτική του Kissinger έναντι στο Χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και στην Τουρκική εισβολή, ούτε και κάνω μνεία του τι προηγήθηκε και ποια αξιοπιστία  πρέπει να προσδίδεται σε επίσημα διαγγέλματα, επίσημες δηλώσεις, επίσημες τοποθετήσεις στο Κογκρέσο και τον ΟΗΕ καθώς επίσης σε εκθέσεις, καταγγελίες και επίσημες διαψεύσεις, και όλα τα σχετικά και συναφή γύρω από τα δρώμενα στο Ιράκ σήμερα.

Η δήλωση Fried  περιγράφει πραγματολογικά επαληθεύσιμα γεγονότα, με επίκεντρο το πάρε- δώσε μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας ώστε να εμπλακεί η Τουρκία στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Επ’ αυτού υπεγράφη συγκεκριμένη συμφωνία (Memorandum of Understanding)  τον Φεβρουάριο, ενώ ήδη στο US CENTCOM  στη  Φλώριδα (αρχηγείο των αμερικανών για τον πόλεμο στο Ιράκ) βρίσκετο εγκατεστημένο και λειτουργούσε τουρκικό επιτελείο (Turkish Operational Planning Team-OPT) για συντονισμό.

Σε ενίσχυση των παραπάνω και όπως έγραψε ο δημοσιογράφος με έδρα την Ουάσινγκτον Timothy  Noah  (The S            late, March 3, 2003)  «για να εξασφαλιστεί η συμφωνία της διακίνησης αμερικανικών δυνάμεων μέσω Τουρκίας, η αμερικανική κυβέρνηση  συμφώνησε να καταβάλει ένα ποσό μέχρι 30 δις. δολάρια ως δωροδοκία (bribe) και υποσχέθηκε και ορισμένα άλλα ανταλλάγματα (“certain bargains”) στην Άγκυρα τα οποία δεν έχει διάθεση να αποκαλύψει».  Μέρος των άλλων “certain bargains”  αφορούσαν ασφαλώς στο περιεχόμενο της δήλωσης  Fried,  αλλά στο μέλλον του Ιράκ και το ρόλο της Τουρκίας και άλλα στις δεσμεύσεις της Ουάσινγκτον ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Μετά τη γνωστή Αμερικανο-τουρκική ρήξη λόγω του κουρδικού ζητήματος στο Ιράκ και παρά τις αντιδράσεις στο Πεντάγωνο  (που συνεχίζονται μέχρι σήμερα) κατά της Τουρκίας, επικράτησε η άποψη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι θα πρέπει πάση θυσία να γίνει συντήρηση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις μέχρι την άρση της «παρεξήγησης». Και επειδή οι Αμερικανοί ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να ενδώσουν στις τουρκικές επεκτατικές απαιτήσεις στο Β. Ιράκ, ο πιο ανώδυνος τρόπος (“cost free” είναι η φράση που χρησιμοποιούν οι γραφειοκράτες του State Department) κατευνασμού των caudillos της Άγκυρας είναι να συνεχίζουν να τους προσφέρουν γη κα ύδωρ στην Κύπρο με τις γνωστές πλέον σε όλους μας μεθοδεύσεις. Αυτή είναι σήμερα  η πολιτική των Αμερικανών στην Κύπρο η οποία κατάντησε να ανταγωνίζεται σε απολογητικό ύφος αλλά και ουσία τη Βρετανική, αναφορικά με την τουρκική κατοχή μέρους ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους το οποίο δεν εχθρεύεται τη χώρα τους. (Ακόμη ένα χαλκείο: κατά τον Ελληνο-αμερικάνο Gene Rossides  ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία αποκάλυψε σε  ομάδα Ελληνο-Αμερικανών που τον επισκέφθηκε πρόσφατα, ότι έχει οδηγίες από το Υπουργείο του να μην κάνει αναφορά στη λέξη εισβολή – invasion όταν μιλά για την τουρκική επιδρομή του 1974).

Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο για τους διπλωμάτες της Αμερικής, μιας χώρας που ιστορικά έχει υποστηρίξει την αυτοδιάθεση των λαών και η οποία καταπολέμησε τον αποικισμό, να κατανοήσουν ότι Βρετανοί και Τούρκοι, ως γνήσιοι συνεχιστές των επαίσχυντων παραδόσεών τους, θέλουν να επιβάλουν ένα νέο-αποικιακό καθεστώς επί της Κύπρου και ότι χωρίς τη δική τους στήριξη και αρωγή κάτι τέτοιο θα ήταν καταδικασμένο;  «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε αλήθεια» ( AMICUS PLATO,SED MAGIS AMICA VERITAS).

Υ.Γ Την επόμενη Κυριακή από την στήλη αυτή θα αποκαλύψω το παρασκήνιο μιας ακόμη «πλαστής» είδησης που φέρει τον Πρόεδρο Reagan, παρουσία του Προέδρου Κυπριανού στο Λευκό Οίκο, να διατάσσει να ξεκουμπιστούν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο.

----------------------------------

H  AΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Στην ΑΥΓΗ  της 18-6-2005 δημοσιευθηκε  ένα αρθρο από καποιον  κ. Διονυση Γιουσετη, αναφορικα με την τερατογεννηση του Σχεδιου Αναν.  Στην εξυπηρετηση οποιονδηποτε ντοπιων  η ξενων συμφεροντων αντιπροσωπευει, αντι να κανει το καθηκον του ως αρθρογραφος και να ανιχνευσει την αληθεια, ο κ. Γιουσετης καταφευγει  στην ευκολη λυση των εξυβρισεων και ανυποστατων κατηγοριων.

Ο κ. Γιουσετης με αποκαλει «εθναμυντωρα, βραδυφλεγη, βραδυνοο» και ουσιαστικα  ψευτη. Από όλα αυτά, δεχομαι μονο τον χαρακτηρισμο του εθναμυντωρα. Παραγματικα, ως Ελληνας στρατιωτης, πολεμησα για την πατριδα στο δευτερο παγκοσμιο πολεμο και αντιμετωπισα τις σφαιρες του εχθρου, πραγμα που ισως να μην εχει κανει ο κυρ Διονυσης.

Από τον καιρο που μεταναστευσα στην Αμερικη μεταπολεμικα και εγινα Αμερικανος πολιτης, εξακολουθησα τον αγωνα  για την Ελλαδα με πολιτικα  μεσα. Σε συνεργασια με αλλους ομογενεις , ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, κανουμε συνεχως επαφες με μελη του κογκρεσου και προσπαθουμε νε τους πληροφορησουμε και να τους πεισουμε ότι μια ανεξαρτητη, δημοκρατικη και ισχυρη Ελλαδα  εξυπηρετει τα αμρικανικα συμφεροντα πολύ περισσοτερο παρα μια επιθετικη, επεκτατικη, στρατοκρατουμενη και καταπιεστικη Τουρκια που είναι εστια ανωμαλιας στην περιοχη. Αυτές οι προσπαθειες κορυφωθηκαν με την τουρκικη εισβολη της Κυπρου, που ηταν όχι μονο μια επιθεση εναντιον του Ελληνισμου αλλα και βαναυση παραβαση της ειρηνης, του διεθνους δικαιου και βασικων ανθρωπινων δικαιωματων.  Τετοιες προσπαθειες ομογενων Αμερικανων εχουν αποκαλεσθει το ελληνικο λομπυ, που αποτελειται από εθελοντες και είναι ανιδιοτελες, εν αντιθεσει με το τουρκικο λομπυ.,το οποιο λαβαινει μεγαλα ποσα από την τουρκικη κυβερνηση και χρησιμοποιει επαγγελματιες.

Υπ΄αυτην την ιδιοτητα ημουν παρων και μαλιστα, κρατησα και σημειωσεις, σε μια συγκεντρωση Ελληνοαμερικανων που ελαβε χωρα στην Ουασιγκτον στιε 11-12 Ιουνιου 2003. Μεταξυ αλλων προσωπικοτητων που εκαναν παρουσιασεις , ηταν και οκ.Ντανιελ Φριντ, ανωτερος αξωματουχος του Σταιητ Ντεπαρτμεντ, απεσπασμενος προσωρινα  στο εθνικο  συμβουλιο ασφαλειας εκεινη την περιοδο. Στις 12 Ιουνιου  (αλλου αυτή η ημρομηνια εχει αναφερθει κατά λαθος  ως 26 Ιουνιου, αλλα δεν αλλαζει την ουσια.) , ο κ Φριντ ειπε μεταξυ αλλων το εξης, επι λεξει : «όταν προσπαθουσαμε να πεισουμε την Τουρκια να επιτρεψει το περασμα των στρατευματων μας  απο το εδαφος της προς το Βορειο Ιρακ, της προσφεραμε δυο κινητρα, έναν αριθμο δισεκατομμυριων σε δανεια και παροχες, και την Κυπρο υπο την μορφη του Σχεδιου Αναν.» Καταπληκτος,μολις δοθηκε η ευκαιρια, υπεβαλα την ακολουθη ερωτηση στν κ, Φριντ: επαναλαμβανοντας τη δηλωση του, προσεθεσα: «όταν η Τουρκια αρνηθηκε το περασμα των αμερικανικων στρατευματων, αποσυρατε τα το ένα κινητρο, τα δισεκατομυρια δολλαρια, γιατι δεν αποσυρατε και το άλλο κινητρο, το Σχεδιο Αναν;»  Ο κ. Φριντ ειχε την ευκαιρια  να πει: κυριε, με παρεξηγησατε, δεν με καταλαβατε καλα, δεν εννοουσα να πω αυτό που λετε.   Η  απαντηση του ηταν απλως:  « Όχι ,Όχι, το Σχεδιο Αναν είναι το μονο πανω στο τραπεζι», εννοωντας υπο συζητηση.

Τωρα η δηλωση του κ, Φριντ δεν ηταν ουτε προκλητικη, ουτε αδιακρισια, ουτε αποκαλυψη κρατικου μυστικου.  Εξεφραζε απλως την κεχαραγμενη πολιτικη της αμρικανικης κυβερνησης.  Στις 26 Φεβρουαριου, σχεδον τεσσερεις μηνες πριν τη δηλωση Φριντ,  η δημοσιογραφος Τζουντη Ντεμπσεη, εφραφε στην εγκυρη εφημεριδα Φινανσιαλ Ταημς το εξης: «Ανωτερα στελεχη της κυβερνησης Μπους εχουν προτεινει στους Τουρκους στρατιωτικους ποιο ευνοικους ορους στο πακετο των Ενωμενων Εθνων για τη Βορεια Κυπρο, σε ανταλλαγμα της τουρκικης συνεργασιας για την παροχη βασεων και υλικης υποστηριξης για τον πολεμο εναντιον του Ιρακ υποτην ηγεσια των ΗΠΑ» Και παρακατω, στο ιδιο αρθρο, αναφερεται: «Διπλωματικες πηγες αναφερουν ότι οκ. Αναν θα προτεινει τροποποιησεις, δινοντας περισσοτερο εδαφος στους Τουρκοκυπριους, αυξανοντας τον αριθμο των αποικων που μπορουν να παραμεινουν, και αλλοιωνοντας τον αριθμο των ελληνικων και τουρκικων στρατευματων που θα  βασιζονται  στο νησι, το οποιο προκειται να αποστρατικοποιηθει.»¨

Η δηλωση του κ. Φριντ μπορει να περασε απαρατηρητη από την αμερικανικη κοινη γνωμη, η οποια ειναι συνηθισμενη στην φιλοτουρκικη πολιτικη των κυβερνησεων  των ΗΠΑ.Οι περισσοτεροι Αμερικανοι, στη χωρα αυτή των μεγαλων διαστασεων, δεν ενδιαφερονται για τα προβληματα μιας μικρης μακρυνης χωρας σαν την Κυπρο.

Εμεις όμως, ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, δεν κρατησαμε τη δηλωση του κ.Φριντ  μυστικη.. Αμεσως μετα τις 12 Ιουνιου αρχισαμε επαφες με μελη  του κογκρεσου, ξεσκεπαζοντας το Σχεδιο  Αναν γι’ αυτό που είναι, δηλαδη κατευνασμος της Τουρκιας, για κατι στο οποιο δεν ανταποκριθηκε η Τουρκια. Χρησιμοποιησαμε τη δηλωση Φριντ ως τεκμηριο μιας αδικης πολιτικης. Δωσαμε τη μαχη εκει που επιανε τοπο, στο κογκρεσο, και όχι στον ελληνικο τυπο, οπου ο βραδυφλεγης κ.Γιουσετης  μολις τελευταια ανκαλυψε τη δηλωση Φριντ.

Αλλα υπαρχει και άλλος λογος για την εντατικη αμερικανικη πιεση υπερ του Σχεδιου Αναν. και αυτό ηταν ότι πλησιαζε η Ιη Μαιου2004 , ημερα της ενταξης της Κυπριακης Δημοκρατιας στην Ευρωπαικη Ενωση. Ηταν φανερο ότι το Κυπριακο επρεπε να λυθει παση θυσια, καθ’οποιονδηποτε τροπο για να μην είναι εμποδιο στην εναρξη των ενταξιακων διαπραγματευσεων με την Τουρκια.

Είναι πασιγνωστο ότι από χρονια τωρα, οι ΗΠΑ προωθουν με κάθε τοπο την ενταξη της Τουρκιας στην ΕΕ. Ο λογος είναι ότι  η Τουρκια στην ΕΕ θα είναι ο δουρειος ιππος ο οποιος θα εξασθενησει την ΕΕ ώστε να μην απειλειται η απολυτη κυριαρχια της  υπερδυναμης.

Οποιος εξετασει το Σχεδιο Αναν που προεβλεπε την Τουρκοποιηση της Κυπρου, την συτριπτικη του μεροληψια υπερ των Τουρκοκυπριων και της Τουρκιας, την νομιμοποιηση της εισβολης και της κατοχηςτην παραβιαση ανθρωπινων δικαιωματων και του διεθνους δικαιου,  θα πρεπει αντικειμενικα να συμπερανει ότι αυτό το σχεδιο  δεν είναι ουτε δικαιο ουτε βιωσιμο. Ευτυχως, ο Κυπριακος λαος το απερριψε με συντριπτικη πλειοψηφια. Μαλιστα, 68% ολων των Κυπριων, συμπεριλαμβανομενων  και των κατεχομενων και των αποικων, το καταψηφισε..

Οσοι είναι διατεθημενοι να θυσιασουν την Κυπρο για να τελειωσει η φασαρια, θα πρεπει να λογαριαζουν ότι μετα την Κυπρο ερχονται τα Ιμια, και μετα οι γκριζες ζωνες, η διχοτομηση του Αιγαιου και αλλα καλα.

Νομιζω ότι οκ. Γιουσετης πρεπει να ζητησει συγγνωμη από τους αναγνωστες του.

31Ιουλιου 2005.             

Αρης  Αναγνος ( Αναγνωστοπουλος) 

Κινητο  4478 34865 668  προσωρινα, Ξενοδοχειο Απολλων, Καβουρι 

Στις ΗΠΑ

8124 West Third Street

Los Angeles, Ca. 90048, USA  phone 323 658 1037

------------------------

http://www.cyprusweekly.com.cy/default.aspx?FrontPageNewsID=304_3

Contentious Fried statement backing Turkey confirmed

By Alex Efthyvoulos

THE contentious statement by US State Department official Daniel Fried

that "Cyprus was offered to Turkey in the form of the Annan Plan" was

confirmed to The Cyprus Weekly by Aris Anangnos, the Vice President of

the American Hellenic Council of California, who was present at the

gathering where it was said.

Anagnos, who is on a visit to Cyprus this week, said Fried, who was then

attached to the National Security Council, made the statement as one of

the senior US officials addressing a gathering of Greek Americans in

Washington on June 12, 2003.

Anagnos who was present at the gathering, quoted Fried as saying that

"when we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our

forces from its territory to northern Iraq, we offered it two

incentives, several billions in loans and grants, and Cyprus, in the

form of the Annan Plan."

Recalling the event during an interview with The Cyprus Weekly Anagnos

said that he was shocked by Fried's statement.

"As soon as I got the chance I posed the following question after

repeating what he had just said; `When Turkey refused to allow the

passage of the American troops you withdrew one of the offers, the

billions of dollars, why didn't you withdraw the other as well, the

Annan Plan?'''

"Fried replied to me that I had misunderstood him and that he did not

mean what I said. His reply was, `No,No, the Annan Plan is simply the

only one on the table.' "

Anagnos, a self-made millionaire Greek emigrant, is one of the

staunchest supporters of the Cyprus cause in the United States devoting

considerable time, and a lot of money to this in an unassuming way,

mainly behind the scenes.

The State Department has tried to play down the thrust of the Fried

statement by claiming that he was being misquoted.

Anagnos insisted that all present at the meeting had no doubt whatever

about what was said.

As one of the most active members of the American-Hellenic Council he

follows events closely and is fully aware of developments.

He went on to say that Fried's statement "was neither provocative, nor

an indiscretion, nor the revelation of a national secret. It simply

expressed the adopted policy line of the US government."

To back this claim he added that, on February 26 of the same year, that

is nearly four months before the Fried statement, Journalist Judy Demsey

said in a an article in the authoritative Financial Times that senior

members of the Bush administration had proposed to the Turkish military

more favourable terms in the UN package for North Cyprus, in exchange

for Turkish cooperation and the use of bases and material support for

the war against Iraq under YUS leadership. He added that the same

article quoted diplomatic sources as saying that Annan would propose

changes to his plan that would offer more territory to the Turkish

Cypriots, increasing the number of settlers who will remain, and

altering the number of Turkish and Greek troops that will be based on

the island, which would be demilitarised.

Anagnos said that the Fried statement "may have passed unnoticed by the

American public opinion which is accustomed to the pro-Turkish policy of

the US governments. Most Americans in this country of huge distances are

not interested in the problems of a small faraway state like Cyprus.

"But we, as members of the American Hellenic Council did not keep the

Fried statement secret. Immediately after June 12 we started contacts

with members of Congress, uncovering the Annan Plan for what it is, that

is the satisfaction of Turkey and we used the Fried statement as proof

of an unjust policy.''

Anagnos is dead set against the Annan Plan which he said was designed

"to Turkify Cyprus by being overwhelmingly in favour of Turkey and the

Turkish Cypriots, the legitimisation of the invasion and the occupation,

the violation of human rights and international law. Fortunately the

people of Cyprus rejected it overwhelmingly.''

He said that it is well known that the policy of the United States for

years has been the promotion of Turkey's accession to the European

Union. The reason for this is that the presence of Turkey in the EU will

be the Trojan Horse that will weaken the EU so that the absolute

hegemony of the superpower will not be challenged.''

Anagnos ended the interview with a cautionary note.

"All those who are ready to sacrifice Cyprus so that the fuss may end

must realise that after Cyprus it will be the turn of the island of

Imia, and then the grey zones and the partition of the Aegean and a lot

more.''

Fried is now the State Department official in charge of Eastern

Mediterranean Affairs, that is Greece, Turkey and Cyprus.

August 8, 2005

Alex M. Efthyvoulos

Publisher  -  Editor, The Cyprus Weekly

Trust House, Suite 102

Gryparis Str., Nicosia

Dear Alex,

Thank you for publishing my interview about the Fried declaration in the Cyprus Weekly of August 5-11.  Unfortunately, in the transcription, an important error occurred which results in reporting the opposite of what happened.  As I mentioned, Mr. Fried stated on June 12, 2003 that “when we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered two incentives, several billions in grants and loans and Cyprus in the form of the Annan Plan.”

I raised my hand and, repeating his statement, I asked:  “when Turkey refused, you withdrew one incentive, the billions of dollars, why did you not withdraw the other incentive, the Anna Plan?”  Mr. Fried had the opportunity to refute me, to say that I misunderstood him, but HE DID NOT DO SO.  He simply accepted the first part of the statement and referred to the Annan Plan, saying “it is the only plan on the table.”

Your article states an error that “Mr. Fried replied that I had misunderstood him and what he did not mean what I said.”  I will appreciate it if you will publish this correction of an inadvertent error.  Mr. Fried stood by his statement.

Thank you.

 Aris Anagnos, Vice President,

American Hellenic Council

8124 West Third Street

Los Angeles, California  90048

-----------------------

(μας παραχωρήθηκε από τον αποστολέα)

Αθήνα, 15 Ιουλίου 2005

Ελίζαμπεθ Κόργουιν

Σύμβουλος σε θέματα Τύπου

Αμερικανική Πρεσβεία

Βασ. Σοφίας 91 , 110-160

Αθήνα

Αξιότιμη κ. Κόργουιν,

Αναφορικά με την επιστολή σας ημερομηνίας 15 Ιουνίου 2005 θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας ευχαριστήσω τόσο για την ευγένεια που την διακρίνει όσο από το γεγονός ότι είναι γραμμένη στα ελληνικά, ένδειξη ότι εδώ η Πρεσβεία είναι ευαισθητοποιημένη και λειτουργεί με σεβασμό προς την κοινωνία που την φιλοξενεί, κάτι εξ’ άλλου το οποίο γνωρίζω λόγω των επαφών μου κυρίως με το Γραφείο Τύπου της Πρεσβείας αλλά και με εσάς προσωπικά.

Επί του θέματος το οποίο θίγετε στην επιστολή σας επιφυλάσσομαι να απαντήσω πιο εκτεταμένα και στα αγγλικά λίαν συντόμως διότι προτίθεμαι να δώσω, τόσο για όφελος της εδώ Πρεσβείας όσο και των αξιωματούχων στην Ουάσινγκτον που σχετίζονται με το θέμα, μια ολοκληρωμένη και διαχρονική απάντηση με την προσδοκία ότι θα συμβάλει στη διαμόρφωση μιας πιο ισορροπημένης πολιτικής των ΗΠΑ για την περιοχή μας.

Στο μεσοδιάστημα σας γνωστοποιώ, κάτι που ασφαλώς γνωρίζετε, ότι επί της ουσίας δεν συμμερίζομαι τη θέση που επίσημα διατυπώνετε στην επιστολή σας και επ’ αυτού έχω ήδη τοποθετηθεί δημόσια με επιστολή μου στην Καθημερινή στις 17 Ιουνίου 2005, και, σε περίπτωση που σας έχει διαφύγει, έχω ασχοληθεί με το θέμα και στην εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος της 3^ης Ιουλίου. Ωστόσο, μέχρι να επανέλθω θα ήθελα να  διορθώσω ένα και μόνο λάθος που έγινε εκ παραδρομής. Η συνάντηση δεν έλαβε χώρα στις 26 Ιουνίου 2003,  όπως γράφθηκε, αλλά στις 12 Ιουνίου και, πέραν του κ. Daniel Fried και των περίπου 25 άλλων επωνύμων προσώπων που παρευρέθησαν (συμπεριλαμβανομένων και δημοσιογράφων), παρών ήταν και ο συνεργάτης και συνάδελφός του, κ. Matt Bryza.

 Φιλικά,

 Μάριος Λ. Ευρυβιάδης, Ph.D.

Πάντειο Πανεπιστήμιο

----------------------

May 12, 2003 © New York University. All Rights Reserved.

The collateral political damage in Cyprus

Conn M. Hallinan
Global Beat Syndicate
(KRT)
SANTA CRUZ, Calif. — "Collateral damage" is the bloodless term now used to describes what happens to civilians caught in the crossfire of war. But collateral damage can also be political. The divided island of Cyprus, for instance, was a victim of the Iraqi War before the first cruise missile hit Baghdad.
For the past 14 months, the United Nations and the European Union have worked to end the division of the island between the Turkish and Greek communities, only to see the entire endeavor fall apart because of the Bush administration's fixation on getting rid of Saddam Hussein.
"The collapse of the Cyprus peace deal," notes Middle East expert Quentin Peel in the Financial Times, "is the most concrete collateral damage to date caused by the obsession of Mr. Bush and Mr. Blair with their military intervention in Iraq."
Cyprus has been divided since Turkish troops invaded the northern part of the island in 1974 to head off a Greek military coup, prompting U.N. condemnation of the occupation.
U.N. Secretary General Kofi Annan was close to getting the two communities to hold referendums in preparation for Cyprus to join the EU when the White House monkey wrenched the deal. "Senior members of the Bush administration," opines the Financial Times, "have suggested an improved deal on the U.N. package for Northern Cyprus to the Turkish military in return for Ankara's cooperation in providing bases and logistics for any U.S.-led war against Iraq."
While the State Department called the refusal of the Turkish side of the island to allow a referendum "regrettable," White House support for "improving" the deal for Turkish Cypriots was a green light for the powerful Turkish military to torpedo the whole process.
Polls show strong support among Turkish and Greek Cypriots for ending the partition. But after meetings between Turkish Cypriot leader Rauf Dentash and the Turkish military, Dentash blocked the referendum.
Northern Cyprus, with its smaller population and poorer resources, would benefit from uniting with the more prosperous south, and a unification agreement would have paved the way for EU membership. As it now stands, the Greek southern part of the island will join the EU, the north will not.
While all of this is a tragedy for the 800,000 Cypriots, the ripples from White House meddling are spreading throughout the region. For one, it has strengthened the hand of the Turkish military to veto the ruling Justice and Development Party, which favored the referendum.
The fact that the Turkish military could checkmate the civilian government is a bad omen for Turkish democracy. Turkish intervention in Northern Iraq is a case in point.
The breakdown of recent negotiations between Washington and Ankara over the use of Turkish bases to invade Iraq was due in part to overwhelming Turkish popular opposition to the U.S. war — 94 percent at last count.
But the failure of our negotiations with Turkey was also due to the fact that while Washington wants to keep Turkish incursions into northern Iraq shallow, the Turks wanted to move deep into the country, possibly even seizing the oil centers of Mosul and Kirkuk. Ankara's aim is to prevent the Kurds from establishing a foundation for a Kurdish state through their control of oil resources.
"We're talking about Turkey's security," retired Turkish general Armagan Kuloglu of the Center for Eurasian Strategic Studies told the Christian Science Monitor. "We can't entrust our security entirely to another party. We have to be ready to take steps ourselves if necessary. The mission would be to control northern Iraq, temporarily."
The key words here are "security" and "temporarily."
By "security" the Turkish military means disarming the Kurds and stopping the formation of either a Kurdish autonomous region or a separate state. "Temporarily" means until the Kurds give up their dream of independence. Because neither is likely to happen, it is a formula for open-ended occupation and war.
"We will oppose any Turkish military intervention. No one should see us bluffing on this issue," Hoshyan Zebari, the foreign affairs minister of the Kurdish Democratic Party told the Associated Press.
In the end, the Bush administration helped torpedo a Cyprus peace referendum as a bribe for Turkish bases. We have failed to gain access to those bases, but our efforts, in turn, emboldened the Turkish military to try to spark a civil war in northern Iraq.
The dominos from the Cyprus betrayal are only beginning to tumble.
ABOUT THE WRITER
Conn Hallinan is a Provost at the University of California, Santa Cruz, who writes frequently international affairs.

-----------------------

Sent: Wednesday, April 12, 2006 10:20 PM

Subject: Turkish Cypriot Columnist Highlights US Official's Comments on Cyprus

Nicosia Kibris (Internet Version) in Turkish 06 Apr 06
First of an unspecified number of articles by Kibris columnist Basaran Duzgun
on his visit to the United States: "United States is Changing its Policy on
Cyprus"

It was our fourth day in Washington.

We experienced a typical American surprise just as we were dreaming of
leaving Washington's cold and gloomy weather for hot weather in Texas in the
West.

Akram (Ekrem) R. Elias from Capital Communications, who is of Lebanese
origin, briefed us about the American system, which is based on the concept of
"individualistic democracy."

He gave detailed examples while expounding on how America, which was
initially made up of political immigrants fleeing from Europe's tyrannical
monarchs and economic immigrants, built itself and survived.

All the members of our group were from eastern countries and they were
apparently having difficulties in understanding what he was trying to
explain.

For example, we were all surprised when we heard that there was no ministry
of economy, the private sector was even allowed to take care of cultural
issues, the Government had no control over sports, public employees were
allowed to wear headscarf or a crucifix, and the states had wide powers.

It was, however, not the only thing that had surprised us because we visited
the US Senate afterwards, where we were exposed to some "bare facts."

We had a meeting with the advisers to Senator Richard Lugar, Chairman of the
Committee on Foreign Relations.

Comments made by the advisers made us all uneasy.  But, they were the "bare
facts" of the American system.

The advisers said that President Bush could make a decision but could not
implement it without cooperating with the Senate.

An agreement recently signed with India is a concrete example.  President
Bush visited India last month and signed a series of agreements, including an
agreement on nuclear cooperation with India in a bid to restore balance, which
had been tilted in favor of the PRC.

The agreement would, however, not come into force unless it is ratified by
the Senate.  The current atmosphere in the Senate indicates that it will not be
endorsed.

Secretary of State Condoleezza Rice will today attend a meeting to be held
by a Senate committee and try to convince the senators.  Only a handful of
people in the Senate, which has 500 members, believe that she will be
successful.

Indian diplomats have launched an intensive lobbying campaign in the
Senate.  But, their chances look dim.

When a member of our group remarked that promises made by US Government
officials should be attached credence in light of what the advisers had said,
an adviser responded:  "You certainly should."

The senators would need to be convinced before the US Government.  That is
why lobbying companies are so busy.

It goes without saying that the Jewish, Armenian, and Greek lobbies are the
most influential ones.

At that point, I recalled the promises given to the Turkish Cypriots and
asked whether those promises would be kept.

An adviser responded by a question:  "How powerful is your lobby?"

Who? A lobby?  What did he that actually mean?

We went to the US State Department after concluding our visit to the
Senate.

We attended three consecutive panel discussions and a briefing at the State
Department.  Two of the panel discussions were about issues concerning various
countries in Cyprus's region:  Palestinian-Israeli dispute, Iraq, Iran, the
Caucasus, the Balkans, and Turkey.

I should point out that there is serious discontentment about Turkey's
policies.  The Americans have yet to stomach the rejection of a government
motion about Iraq.  They keep saying that bilateral relations have been hurt
badly.

I gained the impression that they would hit Iran if it attempts to develop
nuclear weapons.  They are now trying to convince the Europeans and the United
Nations.  If they fail, war scenarios about Iran will be implemented.

Although they say that a military intervention would be the last option,
they do not deny that they are gradually moving towards that option.

As regards the Cyprus issue, we listened to Daniel Fried, Assistant
Secretary of State for European and Eurasian Affairs, in one of the panel
discussions.

I will quote the comments made by the Assistant Secretary of State verbatim
and you are free to make your own interpretation of his words.

I asked him whether they would keep the promises they had given to the
Turkish Cypriots.  He replied:  "We support a solution in Cyprus, not a
separation.  We are against all kinds of separation in Cyprus.  We are in favor
of a united Cyprus, which would be a member of the EU."

"I have met Mr. Talat.  He is a courageous person and he favors of
settlement.  He is open to cooperation.  We must give this an opportunity.

"The United States has supported the Annan plan.  But, the outcome was not
encouraging.  It is our desire that the Turkish Cypriots maintain their
position and stance in favor of a solution because the negotiations will
eventually resume in order to reach a new agreement.

"A settlement should be worked out in Cyprus and thus the Turkish Cypriots
should be integrated with the EU.

"We are ready to do our best in order to reach an agreement in Cyprus.  We
have started to sound out the parties about their intentions.  I hope that the
negotiations will resume soon and lead to an agreement approved by both sides.
An agreement to be worked out in Cyprus would be beneficial to both the
Cypriots and Turkey and Greece.

"We appreciate the ongoing efforts being made by Mr. Talat and Turkey in order to reach a settlement.

"The United States will pursue a reactive policy vis-a-vis in the future."     

----------------------------------------------

http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=429

---------------------------------------------

-----------------------

--------------------------------

30.10.07

Για να ξέρετε τι τρωτέ

ΤΟΥ AXL*

Από μια ομάδα δημοσιογράφων και αρθογράφων( Μιχάλης Ιγνατίου, Τάκης Κουναφής, Γ. Σέρτης, Α. Λυκαυγης, Λάζαρος Μαύρος, Κώστας Βενιζέλος, Σάββας Ιακωβίδης, Χριστόφορος Παπαστυλιανού, Δ.Π. Δήμας, Χ.Κ. Σένεκης, Δρ. Ευστάθιος Αβρααμίδης, Μάριος Ευρυβιάδης, Παναγιώτης Ήφαιστος Β. Λειβαδάς, Κ.Α.- μέχρι και ο κ. Κουλιας την επικαλέστηκε στην Βουλή ) από τον Μάη του 2005 και μετά, σαν ένα από τα επιχειρήματα για υποστήριξη της ορθότητα της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, αναφέρεται συχνά πυκνά ότι ο Daniel Fried (σήμερα υφυπουργός εξωτερικών )ομολόγησε ότι με το σχέδιο Ανάν η ΗΠΑ έδιναν σαν δώρο την Κύπρο στην Τουρκία για να επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτών της μέσα από το έδαφος της στο Β. Ιρακ.

Πάμε τώρα να δούμε τα έγκυρα, αντικειμενικά και τεκμηριωμένα γεγονότα όπως τα παρουσιάζουν κάποιοι από αυτούς.

Συμφώνα λοιπόν με τον κ. Μάριο Ευρυβιάδη στο Άρθρο του «Κύπρος μια Ευρωπαϊκή Λύση» 29/6/2005(http://www.iaa.gr/aa/item.asp?ItemID=275)ο Daniel Fried αξιωματούχος στο εθνικό συμβούλιο των ΗΠΑ τότε έκανε την δήλωση αυτή στις 26/6/2003 στη διάρκεια ενημέρωσης ομάδας ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ για το κυπριακό σε συσχετισμό με το Σχέδιο Ανάν.

(Σ.Σ.- Δηλαδή η δήλωση αυτή έγινε 8 μήνες πριν το τελικό σχέδιο Ανάν 5. Τότε το σχέδιο που βρισκόταν στο τραπέζι ήταν το σχέδιο Ανάν 3 που απορρίφθηκε από τον Ντενκτάς στη Χάγη και η ευθύνη βάραινε την Τουρκική πλευρά ) Στην ομάδα αυτή συμφώνα με τον κ. Ευρυβιάδη συμμετείχε και ο γνωστός πολιτευτής Άρης Ανάγνος ο οποίος είναι αυτός που κράτησε σημειώσεις. Συμφώνα λοιπόν με αυτές τις σημειώσεις ο κ. Φρίντ είπε "όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφος της στο Β. Ιράκ της προσφέραμε 2 κίνητρα : 1) αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και 2) την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Ανάν".

(Σ.Σ. Το Σχέδιο Ανάν 1 παραδόθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2002 δηλαδή πολύ πριν να αποφασίσουν οι ΗΠΑ ότι θα κάνουν δώρο στην Τουρκία την Κύπρο μέσω αυτού του σχεδίου. Το δε σχέδιο 3 που απέρριψε ο Ντενκτάς τον Μάρτη του 2003 ήταν καλύτερο από το σχέδιο Ανάν 1. Τον 12 του 2003 ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος ζήτησε με επιστολή του την έναρξη διαπραγματεύσεων για λύση πριν την ένταξη με βάση το σχέδιο Ανάν. Δηλαδή ένα σχέδιο το οποίο έδινε την Κύπρο σαν δώρο στην Τουρκία. Φαίνετε ότι ο κ. Αναγνός δεν θεώρησε σωστό να ενημερώσει τον πρόεδρο για αυτό ή αν τον ενημέρωσε ο πρόεδρος τον αγνόησε. Επίσης η Τουρκία ΔΕΝ συναίνεσε για να περάσουν στρατεύματα από το έδαφος της για την εισβολή στο ΙΡΑΚ 19.03.2004 κάτι που επηρέασε αρνητικά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Ο τελευταίος γύρος των διαπραγματεύσεων στο Βurgenstok της Ελβετίας ξεκίνησε στις 27.03.2004 δηλαδή μετά από αυτά τα γεγονότα.)

Στις 26/5/2004, (Σ.Σ 11 μήνες μετά την δήλωση του Φριντ και ένα μήνα μετά το δημοψήφισμα) ένας δημοσιογράφος διεξάγει διάλογο με τον Richard Boucher εκπρόσωπο του State Department για το θέμα αυτό ρωτώντας το ποιό κάτω:

QUESTION: Another disclosure on Cyprus. According to an article written by established Greek-American organization, to be published soon in a very well known American magazine, a full copy of which is in my possession, reveals the following: "Why then the consternation about the rejection of the Annan plan? Because the true purpose was not the claimed goal of the reunifying the island, divided since the Turkish invasion of 1974, but the one stated by Mr. Daniel Fried, a senior State Department official. At a public meeting in Washington on June 26, 2003, in the presence of this writer and others, Mr. Fried declared: 'When we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus, in the form of the Annan Plan.' When Turkey refused passage, the billions were dropped; however, the Annan plan survived, until it was dropped by the Cypriots on April 24th."
Can you comment on that? Because it's coming from the mouth of Mr. Fried, Daniel.» Ακόλουθη ένας μικρός διάλογος, οπού ο εκπρόσωπος του state Department αναφέρει την παγία θέση των ΗΠΑ στο κυπριακό και διαψεύδει την οποιαδήποτε σχέση μεταξύ σχεδίου Ανάν και ΙΡΑΚ.

Ολόκληρη η ενημέρωση στο http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm .

Αυτός ο διάλογος θεωρήθηκε σαν η απόδειξη ότι έγινε αυτή η δήλωση και έδωσε το έναυσμα να αρχίσει η αναπαραγωγή και ανακύκλωση της σε Κύπρο και Ελλάδα καθώς και η αλληλοεπίκληση των δημοσιευμάτων για επιβεβαίωση της είδησης εδώ και 3.5 χρόνια.

Και Το Κερασάκι στην Τούρτα. Ο Μιχάλης Ιγνατίου επιβεβαιώνει με άρθρο στο ΕΘΝΟΣ τον 7.2007 την είδηση:

“ΝΤΑΝΙΕΛ ΦΡΙΝΤ Παραδέχθηκε ότι το σχέδιο Ανάν έγειρε υπέρ Τουρκίας. Επιβεβαιώθηκε ότι όντως έγινε η δήλωση του υφυπ. Εξωτερικών Ντάνιελ Φριντ, σύμφωνα με την οποία οι Ην. Πολιτείες παραχώρησαν την Κύπρο στην Τουρκία, υπό τη μορφή του σχεδίου Ανάν. Τρεις εκ των παρισταμένων στην κλειστή και απόρρητη συνεδρίαση, που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον, δήλωσαν στο «Έθνος» ότι ο κ. Φριντ, παραδέχθηκε πως το κείμενο του πρώην γενικού γραμματέα ήταν πολύ κοντά στις τουρκικές θέσεις. Η ενημέρωση του κ. Φριντ, παρουσία και του βοηθού υφυπουργού Ματ Μπράιζα, μαγνητοφωνήθηκε, παρά το γεγονός ότι οι οργανωτές της συνάντησης των Αμερικανών αξιωματούχων με την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας είχαν δώσει την υπόσχεση ότι «όσα θα ακούγονταν (στην αίθουσα) ήταν απόρρητα και όχι προς δημοσίευση». Η μαγνητοφώνηση έγινε από πρόεδρο ελληνοαμερικανικής οργάνωσης και η πράξη του δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε απαράδεκτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει διαψεύσει επανειλημμένα ότι ο κ. Φριντ έκανε ποτέ τέτοια ή παρόμοια δήλωση.”

Το άρθρο αυτό στο Έθνος επικαλείται ο Χ. Παπαστυλιανου χωρίς όμως να αναφέρει το συγγραφέα του άρθρου αλλά την εφημερίδα Έθνος σαν πηγή. http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=304739

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μας ενημερώνουν και μας μεταφέρουν ειδήσεις. Άτιμη εγκυρότητα, αντικειμενικότητα και τεκμηρίωση τι σου’μελλε να πάθεις. Να μας ζήσουν να τους χαιρόμαστε.

Υ.Γ . Για επιβράβευση του σπουρτολοήματος σε Ελληνοαμερικάνους ο Ντανιέλ Φριντ έγινε υφυπουργός εξωτερικών!!!!!!!

Quiz για πούζηδες λύτες: Έκτος από το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, όλους αυτούς τους ενώνει ακόμη κάτι. ΤΙ?

* O AXL ΕΙΝΑΙ ΑΘΚΙΑΝΟΣ
Other references:
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=341&id=277091&issuenum=16135
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=474&id=493712
http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=398&id=458321&issuenum=16965
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=474&id=515297
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=554&id=494499
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=474&id=496627
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=266813
http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=509082
http://www.ifestos.edu.gr/40.htm
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=309457
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=304724
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=70089&postdays=0&postorder=asc&start=60
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=27.05.2004,id=35672348
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5351&subid=2&PubID=119520&word=%E9%E3%ED%E1%F4%DF%EF%F5
www.parliament.cy/parliamentGR/008_01/praktiko2005-12-14.doc

Αν googleαρεται και λίγο θα βρείτε και άλλα, επίσης μπορείτε να βρείτε και άλλα κάνοντας search στο www.philenews.com και στο www.simerini.com (λέξεις κλειδιά Fried/ Φριντ και Αναν)

Posted by AXL at 18:59

13 comments:

drakouna said...

Απάντηση στο quiz: Μήπως είναι η τριχοφυΐα??

30 October 2007 19:36  

Κωνσταντίνος said...

Dear Axl,

I write in English simply because I type faster...my apologies for that...

I'm sorry to say it but you've got too much time in your hands...Trying to prove you're not an elephant won't get you places...

I'm impressed with the documentation you provide and the diligence you tackle the issue...yet, I think that either you're preaching to the converted, like myself and most of the others in this blog or you're wasting your energy to convince the rest who won't admit it unless it literally pierces their brains or blame everybody but themselves for whatever bad comes along...

Cypriots have decided and nothing will change their minds. They prefer partition as long as they won't have to sign for it or agree to it. This way they can blame anybody else but themselves. This course of history, they believe, will not lay any blame on them and they won't feel guilty for their actions if they live to see the results.

This is the true reason Mr. Papadopoulos will be re-elected in February 2008.

It is unlikely he will live to face the consequences of his attrocious handling of the issue and his flawed political miscalculations. Don't quote me on it though. The way he's acting we may get to see the end much faster.

Keep up the good work!

30 October 2007 19:53  

Yiota said...

τα 3 αυτοκινητα?

30 October 2007 19:59  

Bananistanos said...

Afis ta mouskourouthkia tze pe mas tin alithkia, posa epiases pou tin UNOPS?

30 October 2007 20:02  

κανεί πιόν said...

Δηλαδή μια διάψευση που τον Boucher είναι ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι ο Fried εν είπε ότι του αποδίδεται;

Επερίμενες δηλαδή να πει ότι εν αλήθκεια, ακόμα τζιαι αν ήταν;

Μόνο αφελείς ή άσχετοι θα εθεωρούσαν μια τέτοια διάψευση ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ.

Εκτός αν νομίζεις ότι η πολυλογία τζιαι τα κατεβατά σου εννά μας εξαντλήσουν τζιαι εννά πούμεν ήμαρτον.

Λυπήθου μας.

30 October 2007 21:38  

AXL said...

@Drakouna

Μα που την πρώτην?!!!!!

@ Κωνσταντίνος

Keep Talking

Impossible is nothing.

@Yiota

Τζαι σου που την πρώτην?!!!

@Bananistatos

Κάρφα.

@ κανεί πιον

Μια φορά κι έναν καιρό
μπήκε η γάτα στο χορό
με γοβάκια και φουρώ
κι απ'την πολλή χαρά
κουνούσε την ουρά

Κι όταν φούντωσε ο χορός
κι έγινε πιο ζωηρός
ένας γάτος πονηρός
τη ζύγωσε απαλά
και είπε πονηρά

Νιάου νιάου, βρε γατούλα
με τη ροζ μυτούλα
γατούλα μου μικρή
Νιάου, σε έχουνε μη στάξει
κι είναι από μετάξι
η γούνα σου η γκρι

Στ'αληθινά, δε ξανάδα πουθενά
δυο ματάκια γαλανά, τόσο φωτεινά
και σοβαρά, είναι η πρώτη μου φορά
που είδα να κουνάν ουρά, τόσο πονηρά.

30 October 2007 22:17  

Sceptic Anonymous said...

Συμφωνώ με τον κανεί πιον. Έχει δίκαιο, δηλαδή υπήρχε περίπτωση να πει επίσημα ότι το Σχέδιο Ανάν ήταν αντικείμενο μυστικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Το βρίσκεις πολύ απίθανο δηλαδή;

Χωρίς να θέλω να γίνω συνομοσιολόγος, αλλά κρίνοντας που την ιστορία του Κυπριακού τούτο το σενάριο δεν είναι καθόλου απίθανο. Πως η ΗΠΑ θεωρούν την Τουρκία βασικό σύμμαχο και ότι αν δεν την ικανοποιήσουν δεν περνά κανένα σχέδιο δεν είναι ακριβώς και επιστημονική φαντασία.

Είπαμε να μην βλέπουμε εχθρούς παντού, αλλά να μην νομίζουμε ότι όλα είναι αγγελικά πλασμάμενα και ότι στην περίπτωση του Κυπριακού το δίκαιο του ισχυρού δεν παίζει.

Που το 1954 παίζει μας μονότερμα και ακόμα να το πάρουμε πρέφα.

31 October 2007 02:45  

Ίλαντρος said...

Με μυστικές συμφωνίες είσhεν με τίποτε. Όλα έγιναν τελείως φανερά. Η Τουρκία εζήτησε πέντε πράματα και τα πήρε. Εμείς πρώτα εζητήσαμε 500 πράματα, μετά εμουλαρώσαμε τζι εν μιλούσαμε σε κανένα, τζιαι φυσιολογικά στο τέλος επήραμε που τα πεντακόσια το μεαλλύττερο.

31 October 2007 07:56  

AXL said...

@ Sceptic,

Ας εξετάσουμε το πιθανό σενάριο που μας σερβίρουν αυτοί οι κύριοι.

1) Ένας αμερικανός αξιωματούχος είπε αυτό το πράγμα σε μια ενημέρωση ελληνοαμερικάνων και ο ένας από αυτούς ο κ. Ανάγνος κράτησε σημειώσεις κατά τον Ε. Ευρυβιάδη.

2) At a public meeting (επανάληψη public meeting) in Washington on June 26, 2003, in the presence of this writer (of an article written by established Greek-American organization, to be published soon in a very well known American magazine) in a and others.

3) Ένας αμερικανός αξιωματούχος παρουσία και του βοηθού υφυπουργού Ματ Μπράιζα είπε αυτά τα πράγματα σε μια κλειστή και απόρρητη συνέδρια και Ο πρόεδρος μια οργάνωσης ελληνοαμερικάνων των μαγνητοφώνησε κατά τον Ιγνατίου.

Οι αντιφάσεις είναι εξόφθαλμες.

Γιατί πέρασαν 11 μήνες χωρίς κανένας να ρωτήσει τίποτε?

Γιατί δεν ενημερώθηκε άμεσα η κυβέρνηση για να μην ζητά διαπραγματεύσεις? Και αν ενημερώθηκε γιατί ζήτησε διαπραγματεύσεις?

Πάμε παρακάτω. Όταν κατατέθηκε στο 1ον σχέδιο δεν υπήρχε θέμα διέλευσης στρατευμάτων.

Χρονικά όταν έγινε η δήλωση αυτή το σχέδιο που βρισκόταν στο τραπέζι ήταν το σχέδιο Αναν 3 το όποιο ήταν καλύτερο από το 1ον .

Η Τουρκία θα έπαιρνε σαν δώρο την Κύπρο επειδή θα άφηνε τα στρατεύματα των ΗΠΑ να περάσουν από το έδαφος της. Η Τουρκία ΔΕΝ συναίνεσε δημιουργώντας πρόβλημα. Οι τελικές διαπραγματεύσεις έγιναν μετά από αυτήν την απόφαση της Τουρκίας. Τελικά την Κύπρο την έδωσαν σαν Bonus για το πρόβλημα που τους δημιούργησε η Τουρκία?

Ο αξιωματούχος αυτός ο όποιος αποκάλυψε, σε μια συνάντηση ή public meeting ή κλειστή και απόρρητη συνέδρια αυτό το πράγμα, σε ελληνοαμερικάνους παρακαλώ, έπιασε προαγωγή!!!!!!!!!!

Εκαταλάβετε?

Εκαταλάβαμεν να λαλείτε.

31 October 2007 09:27  

Sceptic Anonymous said...

@ Ίλλαντρος και Άξελ

Ρε λεβέντες για πράγματα που δεν ξέρω δεν μου αρέσκει να μιλώ. Μπορεί να λαλούν και παπ*ρι*ες οι δημοσιογράφοι μας, διόλου απίθανο.

Αλλά χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τι έγινε πως μπορούμε να είμαστε τόσο σίγουροι ότι όλα εγίναν φανερά;

Χωρίς πρόσβαση στα αρχεία ποιος μπορεί να ξέρει τι ακριβώς έγινε;
Ότι ξέρουμε και ακούμε είναι μόνο μέρος του τι πραγματικά εγίνε και η αλήθεια, ή μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα θα βγει όταν ανοίξουν τα αρχεία. Αλήθεια τα αρχεία γιατί παραμένουν κλειστά τόσο καιρό και δεν τα ανοίγουν αμέσως;

Αρά κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτε. Δηλαδή στην διπλωματία δεν υπάρχει κρυφό παρασκήνιο το οποίο μένει αθέατο για χρόνια ολόκληρα και στο τέλος βγαίνει στην φόρα;

Π.χ. η συμφωνία κυρίων μεταξύ Καραμανλή και Μεντερές να διαφυλάξουν την Κύπρο από τον κομμουνιστικό κίνδυνο ήταν πολλά φανερή να πούμε;

31 October 2007 10:31  

-------------------------------------

Η παραδοχή του Πάγκαλου και τα αυτονόητα για την Αγγλο – Αμερικανική πολιτική στο Κυπριακό

                                                                             20-12-2005

 Με αφορμή τη δημοσίευση του εξαιρετικού βιβλίου – χρονικού Σχέδιο Ανάν, Το Μυστικό Παζάρι: οι 129 ημέρες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό των δημοσιογράφων Κ. Βενιζέλου, Μ. Ιγναντίου και Ν. Μελέτη, δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα στις δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου που έγιναν στην παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα. Συγκεκριμένα, και μεταξύ άλλων, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών και ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε το εξής : «Η μεγάλη αγγλοσαξονική επιχείρηση, για να υπάρξει το Σχέδιο Ανάν και να τεθεί σε ψηφοφορία, δεν είχε στόχο την επίλυση του Κυπριακού, αλλά να εμφανισθεί η Τουρκία ως δύναμη που συμβάλλει στην επίλυσή του, ενόψει της συζήτηση της ημερομηνίας έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ΕΕ». Στη διαπίστωση του Πάγκαλου πρέπει να προστεθεί και η συμπαιγνία του Γ.Γ του ΟΗΕ και των εντολοδόχων του στην Κύπρο για να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα ως προς το τι έλαβε χώρα στο προηγούμενο έτος με επίκεντρο το Σχέδιο Ανάν.

 Ωστόσο, η παραδοχή του Πάγκαλου δεν προσθέτει τίποτα απολύτως το καινούριο στην πολιτική της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου για την Κύπρο στη μετά 1974 εποχή. Δεν προσθέτει επίσης τίποτα το καινούριο στην απόλυτη επιτυχία των Αγγλο-Αμερικάνων  να ποδηγετούν  τη Γραμματεία του ΟΗΕ σε κάθε βήμα της αναφορικά με την Κύπρο. Υπήρχε μάλιστα και διαμερισμός εργασίας. Οι Βρετανοί καθιέρωσαν εαυτούς ως αυθεντικούς ερμηνευτές του Κυπριακού σε όλα τα κέντρα εξουσίας και κατ’ επέκταση  στον ΟΗΕ  ενώ οι Αμερικανοί, ως πιο πρακτικοί διπλωμάτες, προσέφεραν  τη διπλωματική τους επιρροή  και ισχύ για να κινούν τα νήματα ή να αποτελματώνουν τα πράγματα όταν αυτά κατέληγαν σε αδιέξοδο ή έφερναν την Τουρκία σε δύσκολη θέση.

 Αυτό που πραγματικά εκπλήττει στην  παραδοχή του Πάγκαλου είναι η εντύπωση που δημιουργείται ότι έπρεπε να περάσουν τρεις δεκαετίες, και να φθάσουμε στο 2004, για να αντιληφθούμε ποια τα κίνητρα και ποιες οι επιδιώξεις του δυτικού παράγοντα αναφορικά με το Κυπριακό. Δυστυχώς για μας οι επιδιώξεις αυτές των αγγλοσαξόνων έγιναν συνώνυμες μ’ αυτές της «διεθνούς κοινότητας».  Έτσι όταν τελικά μας αλυσόδεσαν και μας έσυραν κακήν κακώς στη Ελβετία δεν μας εξευτέλισαν μόνο, αλλά απενοχοποίησαν την Άγκυρα και μας φόρτωσαν και τη «ρετσινιά» του φταίχτη και του ενόχου, και του μέρους εκείνου που είναι αδιάλλακτο, πολεμοχαρές και δεν επιθυμεί πραγματικά την ειρήνη.

 Στη μετά το 1974 περίοδο καταγράφονται τέσσερις περιπτώσεις προσπαθειών «επίλυσης» του Κυπριακού. Είναι αυτές του 1978-79, του 1984-85, του 1991-92 και αυτή του 2002-2004. Δεν θα αναφερθώ σε αυτή του 1991-92 διότι έχει ιδιαιτερότητες και χρήζει ειδικής μελέτης. Αλλά οι υπόλοιπες σκοπό και στόχο είχαν τον απεγκλωβισμό της Τουρκίας από πολύ συγκεκριμένα αδιέξοδα. Αυτή του 1978-79, του λεγόμενου «Αμερικανικο-Καναδικού-Αγγλικού Σχεδίου» με πρωταγωνιστή τον γνωστό Mathew Nimetz, ένα και μόνο στόχο είχε: την άρση του μερικού εμπάργκο όπλων από το Αμερικανικό Κογκρέσο κατά της Τουρκίας (1975-78), παρουσιάζοντας την τελευταία ότι λειτουργεί  με «καλή πίστη» στο θέμα της Κύπρου. Αυτό επετεύχθη με διάφορους ελιγμούς, της Ουάσινγκτον κυρίως, που έφεραν την άρση του εμπάργκο, με χωρίς απολύτως κανένα βήμα προόδου στο Κυπριακό. Η δική μας πλευρά παρουσιάσθηκε ότι «απέρριψε» το φερόμενο ως  Σχέδιο Nimetz το οποίο δεν δέσμευε σε τίποτα την Άγκυρα και έτσι προστέθηκε ένας ακόμη μύθος στη περιβόητη θεώρηση της ιστορίας «των χαμένων ευκαιριών».

 Η περίπτωση της περιόδου 1984-85 είναι πραγματικά διδακτική διότι παραπέμπει άμεσα στα τεκταινόμενα του 2002-2004. Τυχαίνει να γνωρίζω από πρώτο χέρι, τολμώ να πω καλύτερα από τον οποιοδήποτε, πως η δική μας πλευρά κατέληξε στο φιάσκο του 1985 διότι υπηρετούσα τότε στην πρεσβεία μας στην Ουάσινγκτον. Και σε μια στιγμή αλήθειας, ειλικρίνειας ή γκάφας, Αμερικανός αξιωματούχος που διαχειρίζετο το Κυπριακό και την πρωτοβουλία εκείνη, που άρχισε το 1983, μου δήλωσε το εξής:    “We shall either force you to accept or force you to take the blame”. Το ζητούμενο τότε, από αμερικανικής πλευράς, ήταν να εξουδετερωθεί μια καινούρια προσπάθεια επιβολής εμπάργκο στην Τουρκία, μέσω της τροπολογίας  Pressler – Biden, που προέκυψε από την πραξικοπηματική ενέργεια των Τούρκων τον Νοέμβριο του 1983. Παρασύρθηκαν τότε και  ο Πρόεδρος Κυπριανού αλλά και ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου (που «είδε φως στο τούνελ») σε μια διαδικασία που αποσκοπούσε  στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως δηλαδή αυτή του 2002-2004. Η Γραμματεία του ΟΗΕ, όπως και το 2002-2004, είχε άμεση συμμετοχή και συνέργια στο στρατήγημα αυτό της Ουάσινγκτον. Όταν στα τέλη του 1984 ο Πρόεδρος Κυπριανού κατάλαβε που οδηγείτο, αρνήθηκε να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη της κατάργησης του κράτους. Ήταν όμως αργά. Αναγκάσθηκε να υποστεί τις συνέπειες της άρνησής του. Δηλαδή, he was forced to take the blame. Η Τουρκία δικαιώθηκε και ανταμείφθηκε ηθικά και υλικά. Εμείς παρουσιαστήκαμε ως ένοχοι, ενώ οι αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού οδηγήθηκε στον πολιτικό αφανισμό.

 Τα γεγονότα του 1984-85 παραπέμπουν άμεσα σ’ αυτά που προηγήθηκαν των γεγονότων πρίν την 24^η Απριλίου. Επ’ αυτού αρθρογράφησα στον Φιλελεύθερο τον Φεβρουάριο του 2004, προειδοποιώντας ότι θα έχουμε επανάληψη του 1985, με μόνη διαφορά  ότι το ζητούμενο θα ήταν η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και όχι η μη επιβολή ενός νέου εμπάργκο. Και στις δύο περιπτώσεις  η δική μας πλευρά έπρεπε να παρουσιαστεί ως ένοχη. Την εργολαβία αυτή ανέλαβαν από κοινού οι ΗΠΑ και η Βρετανία με τη Γραμματεία του ΟΗΕ ως εργαλείο τους. Χωρίς καμία δικαιολογία και εντελώς παράλογα, αφού τα δείγματα γραφής υπήρχαν παντού, η δική μας πλευρά οδηγήθηκε σε πολιτικό χαρακίρι με αποτέλεσμα την απενοχοποίηση της Τουρκίας. Αυτή είναι η διαπίστωση Πάγκαλου και, όπως δυστυχώς φαίνεται, όλων των πολιτικών μας ταγών. Χρειαστήκαμε τουλάχιστον είκοσι ολόκληρα χρόνια για να καταλάβουμε τα αυτονόητα και να τα παραδεχτούμε.

 Υ.Γ. :  Παραθέτω χωρίς λόγια, και σε ελεύθερη μετάφραση, πως η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Elizabeth Jones περιέγραψε σε πολύ μεγάλο φιλοτουρκικό ακροατήριο   την πολιτικής της χώρας  της για την Κύπρο για την  περίοδο 2002-2004. Σημειώνω ότι η κ. Jones μιλά σε παρελθόντα χρόνο.  «Η Κύπρος υπήρξε ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ υιοθέτησαν τη θέση  ότι εικόνα της Τουρκίας στον κόσμο αναφορικά με την Κύπρο έπρεπε ν’ αλλάξει. Η Τουρκία  πρέπει να θεωρείται ο καλός (“the good guy”) στο θέμα της Κύπρου αλλάζοντας έτσι τις υφιστάμενες παραστάσεις  του κόσμου. Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν την καλή δουλειά  (the good job done) της Τουρκίας στην Κύπρο. Διότι η Κύπρος, με ή χωρίς τη λύση, δεν πρέπει να δημιουργεί κωλύματα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η Κύπρος δεν πρέπει να θεωρείται πρόβλημα αναφορικά με τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ» (Q.E.D)

-----------------------------------------